برنامه اقتصادی لیبرال‌ها
اولویت سیاست‌های اقتصادی دولت فدرال باید همراستا با روند رای‌دهی جاری تا روز رای‌گیری ادامه یابد.
از دیدگاه سیاستی، دولت لیبرال به رهبری جاستین ترودو دولت فدرال مداخله‌گراتری بر مسائل اقتصادی به‌ویژه در حوزه زیرساخت‌ها، حقوق بازنشستگی، محیط زیست و بودجه متعادل دارد. برخی از سوالات اساسی از سوی حزب بدون پاسخ باقی مانده‌اند که شامل چگونگی پاسخگویی دولت فدرال به درخواست‌های ایالتی برای پرداخت‌های بیشتر در حوزه بهداشت می‌شود.
به نظر می‌رسد افزایش محبوبیت حزب لیبرال در نظرسنجی‌های ملی در تعطیلات شکرگزاری ادامه داشته و حمایت از آن تا ۱۴ اکتبر به ۱/ ۳۷ درصد رسیده است.
از دیدگاه سیاستی، دولت لیبرال به رهبری جاستین ترودو دولت فدرال مداخله‌گراتری بر مسائل اقتصادی به‌ویژه در حوزه زیرساخت‌ها، حقوق بازنشستگی، محیط زیست و بودجه متعادل دارد. برخی از سوالات اساسی از سوی حزب بدون پاسخ باقی مانده‌اند که شامل چگونگی پاسخگویی دولت فدرال به درخواست‌های ایالتی برای پرداخت‌های بیشتر در حوزه بهداشت می‌شود.
به نظر می‌رسد افزایش محبوبیت حزب لیبرال در نظرسنجی‌های ملی در تعطیلات شکرگزاری ادامه داشته و حمایت از آن تا ۱۴ اکتبر به ۱/ ۳۷ درصد رسیده است.
اولویت سیاست‌های اقتصادی دولت فدرال باید همراستا با روند رای‌دهی جاری تا روز رای‌گیری ادامه یابد.
از دیدگاه سیاستی، دولت لیبرال به رهبری جاستین ترودو دولت فدرال مداخله‌گراتری بر مسائل اقتصادی به‌ویژه در حوزه زیرساخت‌ها، حقوق بازنشستگی، محیط زیست و بودجه متعادل دارد. برخی از سوالات اساسی از سوی حزب بدون پاسخ باقی مانده‌اند که شامل چگونگی پاسخگویی دولت فدرال به درخواست‌های ایالتی برای پرداخت‌های بیشتر در حوزه بهداشت می‌شود.
به نظر می‌رسد افزایش محبوبیت حزب لیبرال در نظرسنجی‌های ملی در تعطیلات شکرگزاری ادامه داشته و حمایت از آن تا 14 اکتبر به 1/ 37 درصد رسیده است. حمایت از حزب لیبرال از یک هفته گذشته 6/ 3 درصد افزایش یافته و در آخر هفته اخیر نیز تداوم یافته است. برعکس، حمایت از حزب محافظه‌کار 2/ 2 درصد کاهش یافته و در هفته گذشته به 4/ 29 درصد رسید. حزب NDP نیز اکنون حمایت 7/ 23 درصد را در اختیار دارد که نسبت به هفته گذشته نیم درصد کاهش یافته است.
زیرساخت
محور طرح اقتصادی لیبرال‌ها، وعده تخصیص ۵ میلیارد دلار در سال، به زیرساخت‌های اضافی با مخارجی است که از کسری بودجه در سه سال آینده حاصل می‌شوند. در اصل، دولت ترودو پول بیشتری وام می‌گیرد تا صرف پرداخت‌هایی مانند جاده، پل، خانه‌های قدیمی و سیستم‌های کنترل سیل کند. لیبرال‌ها استدلال می‌کنند که اکنون زمان سرمایه‌گذاری است زیرا نرخ بهره پایین بوده، اقتصاد دچار رکود است و کشور به شدت به نوسازی زیرساخت‌های فرسوده نیاز دارد. کاهش بودجه فدرال که در حال حاضر متعادل است، منجر به کسری خواهد شد.
