خشایار امینی

تا هفته‌های گذشته تمامی عوامل دست‌به دست هم داده بودند تا دلار را تضعیف کنند، اما اتفاقات جدیدی رخ داده است که به نظر می‌رسد در صورت پایدار بودن این روند را دگرگون کند. همزمان با به وجود آمدن بحران مالی در چند ماه گذشته تورم در ایالات متحده اندکی تعدیل شد و اجازه کاهش نرخ بهره را به برنانکی و همکارانش داد و در واقع بسیاری از تحلیلگران همین کاهش تورم را کلید اصلی کاهش نرخ بهره می‌دانستند، عقیده‌ای که چندان اشتباه نیز نبود، هفته گذشته دو شاخص اقتصادی اعلام شد که وضعیت را کمی پیچیده کرد.

شاخص بهای تولیدکننده (PPI) و همچنین شاخص بهای مصرف‌کننده (CPI) اعلام شدند که بسیار قوی‌تر از حد انتظار بودند، به طوری که افزایش PPI در مقیاس ماهیانه به بالاترین حد در ۳۴سال گذشته رسید و این حد پایینی نیست. هر چند مقامات بانکی برای تعیین سیاست‌های خود تنها به یک عدد نگاه نمی‌کنند، اما همین اندک هراس از بیداری اژدهای تورم موجب شد تا دلار قوی‌ترین موج خود را در برابر یورو در دو سال گذشته تجربه کند. در برابر دیگر ارزها نیز دلار هفته موفقی داشت. از نظر تکنیکی نیز این ارز به موفقیت‌هایی دست یافته است و در برابر بسیاری از ارزها از خطوط مهم حمایت یا مقاومت گذشته است. بنابراین یک سوال مطرح است: آیا روند تضعیف دوساله دلار رو به پایان است؟پاسخ به این سوال چندان ساده نیست. هر چند که به سادگی نمی‌توان از کنار افزایش تورم گذشت، اما دو مساله مطرح است، اول آنکه فعلا دو عدد بیشتر ندیده‌ایم و برای اثبات افزایش جدی تورم نیاز به اعداد و ارقام بیشتری است. ثانیا هنوز برای ما مسلم نیست که بالفرض هم که تورم خودنمایی کند آیا مقامات بانک مرکزی آمریکا به آن اهمیت می‌دهند یا خیر؟ در یکی دو بیانیه گذشته فدرال رزرو هر چند که به تورم اشاره شده بود، اما به وضعیت رشد اقتصادی دارای اهمیت بالاتری بود. بنابراین تقویت دلار هر چند امری است محتمل، اما موانع جدی بسیاری بر سر راه آن است. محتمل‌ترین سناریوی موجود این است که با توجه به نزدیک شدن به تعطیلات کریسمس بازار اندکی استراحت کند که استراحت در شرایط فعلی به معنی کسب سود در زوج ارزهای طرف دلار است. این حالت به ایجاد نوعی موج اصلاحی به نفع دلار کمک خواهد کرد.

www.fxacm.com