خسرو خواجه حسنی

کارشناس نظام بانکی

استفاده از کارت‌های اعتباری یا به‌عبارتی دیگر (Credit card) اگر چه نزدیک به صد سال است که در نظام‌های اقتصادی جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما آنچه از کارت‌های اعتباری و استفاده آن در ایران می‌بینیم بیشتر مربوط به چند سال اخیر است . استفاده از کارت‌های اعتباری در سیستم اقتصادی ایران به تازگی در حال عادی شدن است، اما در این بین باید این سوال را مطرح کرد که چرا استفاده از کارت‌های اعتباری در نظام اقتصادی ایران تا کنون کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در واقع با توجه به اینکه سال‌ها شیوه سنتی داد و ستد در نظام مبادلات ایران مورد استفاده قرار می‌گرفته، استفاده از بانکداری الکترونیک به‌خصوص در قالب کارت‌های اعتباری کمتر مورد توجه قرار گرفته است. اما با بخشنامه اخیر بانک مرکزی مبنی بر راه‌اندازی کارت‌های اعتباری باید در انتظار رشد استفاده از این امکان بانکی که در قالب عقد مرابحه صورت می‌گیرد، باشیم.استفاده از این امکان بانکی باعث رونق در فضای کسب‌و‌کار شده و یکی از مهم‌ترین راهکار‌های خروج از رکود موجود معرفی می‌شود.

بر اساس آنچه سازوکار کارت‌های اعتباری عنوان می‌شود این امکان برای مشتری بانک فراهم می‌شود تا بر اساس نوع قرارداد از خدمات یا کالایی استفاده کرده و بهای آن را به‌صورت اقساط در طول مدت زمان مشخص شده در قرارداد پرداخت کند.مسلما این اقدام قابل توجه و مفید بانک مرکزی باعث رفع رکود اقتصادی موجود در فضای اقتصاد و کسب‌و‌کار و رونق در مبادلات تجاری می‌شود؛ چراکه وجود جو روانی در اقتصاد و انتظار برای بهبود شرایط باعث شده مردم کمتر تمایل به حضور در این فضا و پذیرفتن ریسک آن باشند اما کارت‌های اعتباری، ریسک فعالیت‌های اقتصادی را تا اندازه‌ای به عهده می‌گیرد و در کنار این کار کرد مهم به بهبود نسبی فضای کسب‌و‌کار کمک می‌کند.علاوه بر این،رو آوردن به استفاده از بانکداری الکترونیک در کارت‌های اعتباری وضعیت گردش پول را شفاف و نمایان می‌کند و در نتیجه مبادلات تجاری با استفاده از کارت‌های اعتباری که به‌صورت دقیق و با دستگاه‌های ‌هوشمند ثبت می‌شود، حجم دقیق معامله‌ها، سرعت دقیق گردش پول و دیگر متغیرهای ‌دخیل در حجم پول را شناسایی کرده و بانک مرکزی می‌تواند با استفاده از این اطلاعات، سیاست‌های موثرتری اتخاذ کند. همچنین سرعت و آسانی معامله با کارت‌های اعتباری و اطمینان به پرداخت منابع از طرف بانک‌ها و موسسات صادرکننده، باعث گسترش معامله‌ها و توسعه بازار کالاها و خدمات و در مجموع سبب رشد و توسعه بخش‌های گوناگون اقتصادی می‌شود. این همان چیزی است که در نهایت به گسترش و بهبود فضای مهجور کسب‌و‌کار کشور منتهی خواهد شد.