یک کارشناس امور پولی و بانکی گفت: در زمان دولت آقای احمدی‌نژاد، اقداماتی برای «ورود به پیمان‌های ارزی و کاهش استفاده از دلار در مبادلات» انجام شد، اما نتایج خوبی به دست نیامد؛ چراکه کارمزد‌های تبدیل و مالیات آن، همچنین اجبار به خرید از یک کشور خاص و محدود‌شدن اختیارات خرید در مجموع چندان به‌صرفه نبود. سید بهاء‌الدین حسینی هاشمی در گفت‌وگو با «ایسنا»، درمورد چرایی عدم ورود جدی به پیمان‌های ارزی به اهمیت و برتری دلار در مبادلات ارزی اشاره و اظهار کرد: کنار گذاشتن دلار در مبادلات ارزی اقدامی به‌صرفه نیست، مگر اینکه ارز قوی و قابل‌تبدیلی وجود داشته باشد که بتوان اغلب مبادلات را با آن انجام داد. وی با تاکید بر اینکه «دلار»، ارزی مورد قبول عامه است، افزود: از این‌رو در تمام دنیا حتی بسیاری از کشور‌ها که ارز دیگری دارند (حوزه یورو)، معاملات و قیمت‌گذاری بر مبنای آن انجام شده و قابل‌پذیرش است، ضمن اینکه دلار به‌عنوان ذخایر مهم ارزی کشورها محسوب می‌شود.

حسینی هاشمی با اشاره به دیگر خصوصیاتی که موجب می‌شود تا دلار مبنای مبادلات قرار گیرد، گفت: صادرات و معاملات نفت، گاز و بسیاری از فلزات ازجمله طلا و نقره بر مبنای دلار است و درصورت تمایل به استفاده از ارز‌های دیگر باید تبدیل شود که در این صورت نرخ کارمزد قابل‌توجهی به کشور متقاضی تحمیل خواهد شد.وی با اشاره به اینکه در بسیاری از موارد، معامله بر پایه دلار یک الزام است، گفت: این در حالی است که کشور‌های بزرگ هم هنوز نتوانسته‌اند دلار را حذف کنند. حسینی هاشمی همچنین به تلاش‌های انجام‌شده ازسوی بانک‌مرکزی برای ورود به پیمان‌های ارزی و کاهش استفاده از دلار در مبادلات اشاره و یادآور شد: این‌گونه نبوده که هیچ‌گاه بانک‌مرکزی در پیمان‌های ارزی اقدامی نکرده باشد؛ به‌طوری‌که در زمان دولت آقای احمدی‌نژاد اقداماتی انجام شد، اما نتایج خوبی به دست نیامد؛ چراکه کارمزد‌های تبدیل و مالیات آن همچنین اجبار به خرید از یک کشور خاص و محدود‌شدن اختیارات خرید در مجموع چندان به صرفه نبود. وی خاطرنشان کرد: در گذشته مبادلات پولی با وون کره جنوبی، روپیه هند یا یوان چین داشتیم که مسائل بسیاری را به وجود آورد و برای تبدیل آن هزینه‌های زیادی پرداختیم.