لیبرال‌ها می‌دانند که در دو سال نخست کسری ملایمی حدود ۱۰ میلیارد دلار خواهند داشت و سپس در سال‌های ۲۰۲۰-۲۰۱۹ بودجه به تعادل برمی‌گردد. درحالی‌که مخارج اضافی منجر به افزایش بار بدهی دولت فدرال خواهد شد، ترودو اصرار دارد که نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی در اقتصاد (که معیاری مهم در مورد توانایی دولت برای مدیریت بدهی است) به روند نزولی ادامه خواهد داد. اما منتقدان می‌گویند که پول سرعت کافی را برای بهبود اقتصاد ندارد و اوتاوا را دچار کسری بودجه مزمن خواهد کرد. به علاوه، نگرانی‌هایی وجود دارد در مورد اینکه پول تنها صرف پروژه‌های ضعیف از جمله آنچه توسط لیبرال‌ها تعریف گسترده و نادقیقی همچون زیرساخت «اجتماعی» و «سبز» دارد، شود.
با این حال، دلایل بسیاری برای دولت‌ها وجود دارند که روی زیرساخت‌ها سرمایه‌گذاری کنند. هر دلاری که برای جاده‌ها یا پل‌ها سرمایه‌گذاری می‌شود، معمولا یک ضریب اثر دارد که بیش از نرخ رشد اقتصادی تولید می‌کند.
اغلب اقتصاددانان موافقند که اتاوا می‌تواند حداقل در کوتاه‌مدت تلاش کند تا بیشتر وام بگیرد و بیشتر خرج کند. کسری ۱۰ میلیارد دلاری تنها ۳ درصد بودجه فدرال و نیم درصد تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد.
مالیات‌ستانی
ستاد انتخاباتی لیبرال‌ها به‌طور مرتب تبلیغ می‌کند که ترودو قول داده مالیات یک درصد بالای جامعه را افزایش دهد تا مالیات طبقه متوسط را کاهش دهد. در عمل، این امر به معنی ایجاد مالیات فدرال جدید بر ۳۳ درصد از درآمدهای بالای ۲۰۰ هزار دلار است. این مقدار پیش‌تر ۲۹ درصد بود.
کاهش مالیات نیز برای درآمد بین 44701 تا 89401 دلار خواهد بودکه از 22 درصد به 5/ 20 درصد کاهش پیدا می‌کند. به علاوه، این کار به نفع کانادایی‌هایی است که بیش از 89401 دلار درآمد دارند، اما ترودو در مورد اینکه چگونه طبقه متوسط را تعریف می‌کند پاسخی نداده است.
لیبرال‌ها استدلال می‌کنند که این دو تغییر از نظر درآمد خنثی است. افزایش مالیات، درآمد دولت فدرال را 3 میلیارد دلار افزایش داده و کاهش مالیات نیز موجب کاهش 3 میلیارد دلاری این درآمد خواهد شد. منتقدان هشدار داده‌اند که سیاست‌های مالیات بر ثروتمندان برای افزایش پول مورد انتظار، در طول تاریخ شکست خورده است.
بریتانیا چنین افزایش مالیاتی را در سال 2010 انجام داد، اما بعد در سال 2012 این سیاست را معکوس کرد. یک گزارش دولتی می‌گوید: «پاسخ رفتاری به این کار بیش از میزان مورد انتظار بود» که به معنی آن است که مالیات‌دهندگان پردرآمد راه‌های خلاقانه‌ای برای اجتناب از پرداخت مالیات بالاتر یافتند. لیبرال‌ها می‌دانند که این کار می‌تواند مشکل‌ساز شود. این طرح شامل کاهش 600 میلیون دلار در سال در درآمدهای مورد انتظار است که به‌عنوان معیار احتیاط برای پوشش دادن به اجتناب از مالیات در نظر گرفته می‌شود، اما سوالاتی در زمینه اینکه آیا این تعدیل کافی است وجود دارد. برخی اقتصاددانان نگرانی‌هایی را در مورد اثر روان‌شناختی نرخ مالیات ترکیبی فدرال-ایالتی بر درآمد ثروتمندان، که بیش از 50 درصد مردم را شامل می‌شود، وارد کرده‌اند. با نرخ جدید و بالاتر فدرال، نرخ مالیات ترکیبی ثروتمندان در نیوبرونزویک به 75/ 58 درصد، در نووا اسکاتیا به 54 درصد، در اونتاریو به 53/ 53 درصد و در کبک به 3/ 53 درصد افزایش خواهد یافت.
