پشتوانه‌های اونس در بازارها

طلا روز گذشته را با قیمت ۱۳۱۷ دلاری استارت زد و در ادامه با توجه به سه عامل یک موج کاهشی و یک موج افزایشی را تجربه کرد. موج کاهشی که طلا را به قیمت ۱۳۱۲ دلاری عقب راند، مربوط به تعدیل بازار بود و موج ثانویه که دلار را تا بعد از ظهر دیروز به قیمت ۱۳۱۷ دلاری بازگرداند به این سه عامل مربوط می‌شد. اولین عامل توییت دونالد ترامپ در پاسخ به رجزخوانی هسته‌ای کیم جونگ اون، بود. ترامپ در توییت خود با کنایه به دکمه هسته‌ای روی میز «اون»، دکمه آمریکایی را قدرتمندتر از نسخه کره‌ای آن توصیف کرد. تنش‌های مربوط به این دو کشور بارها ارزش فلز زرد را بالا و پایین برده و معمولا به سود اونس تمام شده است. دومین عامل، ضعف دلار در بازار ارزی است که با گزارش مثبت نرخ بیکاری در آلمان کفه ترازوی ارزی را به سود یورو کج کرد. سومین عامل نیز افزایش تنش‌های ژئوپلیتیک در خاورمیانه است. طلا همواره از تنش‌های سیاسی سود برده و انتظار می‌رود این بار نیز از این فرصت استفاده کند. هرچند که خاموشی دلار چندان ادامه‌دار نخواهد بود و ممکن است طلا برعکس گمانه‌ها بازهم دچار موج سومی شود که این بار نیز کاهشی است.

۱۲ روز طلایی

فلز زرد طولانی‌ترین دوره زمانی با رشد متوالی روزانه از ابتدای دهه ۱۹۷۰ را ثبت کرد. با پایان معاملات طلا در روز سه‌شنبه دوازدهمین روز فعال بازارها (بدون احتساب روزهای تعطیل) با رشد مثبت برای فلز گرانبها محقق شد. این تقویت متوالی از زمان لغو سیستم «استاندارد طلا» در پایان سال ۱۹۷۱ میلادی بی‌سابقه بوده است. طلا روز سه‌شنبه، اولین روز فعالیت خود در سال ۲۰۱۸ را با قیمت ۱۳۰۲ دلاری استارت زده بود و تا انتهای شب ۱۳۲۰ دلار نیز معامله شد. رشد ۱۸ دلاری اونس فلز زرد در این روز باعث شد دوازدهمین روز متوالی مثبت برای این فلز به ثبت برسد. طلا طی این روزها نزدیک به ۹۰/ ۴ درصد رشد کرده بود. مشاهده سایر رکوردهای طولانی و پیاپی طلا در سال‌های پیشین، یک دوره ۱۱ روزه در سال ۲۰۱۱ را نشان می‌دهد که با رشد ۸ درصدی قیمت اونس همراه شده بود. در ابتدای سال ۱۹۷۰ میلادی نیز یک دوره ۱۰ روزه با رشد ۳ درصدی در تاریخچه طلای جهانی ثبت شده است. استاندارد طلا در سال ۱۹۷۱ پس از یک دوره تورمی در آمریکا برای همیشه لغو شد.

مکانیزم استاندارد طلا

استاندارد طلا نوعی از سیستم پولی است که در آن مبنای محاسبات اقتصادی، براساس میزان خاصی از طلا تنظیم می‌شود. در این سیستم، پول‌های رایج در عوض مقادیر ثابتی از طلا بازگردانده می‌شوند و دارای نرخ ثابت مبادله‌ای میان یکدیگر هستند. نرخ ارزهای مختلف نسبت به طلا ثابت نگه داشته می‌شود تا امکان یکسان بودن قیمت‌ها میان کشورهای مختلف فراهم شود. به‌عنوان مثال اگر ورودی طلا در آمریکا زیاد می‌شد، خروجی در سایر کشورها تقریبا به همان اندازه کاهش می‌یافت. این مکانیزم تا زمانی ثبات اقتصادی ایجاد می‌کرد که تمام کشورها به این استاندارد پایبند می‌ماندند. کارشناسانی که موافق استاندارد طلا هستند، یک پشتوانه ثابت در مقابل سیستم پولی داخلی را موجب ایجاد ثبات اقتصادی می‌دانند. در مقابل این گروه، کارشناسان مخالفی قرار گرفته‌اند که استاندارد طلا را در بازه‌های کوتاه‌مدت (تا ۵ سال)، باعث به‌هم ریختگی اقتصادی قلمداد می‌کنند. اوج این مخالفت‌ها با شکست استاندارد طلا در سال‌های «رکود بزرگ» شکل گرفت و در نهایت با تورم بالا در سال‌های منتهی به دهه ۱۹۷۰ میلادی، که آمریکا را دچار گرانی کرده بود، باعث لغو این استاندارد شد.

اخبار مرتبط