آرشیو روزنامه شماره ۶۱۱۶ دنیای اقتصاد

اخبار باشگاه اقتصاددانان - روزنامه شماره ۶۱۱۶

قطب‏‏‌نمای استانی دولت

تفاوت‏‏‌ها و ویژگی‏‏‌های ۳۱ استان کشور، فرآیند انتخاب استانداران را به یک روند پیچیده تبدیل کرده است. از یک‌سو بخش‏‏‌هایی از کشور با عقب‏‏‌ماندگی‏‏‌ها و ضعف‏‏‌های جدی در زمینه فراساختارهای عمرانی از جمله راه و صنعت روبه‌رو هستند و از دیگر سو برخی مناطق به دلیل بیش‏‏‌فعالی با چالش‏‏‌های جدی در زمینه محیط‏‏‌زیست، جمعیت و کالاهای عمومی روبه‌رو هستند. در این میان، غلبه نگاه‏‏‌های سیاسی-امنیتی و هویتی در انتخاب مدیران استانی بر رویکردهای توسعه‏‏‌ای، به شکاف حاکم میان استان‏‏‌های برخوردارتر و کم‏‏‌برخوردار افزوده است. در این پرونده از «باشگاه اقتصاددانان»، چهار تن از چهره‏‏‌های آکادمیک، اجرایی و باتجربه در باب نسبت استانداران و توسعه در استان‏‏‌های مختلف کشور به ارائه دیدگاه خود پرداخته‌اند.
اقتصاد دریامحور؛ ضرورت‌ مدیریت هرمزگان
دکتر سعید ایرانمنش/ استادیار اقتصاد دانشگاه هرمزگان
استانداران، هماهنگ‌کننده عملیات دستگاه‌‌‌های دولت با مردم هستند. حضور استاندار سیاسی، فرهنگی و اقتصادی قوی در استان بسیار موثر است؛ چراکه با توجه به شناختی که از استان و نیازها و بایدها و نبایدهایش دارد، می‌تواند شرایط داخلی آنجا را بهبود بخشد یا بحرانی کند. با آغاز به کار دولت چهاردهم، انتخاب استانداران به‌‌‌عنوان نمایندگان عالی دولت در استان‌‌‌ها به یکی از چالش‌‌‌ها و وظایف مهم پیش‌روی وزارت کشور تبدیل شده است.
کرمانشاه؛ استانی پراستعداد اما پرمشکل و نیازمند توجه
هدایت حاتمی /معاون اسبق استاندار در دولت‌های یازدهم و دوازدهم
نخبگان سیاسی و اجتماعی استان‌های مختلف کشور طی دوماه گذشته، بیشترین وقت و انرژی خود را برای شناسایی و معرفی استاندار مناسب هر استان صرف کرده و در تلاشند تا از فضای پیش‌آمده گامی به پیش بردارند. هرچند کلیت سرزمین ما تحت‌تاثیر سیاست‌های کلان کشور است، اما عمق مسائل و مشکلات در هریک از مناطق متفاوت بوده و اولویت حل آنها و انتظارات مردم با هم فرق دارد. بر همین اساس، افراد صادق و نخبگان موثر سعی دارند افرادی را معرفی کنند که بیشترین قرابت ذهنی، تخصصی و تجربی را برای حل چالش‌های استان داشته باشند. چنانچه بتوان براساس شاخص‌های مورد نظر به انتخاب استاندارانی توانمند، توسعه‌گرا، کلان‌نگر و عملیاتی به‌عنوان نماینده عالی دولت نائل آمد، می‌توان امیدوار بود که جریان توسعه‌ای استان با اعمال سیاست‌های عمومی دولت شکل بگیرد. استانداران برای شکل‌گیری فرآیند توسعه و دور شدن از اقدامات نمایشی سیاسی و کوتاه‌مدت که صرفا جنبه تسکینی و نه درمانی دارد، باید در سه‌سطح یا بعد مدیریت داشته و بر آنها متمرکز شوند:
چالش‏‏‌های استانداری در خراسان
دکتر سعید شعرباف تبریزی /عضو هیات علمی دانشگاه امام رضا (ع)
اینجا، قلب توجه جهان اسلام است؛ نقطه کانونی و تصویرساز معنا و معنویت در ایران، دومین استان پرجمعیت ایران و شاهراه ارتباطی مهم کشورمان با بازار بزرگ فرهنگی و اقتصادی آسیای میانه و شرق.خراسان نامی است بزرگ و عجین‌شده با مفهوم حماسه در طول قرن‌های اخیر، محور مکانی و مفهومی فارسی‌زبانان جهان (خراسان بزرگ) با جغرافیایی به‌شدت غنی از میراث ملموس و ناملموس فرهنگی و تاریخی که همگی مثل نقش‌های متنوع و متکثر کاشی‌های مسجد گوهرشاد حول خورشید امام شهید گرد آمده‌اند.
اختیارات محدود و انتظارات بالا
امیر بختیاریان/کارشناس ارشد حقوق اداری
استاندار، عالی‌‌‌ترین مقام دولتی در هر استان است و در ساختار متمرکز اداری و سیاسی، از قدرت محدود اما موثری در حوزه ماموریت خود برخوردار است. در مصوبه‌‌ سال گذشته‌‌ شورای عالی اداری، اختیارات و صلاحیت‌‌‌ استانداران ارتقا پیدا کرد؛ از جمله مقرر شد نصب بالاترین مسوولان و مدیران دستگاه‌‌‌های اجرایی، دانشگاه‌‌‌ها، شرکت‌های دولتی و مدیران پروژه‌‌‌های ملی مستقر در استان، با موافقت کتبی استاندار انجام شود. قبل از این مصوبه، مقامات عالی در نهادهای کشوری برای انتصاب مدیران استان‌‌‌ها نیازی به کسب این موافقت نداشتند و صرفا باید با هماهنگی استاندار، در این مورد اقدام می‌‌‌کردند.