جایگزینی محصولات صادراتی با سیمان

مهندس گراوندی مدیرعامل سیمان سامان غرب رکود موجود در بخش صنعت و کاهش اجرای پروژه‌های عمرانی و ملی در بخش ساختمان سبب شده صنعت سیمان کشور در رکود قرار گرفته و واحدهای تولید سیمان به‌خصوص آن بخش که توانایی صادرات به دلیل بعد مسافت را ندارند دچار مشکلات جدی در امر پرداخت هزینه‌ها و اقساط بانکی شوند. درضمن اگر اقتصاد کشور در شرایط عادی باشد رشد بخش معدن و به خصوص صنعت سیمان دو برابر خواهد شد و با کاهش رکود و ورود دولت به اجرای طرح‌های بزرگ عمرانی تقاضای داخلی می‌تواند تا سطح کل تولیدات داخلی افزایش یابد. اما در شرایط کنونی عدم نیاز و مصرف داخلی سبب شده این صنعت با بحران جدی مواجه شود. رشد هزینه‌های تولید به خصوص در زمینه انرژی و دستمزد متناسب با قیمت‌های عرضه سیمان در کشور نیست. به همین سبب بخش قابل ملاحظه‌ای طی چند سال گذشته به صادرات آن اختصاص داده شده است که متاسفانه آن هم به دلیل رقابت‌های نه‌چندان اصولی تولیدکنندگان با قیمت‌های نازل صورت می‌گیرد. می‌توان پیش‌بینی کرد تا پایان امسال بیش از ۲۰ میلیون تن صادرات در این صنعت صورت گیرد اما به دلیل افت مصرف در داخل کشور و رقابت‌های نه‌چندان مناسب کارخانه‌ها مجبور به فروش این محصول با قیمت‌هایی شده‌‌اند که فقط بتوانند امور روزانه خود را پوشش دهند.

سیمان باید جایگزین آهن و قیر شود

با توجه به بررسی‌های صورت گرفته به جهت استحکام بتن، هزینه اجرای پایین‌تر ضرورت دارد در بخش مسکن رو به مصرف بتن و سازه‌های بتنی داشته باشیم و آهن که محصولی ذی‌قیمت است باید در صنایع با ارزش افزوده بالا به مصرف برسد. همچنین در مورد جایگزینی سیمان به جای قیر و نیز شناسایی کاربردهای جدید آن در کمیسیون زیربنایی دولت مطرح و مقرر شده وزارت راه و شهرسازی اقدام به این امر شایسته و مناسب کند. زیرا عمر مفید بتن در جاده‌ها و سازه‌ها به مراتب بیشتر از محصولات به کارگرفته فعلی است و قیمت تمام شده آن نیز پایین است. همچنین قیر که یکی از مشتقات گران‌قیمت نفتی است، می‌تواند با ارزش افزوده بالاتر صادر گردد. به عبارت دیگر با تغییر دیدگاه مصرف سیمان و جایگزینی آن این محصول می‌تواند نه تنها از رکود خارج شده بلکه سبب ایجاد ارزش افزوده بیشتر در امر صادرات قیر و نیز استفاده آهن در صنایع مهم دیگر شود. بلکه با اعمال محدودیت‌های تحویل مازوت و تحویل آن در نقاطی بسیار دورتر از نقاط مصرف هزینه‌های حمل سنگینی را به کارخانه‌ها تحمیل کرده است و ضرورت دارد وزارت نفت به نحو شایسته‌ای به کمک این صنعت آمده و حداقل اجازه استفاده ترکیبی مازوت و گاز را به کارخانه‌ها بدهد.

در شرایط فعلی ضرورت دارد دولت برای پرداخت هزینه‌های انرژی به این صنعت زمان کافی جهت بازپرداخت قبض‌های برق و سوخت را اعمال و از فشار بیش از حد و تهدید به قطع آنها خودداری کند.

همچنین ضرورت دارد دولت در مورد بازپرداخت اقساط ارزی واحدهای سیمانی که توانستند میزان تولید کشور را فراتر از برنامه چشم‌انداز به انجام برسانند تصمیم‌گیری نهایی را انجام داده و بازپرداخت اقساط ارزی چه از محل صندوق ارزی و چه از محل فاینانس با نرخ روزگشایش ارز به انجام برساند تا فشار ناشی از تورم نرخ ارز سبب توقف تولید در این واحدها نشود.