اشتراک با حزب نئودموکراتیک
بدنه‌های اقتصادی دو حزب لیبرال و نئودموکراتیک همپوشانی شدیدی بر اولویت‌هایی همچون توسعه طرح حقوق بازنشستگی کانادا، ثابت نگه‌داشتن سن امنیت پیری در ۶۵ سالگی، کاهش مالیات کسب‌وکارهای کوچک از ۱۱ به ۹ درصد، صرف مخارج بیشتر روی زیرساخت‌ها و همکاری با ایالت‌هایی که رویکرد شدیدتری نسبت به تغییر وضعیت آب و هوایی اتخاذ کرده‌اند، دارند.
یکی از چالش‌برانگیزترین تفاوت‌ها بین دو حزب مبحث تجارت خواهد بود. رهبر حزب NDP تام مولکر شدیدا به قرارداد همکاری کشورهای حاشیه اقیانوس آرام اعتراض دارد، درحالی‌که ترودو گفته است که حزب وی طرفدار این معاهده است و این معاهده را در پارلمان به رای خواهد گذاشت.
از دیدگاه سیاستی، دولت لیبرال به رهبری جاستین ترودو دولت فدرال مداخله‌گراتری بر مسائل اقتصادی به‌ویژه در حوزه زیرساخت‌ها، حقوق بازنشستگی، محیط زیست و بودجه متعادل دارد. برخی از سوالات اساسی از سوی حزب بدون پاسخ باقی مانده‌اند که شامل چگونگی پاسخگویی دولت فدرال به درخواست‌های ایالتی برای پرداخت‌های بیشتر در حوزه بهداشت می‌شود.
به نظر می‌رسد افزایش محبوبیت حزب لیبرال در نظرسنجی‌های ملی در تعطیلات شکرگزاری ادامه داشته و حمایت از آن تا 14 اکتبر به 1/ 37 درصد رسیده است. حمایت از حزب لیبرال از یک هفته گذشته 6/ 3 درصد افزایش یافته و در آخر هفته اخیر نیز تداوم یافته است. برعکس، حمایت از حزب محافظه‌کار 2/ 2 درصد کاهش یافته و در هفته گذشته به 4/ 29 درصد رسید. حزب NDP نیز اکنون حمایت 7/ 23 درصد را در اختیار دارد که نسبت به هفته گذشته نیم درصد کاهش یافته است.
زیرساخت
محور طرح اقتصادی لیبرال‌ها، وعده تخصیص ۵ میلیارد دلار در سال، به زیرساخت‌های اضافی با مخارجی است که از کسری بودجه در سه سال آینده حاصل می‌شوند. در اصل، دولت ترودو پول بیشتری وام می‌گیرد تا صرف پرداخت‌هایی مانند جاده، پل، خانه‌های قدیمی و سیستم‌های کنترل سیل کند. لیبرال‌ها استدلال می‌کنند که اکنون زمان سرمایه‌گذاری است زیرا نرخ بهره پایین بوده، اقتصاد دچار رکود است و کشور به شدت به نوسازی زیرساخت‌های فرسوده نیاز دارد. کاهش بودجه فدرال که در حال حاضر متعادل است، منجر به کسری خواهد شد.
لیبرال‌ها می‌دانند که در دو سال نخست کسری ملایمی حدود ۱۰ میلیارد دلار خواهند داشت و سپس در سال‌های ۲۰۲۰-۲۰۱۹ بودجه به تعادل برمی‌گردد. درحالی‌که مخارج اضافی منجر به افزایش بار بدهی دولت فدرال خواهد شد، ترودو اصرار دارد که نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی در اقتصاد (که معیاری مهم در مورد توانایی دولت برای مدیریت بدهی است) به روند نزولی ادامه خواهد داد. اما منتقدان می‌گویند که پول سرعت کافی را برای بهبود اقتصاد ندارد و اوتاوا را دچار کسری بودجه مزمن خواهد کرد. به علاوه، نگرانی‌هایی وجود دارد در مورد اینکه پول تنها صرف پروژه‌های ضعیف از جمله آنچه توسط لیبرال‌ها تعریف گسترده و نادقیقی همچون زیرساخت «اجتماعی» و «سبز» دارد، شود.
با این حال، دلایل بسیاری برای دولت‌ها وجود دارند که روی زیرساخت‌ها سرمایه‌گذاری کنند. هر دلاری که برای جاده‌ها یا پل‌ها سرمایه‌گذاری می‌شود، معمولا یک ضریب اثر دارد که بیش از نرخ رشد اقتصادی تولید می‌کند.
