نوسان سیاستی در بازار طلا

گروه بازار پول:‌ هفته سوم آگوست، هفته بازگشت نوسان بهای اونس طلا به میانه کانال ۱۳۰۰ دلار بود، گرچه تعدیل روند در روز جمعه مسیر بازار را معکوس کرد. فلز زرد در تمام روزهای هفته گذشته تحت تاثیر اخبار سیاست پولی آمریکا بود تا ابهام‌های موجود در این رابطه، سبب رشد ارزش این کالای گرانبها و سرمایه‌ای باشد. اونس فلز زرد که جمعه دو هفته پیش روی قیمت ۱۳۳۶ دلار ایستاده بود، از نخستین روز کاری هفته گذشته افزایش ارزش را تجربه کرد تا پس از رشدهای ۳ و ۷ دلاری روزهای دوشنبه و سه‌شنبه، به چهارشنبه برسد، روزی که صورت‌جلسه نشست قبلی کمیته بازار آزاد فدرال رزرو آمریکا در آن منتشر شد. اونس این روز را با قیمت ۱۳۴۴ دلار آغاز کرد اما در نهایت روی بهای ۱۳۴۸ دلار ایستاد. پنج‌شنبه روز عبور از میانه کانال و ثبت قیمت ۱۳۵۲ دلار بود، گرچه قیمت شروع بازار در روز آخر دچار تعدیل شد. اونس روز جمعه را با قیمت ۱۳۴۶ دلار آغاز کرد و تا ساعت ۷ عصر به بهای ۱۳۴۵ دلار رسید، البته هم‌اکنون که شما این گزارش را می‌خوانید ممکن است قیمت متفاوتی به عنوان قیمت نهایی سومین هفته از هشتمین ماه میلادی رقم خورده باشد.

روز مهم

روز چهارشنبه مهمترین روز هفته گذشته بود چراکه صورت‌جلسه نشست قبلی کمیته سیاست‌ساز بانک مرکزی آمریکا منتشر شد. اونس که این روز را با قیمت ۱۳۴۴ دلار آغاز کرده بود تا ساعت ۱۰:۳۰ شب که صورت‌جلسه مذکور منتشر شد دوباره به همین قیمت بازگشت، اما با انتشار این گزارش نوسان‌های شدیدی را تجربه کرد. وقتی صورت‌جلسه فدرال رزرو منتشر شد، معامله‌گران بازار فلزهای گرانبها آن را همسو با طرفداران افزایش نرخ‌های بهره تحلیل کردند تا اونس با افت مواجه شود. به این ترتیب اونس تا قیمت ۱۳۳۴ دلار هم پایین‌ آمد. با این همه، با گذشت دقایقی و دقیق‌تر شدن معامله‌گران در متن و لحن سخنان اعضای کمیته، این تصور تقویت شد که انقباض پولی در آمریکا در آینده نزدیک دشوار است. از این رو اونس دوباره با جهش روبه‌رو شد و تا پایان فعالیت بازار نیویورک به دو قدمی مرز ۱۳۵۰ دلار رسید.

پایگاه اینترنتی کیتکو در گزارش جمع‌بندی روز چهارشنبه خود نوشت:‌ «صورت‌جلسه کمیته بازار آزاد می‌گوید که افزایش نرخ بهره توجیه‌پذیر است اما احتمال رخ ندادن آن نیز وجود دارد. به عبارت دیگر، فدرال رزرو ممکن است در سال‌جاری نرخ‌های بهره را افزایش دهد، اما ممکن است این کار را نیز انجام ندهد، حداقل این چیزی است که گزارش چهارشنبه به ما می‌گوید.» انقباض پولی توسط بانک مرکزی آمریکا به نفع دلار و به ضرر طلا است، اما تعویق آن اثری معکوس دارد. روز چهارشنبه پس از انتشار صورت‌جلسه شاخص دلار افت کرد تا به رشد طلا کمک کند. اما دیگر عامل خارجی مهم در بازار فلزهای گرانبها یعنی بهای نفت خام روز چهارشنبه نوسان چندانی نداشت. بهای نفت خام در این روز نزدیک اوج یک ماهه ماند.

بعد از خبر

اما اثرگذاری گزارش چهارشنبه، روز پنجشنبه نیز ادامه یافت تا اونس در چهارمین روز کاری هفته، ۴ دلار دیگر رشد کند. روز پنجشنبه، عوامل خارجی نیز به نفع فلز زرد کار کردند. افت شاخص دلار و رشد بهای نفت خام در این روز اونس را به قیمت ۱۳۵۲ دلار رساندند. یک روز پس از انتشار صورت‌جلسه کمیته بازار آزاد فدرال رزرو، شاخص دلار به کف ۷ هفته‌ای رفت و بهای نفت خام نیز اوج ۵ هفته‌ای را تجربه کرد. معامله‌گران بازار انرژی به نشست اواخر سپتامبر کشورهای صادرکننده نفت امید بسته‌اند.

بازارهای سهام جهان روز پنجشنبه بر صورت‌جلسه فدرال رزرو متمرکز بودند و از آنجا که این گزارش داده‌های متناقضی داشت، وضعیت شاخص‌های بورسی نیز یکپارچه نبود. دیگر خبر روز، اعلام تورم ۶/ ۰ درصدی منطقه یورو در ماه جولای نسبت به ماه ژوئن بود. البته تورم نسبت به جولای ۲۰۱۵ معادل ۲/ ۰ درصد رشد کرده است. در هر حال، هر دو رقم بسیار پایین‌تر از تورم هدف ۲ درصدی بود.

روز آخر

اونس روز جمعه را با قیمت ۱۳۴۶ دلار آغاز کرد که نشان می‌داد بخشی از اثر صورت‌جلسه چهارشنبه خنثی و روند بازار تعدیل شده است. با این همه، نباید تردید کرد که چشم‌انداز سیاست پولی فدرال رزرو در تمام روزها و ماه‌های آینده روند بهای فلز زرد را متاثر خواهد کرد. صبح جمعه روند شاخص دلار نیز تعدیل شد تا رشد ارزش پول آمریکا نیز بر طلا فشار وارد کند. اما ادامه رشد بهای نفت خام به نفع طلا کار می‌کرد. بهای نفت خام روز جمعه به اوج دو ماهه رسید. همزمان افت بازارهای سهام اروپا نیز باعث شد، خرید طلا به عنوان سرمایه امن شدت بگیرد.

با این همه، تعدیل روندها تا زمان نوشته شدن این گزارش ادامه داشت. دیگر دلیل تحت فشار بودن طلا در صبح آخرین روز کاری، گفته‌های تازه برخی از اعضای کمیته بازار آزاد فدرال رزرو بود. جان ویلیامز رئیس فدرال رزرو سانفرانسیسکو روز پنج‌شنبه گفته بود از افزایش نرخ بهره این کشور در ماه‌های آینده حمایت می‌کند. او گفته بود: «منتظر ماندن بیش از حد برای افزایش نرخ بهره، هزینه‌های زیادی را به اقتصاد آمریکا تحمیل خواهد کرد.»