رضا ایزدی

مشاور بیمه

در قانون بیمه شخص ثالث موردی وجود دارد که از دید قانون‌گذار پنهان مانده است چرا که راننده خودرو مقصر حادثه در این قانون مظلوم واقع‌شده است. برای او در قانون جایگاهی در نظر گرفته نشده شاید به‌خاطر این باشد که خود او عامل به وجود آمدن حادثه بوده. طبق مقررات کلیه مراکز درمانی موظفند مصدومان حوادث رانندگی را بدون دریافت وجه‌مداوا کنند و در صورت داشتن بیمه‌نامه معتبر، شرکت‌های بیمه هم موظف به جبران خسارات جانی و مالی اشخاص زیان‌دیده هستند. حال، راننده مقصر حادثه‌ای را تصور کنید که دچار صدماتی شده و پس از ترخیص از مرکز درمانی برای استراحت و طی دوران درمان در منزل به سر می‌برد. از آنجا که در فرهنگ غنی ما ایرانی‌ها احوالپرسی بیمار از اعمال پسندیده است دوستان و آشنایان برای عیادت به منزل او می‌روند و این روی زیبای ماجرا است؛ اما این ماجرا روی دیگری هم دارد. شخص مصدوم توانایی انجام فعالیت اقتصادی خود را برای مدتی از دست‌داده است و ازلحاظ مالی شرایط سختی را تحمل می‌کند، ضمن اینکه در طول این مدت هزینه‌های اضافی ازجمله پذیرایی از میهمانان، معاینات دوره‌ای، رفت‌وآمد بیمار یا پرستار و... به هزینه‌های زندگی این شخص اضافه ‌شده و خانواده او را با مشکلات بسیاری مواجه می‌کند. اگر کمی عمیق‌تر به این مساله نگاه کنیم می‌بینیم در مورد شخص زیان‌دیده در حادثه رانندگی بخشی از این هزینه‌ها از محل دیه‌ای که دریافت کرده جبران می‌شود اما در مورد راننده مقصر حادثه هیچ منبعی برای جبران این هزینه‌ها وجود ندارد. در بیمه‌های حوادث سرنشین که جزو پوشش‌های ارائه‌ شده در بیمه‌نامه شخص ثالث است شرکت بیمه مبلغی را به‌عنوان حق بیمه از بیمه‌گذار دریافت می‌کند (حدودا به ازای هر ۱۰۰ میلیون تومان پوشش ۳۰ هزار تومان حق بیمه) البته این پوشش فقط شامل نقص عضو و ازکارافتادگی کامل و دائم است. در بیشتر تصادفات منجر به جرح پس از سپری شدن طول درمان، شخص مصدوم سلامتی خود را به دست می‌آورد و درصد کمی از این افراد هم دچار نقص عضو یا ازکارافتادگی کامل و دائم می‌شوند. این یعنی بیشتر راننده‌ها هیچ پولی بابت غرامت از شرکت بیمه دریافت نمی‌کنند حال ‌آنکه می‌توان با افزایش مقدار کمی به‌ حق بیمه علاوه ‌بر سایر پوشش‌ها، مدت‌زمان استراحت در منزل و هزینه ازکارافتادگی موقت او را نیز تحت پوشش قرار داد یا از بابت این مدت (جبران دوران بستری) مبلغی را به‌عنوان کمک‌هزینه (مثلا ۵ تا ۱۰ درصد پوشش هزینه فوت) به راننده مقصر پرداخت کرد تا او هم بتواند روند زندگی خود را در مسیر عادی هدایت کند و شرکت بیمه هم، بار مالی حادثه را که علاوه‌بر رنج و مشکلات دوران نقاهت است تا حدی برای او آسان کند. بنده در اینجا از مرجع قانون‌گذار و شرکت‌های بیمه تقاضا دارم برای این موضوع چاره‌ای بیندیشند تا دیگر شاهد رنج و مشکلات ناشی از این مورد در زندگی هموطنانمان نباشیم.