گروه بازارپول- خسارت‌های محقق‌شده ناشی از بلایای طبیعی طی سال ۲۰۰۸، یک بار دیگر اهمیت سرنوشت‌ساز تحقیقات پیرامون ریسک را برای صنعت بیمه نشان داد.

براساس ارقام تعدیل شده برای تورم، سال ۲۰۰۸ سومین سال گران بر اساس زیان‌های بیمه‌ای و اقتصادی بود. کل زیان بالغ بر ۲۰۰میلیارد دلار بود. این ارقام در ردیف ارقام خسارت مربوط به سال‌های ۲۰۰۵ و ۱۹۹۵ (سال زمین لرزه کوبه در ژاپن) بود. پرهزینه‌ترین بلای طبیعی سال گذشته در بعد اقتصاد کلان زمین‌لرزه سی چوان بود که خسارت مستقیمی معادل حداقل ۸۵میلیارد دلار دربرداشت. زیان‌های بلایای طبیعی بیمه شده بالغ بر ۴۵میلیارد دلار شد.

براساس بررسی منتشره در روز ۹ اسفند سال ۱۳۸۷، متخصصان ریسک‌های طبیعی بررسی عمیقی را در مورد توفان «ایکه» انجام داده‌اند. این توفان با خسارتی معادل ۱۵میلیارد دلار، بزرگ‌ترین بلای طبیعی در سال ۲۰۰۸ بود.

توفان «ایکه» بسیاری از کشورهای حوزه دریای کارائیب، ایالات متحده آمریکا و کانادا را درنوردید. اگر چه این توفان تا زمان رسیدن به کانادا ضعیف‌تر شد، با این وجود یکصد و شصت و هشت کشته بر جای گذاشت. توفان «ایکه» چند ویژگی بارز داشت.

اساسا به علت حوزه وسیعی که توفان «ایکه» پوشش داد، بزرگ‌ترین توان تخریبی را در بین توفان‌های استوایی ثبت شده در اقیانوس اطلس شمالی دربرداشت. این عامل به عنوان نیروی جنبشی یکپارچه شناخته شده است و براساس سرعت و ابعاد تندباد محاسبه می‌شود.

مقیاس گسترده تندباد، باعث خیزش بزرگ آن در خلیج مکزیک شد. در کل، پنجاه سکوی نفتی نابود شدند و یکصد سکو خسارتی کمتر از خسارت شدید را گزارش کردند. باریکه ساحلی خلیج بین تگزاس و لویئیزیانا زیر چند متر آب قرار گرفت.

بالاخره توفان «ایکه» با سامانه کم فشار دیگری در بالای سطح زمین ادغام شد و بادهایی با نیروی زیاد و باران‌های سیل آسا در منطقه مرکزی غرب (نخست در اوهایو، کنتاکی و ایندیانا) و حتی در ساحل شرقی ایالات متحده آمریکا و همچنین در کانادا ایجاد کرد.

تورستن جورک، عضو هیات مدیره مونیخ ری اظهار داشت: «توفان «ایکه» به وضوح اهمیت تحقیقات دقیق در مورد تعیین ظرفیت خسارت ریسک را آشکار ساخت. این واقعیتی است که ما را قادر می‌سازد نگرانی‌های شدید ناشی از ریسک‌های جدید و مداوم پیش رو را به گونه‌ای مدیریت‌پذیر بررسی کنیم و مرزهای بیمه پذیری را جابه‌جا کنیم. ما بر اصرار خود بر بهای متناسب با ریسک‌های پذیرفته شده ادامه خواهیم داد و به خصوص از آنجایی که تغییرات آب و هوایی و توان تسویه زیان‌های مرتبط با بلایای طبیعی ناشی از آب و هوا را افزایش خواهد داد.»

فصل توفان ۲۰۰۸، با شانزده خیزش توفان استوایی بالای میانگین بلند مدت ۳/۱۰ (۲۰۰۷-۱۹۵۰) ارزیابی مونیخ ری را تایید می‌کند که مرحله گرم فعلی احتمالا منتهی به خسارت بیشتری خواهد شد. با وجود این، توفان «ایکه» برای صنعت بیمه آشکار ساخت که تخمین‌های برآورد شده زیان در پیامد آنی وقایع انفرادی بغرنج به طور اخص با عدم اطمینان نگران‌کننده است.

زیان‌های تجمعی ناشی از توفان «ایکه» نسبت به تخمین‌های اولیه که از طریق نمونه‌سازی موسسات بازرگانی و صنعت به دست آمده بود، افزایش یافت. از آنجایی که نخستین تخمین‌های شرکت‌های بیمه بسیار کم بود، خسارت نهایی مونیخ ری نسبت به آنچه در اصل پیش‌بینی کرده بود بسیار بالاتر بود.

مونیخ ری انتظار تحمل خسارت تقریبی برابر با ۶۸۰میلیون دلار را بعد از واگذاری مجدد دارد. این بار خسارت در اعداد اولیه منتشره در شانزدهم بهمن سال یک‌هزار و سیصد و هشتاد و هفت به حساب آورده شده است. همچنین موضوع جدید بلایای طبیعی زمینی نگاه جزئی‌‌تری به زیان بالقوه قابل ملاحظه‌ای از آسیب‌های زمستان در چین و تجزیه و تحلیل‌های مربوط به زمین لرزه شدید که استان سی چوان چین را در ماه اردیبهشت ۱۳۸۷ تکان داد، به خود اختصاص داده است.

براساس پژوهش‌های مربوط به ریسک‌های زمینی مونیخ ری، صنعت بیمه باید زمین لرزه سی چوان را به عنوان علامت خطر تفسیر کند. این بلای طبیعی نشان می‌دهد که خطر زمین لرزه در مقایسه با توفان دریایی و تندباد نباید ندیده گرفته شود.