اغلب اقتصاددانان موافقند که اتاوا می‌تواند حداقل در کوتاه‌مدت تلاش کند تا بیشتر وام بگیرد و بیشتر خرج کند. کسری ۱۰ میلیارد دلاری تنها ۳ درصد بودجه فدرال و نیم درصد تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد.
مالیات‌ستانی
ستاد انتخاباتی لیبرال‌ها به‌طور مرتب تبلیغ می‌کند که ترودو قول داده مالیات یک درصد بالای جامعه را افزایش دهد تا مالیات طبقه متوسط را کاهش دهد. در عمل، این امر به معنی ایجاد مالیات فدرال جدید بر ۳۳ درصد از درآمدهای بالای ۲۰۰ هزار دلار است. این مقدار پیش‌تر ۲۹ درصد بود.
کاهش مالیات نیز برای درآمد بین 44701 تا 89401 دلار خواهد بودکه از 22 درصد به 5/ 20 درصد کاهش پیدا می‌کند. به علاوه، این کار به نفع کانادایی‌هایی است که بیش از 89401 دلار درآمد دارند، اما ترودو در مورد اینکه چگونه طبقه متوسط را تعریف می‌کند پاسخی نداده است.
لیبرال‌ها استدلال می‌کنند که این دو تغییر از نظر درآمد خنثی است. افزایش مالیات، درآمد دولت فدرال را 3 میلیارد دلار افزایش داده و کاهش مالیات نیز موجب کاهش 3 میلیارد دلاری این درآمد خواهد شد. منتقدان هشدار داده‌اند که سیاست‌های مالیات بر ثروتمندان برای افزایش پول مورد انتظار، در طول تاریخ شکست خورده است.
بریتانیا چنین افزایش مالیاتی را در سال 2010 انجام داد، اما بعد در سال 2012 این سیاست را معکوس کرد. یک گزارش دولتی می‌گوید: «پاسخ رفتاری به این کار بیش از میزان مورد انتظار بود» که به معنی آن است که مالیات‌دهندگان پردرآمد راه‌های خلاقانه‌ای برای اجتناب از پرداخت مالیات بالاتر یافتند. لیبرال‌ها می‌دانند که این کار می‌تواند مشکل‌ساز شود. این طرح شامل کاهش 600 میلیون دلار در سال در درآمدهای مورد انتظار است که به‌عنوان معیار احتیاط برای پوشش دادن به اجتناب از مالیات در نظر گرفته می‌شود، اما سوالاتی در زمینه اینکه آیا این تعدیل کافی است وجود دارد. برخی اقتصاددانان نگرانی‌هایی را در مورد اثر روان‌شناختی نرخ مالیات ترکیبی فدرال-ایالتی بر درآمد ثروتمندان، که بیش از 50 درصد مردم را شامل می‌شود، وارد کرده‌اند. با نرخ جدید و بالاتر فدرال، نرخ مالیات ترکیبی ثروتمندان در نیوبرونزویک به 75/ 58 درصد، در نووا اسکاتیا به 54 درصد، در اونتاریو به 53/ 53 درصد و در کبک به 3/ 53 درصد افزایش خواهد یافت.
اشتراک با حزب نئودموکراتیک
بدنه‌های اقتصادی دو حزب لیبرال و نئودموکراتیک همپوشانی شدیدی بر اولویت‌هایی همچون توسعه طرح حقوق بازنشستگی کانادا، ثابت نگه‌داشتن سن امنیت پیری در ۶۵ سالگی، کاهش مالیات کسب‌وکارهای کوچک از ۱۱ به ۹ درصد، صرف مخارج بیشتر روی زیرساخت‌ها و همکاری با ایالت‌هایی که رویکرد شدیدتری نسبت به تغییر وضعیت آب و هوایی اتخاذ کرده‌اند، دارند.
یکی از چالش‌برانگیزترین تفاوت‌ها بین دو حزب مبحث تجارت خواهد بود. رهبر حزب NDP تام مولکر شدیدا به قرارداد همکاری کشورهای حاشیه اقیانوس آرام اعتراض دارد، درحالی‌که ترودو گفته است که حزب وی طرفدار این معاهده است و این معاهده را در پارلمان به رای خواهد گذاشت.
ارسال نظر