شهرزاد کاظمی- محمدعلی مختاری : داگلاس نورث، برنده جایزه نوبل اقتصاد سال ۱۹۹۳ در ۹۵ سالگی بر اثر ابتلا به سرطان مری چشم از جهان فروبست. نورث به دلیل مطالعاتش در زمینه تاریخ اقتصاد مشهور است. او در سال ۱۹۹۳ به‌طور مشترک با رابرت ویلیام فوگل موفق به دریافت جایزه نوبل اقتصاد شد.


زندگینامه

او در تاریخ 5 نوامبر 1920 در کمبریج در ایالت ماساچوست، به دنیا آمد. او به‌دلیل شغل پدرش که در شرکت بیمه مت‌لایف کار می‌کرد، در دوران کودکی در شهرهای بسیاری ازجمله کمبریج، اتاوا، لوزان، نیویورک و والینگ‌فورد زندگی کرد. او در زمان جنگ جهانی دوم به ناوگان بازرگانی ایالات متحده پیوست و به‌عنوان ناوبر مشغول به‌کار شد و در مسیر سان‌فرانسیسکو و استرالیا به دریانوردی پرداخت. در این زمان، او اقتصاد می‌خواند و عکاسی می‌کرد. او در آخرین سال جنگ، دریانوردی را در مدرسه خدمات افسری دریانوردی آلامدا آموخت و همواره بین اقتصاددان و عکاس شدن مردد بود.


تحصیلات

نورث در دانشگاه اشبری در اتاوا و مدرسه چوات در والینگ‌فورد تحصیل کرد. او در دانشگاه هاروارد پذیرفته شد؛ اما در همان زمان پدرش به‌عنوان رئیس شعبه مت‌لایف در منطقه ساحل غربی منصوب شد، بنابراین نورث تصمیم گرفت به دانشگاه کالیفرنیا، برکلی برود. او در سال ۱۹۴۲ با مدرک لیسانس در علوم انسانی فارغ‌التحصیل شد. او تصمیم گرفت در رشته علوم سیاسی، فلسفه و اقتصاد ادامه تحصیل دهد. او برای دریافت مدرک دکترای اقتصاد دوباره به دانشگاه برکلی رفت. درس او در سال ۱۹۵۲ به پایان رسید و به‌عنوان استادیار در دانشگاه واشنگتن مشغول به‌کار شد. داگلاس نورث در سال ۱۹۶۰ به‌عنوان نویسنده با ژورنال تاریخ اقتصاد همکاری کرد. این مجله به موضوع کلیومتریک یا اقتصادسنجی تاریخی می‌پردازد. در دوره ۱۹۸۳-۱۹۶۰ استاد اقتصاد دانشگاه واشنگتن بود. او در سال ۱۹۸۳ عضو هیات علمی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس شد و از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۰ به‌عنوان مدیر مرکز اقتصاد سیاسی خدمت کرد.


او در سال 1991 اولین اقتصاددان رشته تاریخ اقتصاد نام گرفت که جایزه جان آر کامونز را دریافت کرد. نورث به‌عنوان کارشناس با پروژه اجماع کپنهاگ همکاری کرد و به دولت‌های سراسر جهان مشاوره داد. او تا همین اواخر به همراه «جان جی والیس» از دانشگاه مریلند و «بری وینگاست» از دانشگاه استنفورد مشغول تحقیق در مورد این مساله بودند که چگونه کشورها از «وضعیت طبیعی» خارج می‌شوند و وارد رشد اقتصادی بلندمدت می‌شوند. او متولی سازمان مردم‌نهاد «اقتصاددانان برای صلح و امنیت» بود و همچنین مشاور ویژه سازمان غیرانتفاعی و غیردولتی «ویپانی» بود که در زمینه کاهش فقر درمیان روستاییان فعالیت می‌کند.