حبیب میرزایی درباره سامانه سنهاب و اینکه چقدر توانسته در رابطه با ذخایر خسارت‌های معوق، پوشش‌دهی داشته باشد تا به شرکت‌های بیمه که اقدامات درستی در ذخیره‌گیری ندارند، کمک کند توضیح داد:  اطلاعات پایه‌ای سنهاب از اقلام اطلاعاتی بیمه‌نامه‌های صادره و خسارت‌های پرداختی جمع‌آوری می‌شود و هر یک از اینها در دیتابیسِ شرکت‌های بیمه تاریخ‌های مشخصی دارند و هنگامی که خسارت پرداخت می‌شود، می‌دانیم که مربوط به کدام بیمه‌نامه است و چه تاریخی پرداخت و اعلام خسارت شده، این اطلاعات جمع‌آوری شده و بیمه مرکزی ــ در راستای وظایف نظارتی ــ آنها را در قالب جداولی خاص دسته‌بندی کرده است. میرزایی ادامه داد:  در این راستا بحث کسری ذخایر که سال‌های اخیر مطرح بود، توسط سنهاب مشخص شد و به این ‌جمع‌بندی رسیدیم که به‌عنوان مثال بیمه‌نامه‌ای که در سال۹۰ صادر شده خسارتش در سال ۹۴ پرداخت می‌شود؛ بنابراین شرکت‌های بیمه باید برای بیمه‌‌نامه‌های سال ۹۰ حداقل ۸۰درصدِ حق بیمه‌ ذخیره‌گیری کنند و متأسفانه کسری خسارت‌های معوق به روش مثلثی توسط شرکت‌ها ذخیره‌گیری نمی‌شود که در این شرایط با کسری ذخایر مواجه می‌شویم. قبلا هیأت‌مدیره شرکت‌ها خسارت معوق را متناسب با سودی که پیش‌بینی می‌شد به‌صورت کلی تعیین می‌کردند، اما الان اطلاعات نمایانگر آن است که چند درصد از خسارت پرداخت‌شده مربوط به سال ۹۶ است.وی با بیان اینکه سنهاب می‌تواند این موضوع را مشخص کند، خاطرنشان کرد:  خلأهایی مانند اینکه در سال ۹۵ چنددرصد از خسارت‌ها مربوط به بیمه‌نامه‌های همان سال است و چند درصد مربوط به سال‌های قبل، به‌خوبی شناسایی می‌شود. اینکه شرکت به‌دلیل عدم‌ذخیره‌گیری مناسب خسارت‌های سال پیش را از درآمد‌های جاری خود پرداخت می‌کند در سنهاب نمایان شد. به‌عنوان مثال می‌توان بیمه ایران را مورد توجه قرار داد که خسارات معوق به‌دلیل شناسایی نامناسب تجمیع شده بود و یکباره مشخص شد و شرکت را با زیان بسیار سنگینی مواجه کرد که توانگری آن را به ۲۸ درصد رسانید. اگر این روند ادامه پیدا می‌کرد شاید صنعت بیمه پنج سال دیگر با ارقام پنج یا شش هزار میلیارد تومانی کسری خسارات معوق روبه‌رو می‌شد، اما با تدابیر اتخاذ شده به‌سمتی رفتیم که کسری ذخیره سه هزار و۳۰۰میلیاردی را به‌صورت تدریجی و سالی یک‌سوم تعدیل ‌کنیم.

اخبار مرتبط