امیر شاملو: پس از یک دهه حاکمیت محافظه‌کاران بر دولت کانادا، آفتاب اقبال آنان و به‌ویژه استفان هارپر رو به افول گذاشت و آنان در انتخابات دوشنبه گذشته رقابت را به رقیب قدیمی خود واگذار کردند. در سال ۲۰۰۶ حزب محافظه‌کار توانست با کسب اکثریت آرا و شکست حزب لیبرال، دولت را تشکیل دهد و هارپر به‌عنوان نخست‌وزیر این کشور مسوول تشکیل دولت شود.

منتقدان استفان هارپر و احزاب مخالف دولت، ایراداتی به مدیریت کشور از سوی وی وارد کرده‌اند که از آن جمله می‌توان تداوم نقش نظامی این کشور در عراق و سوریه، کاهش اعتبار کانادا در سطح بین‌المللی، کاهش بیست درصدی ارزش پول این کشور در برابر دلار آمریکا در طول دوسال، ضعف در سیاست خارجی کشور، بی‌توجهی به مسائل زیست محیطی، مساله فلسطین و رژیم صهیونیستی و نبود رابطه مناسب با ایالات متحده آمریکا را برشمرد.

به‌دلیل سیاست‌های خارجی هارپر، سایه سنگین این انتخابات بر کشورهای خاورمیانه احساس می‌شود. احتمالا، حمایت شدید نخست‌وزیر فعلی کانادا از رژیم صهیونیستی که برخی آن را منجر به از دست رفتن کرسی شورای امنیت کانادا و کاهش تاثیرگذاری بین‌المللی این کشور می‌دانند، در صورت تشکیل دولت جدید نسبتا کاهش می‌یابد. با توجه به موضع دو کشور به‌خصوص در زمینه فلسطین و رژیم صهیونیستی و برخی مسائل دیگر، در صورت انتخاب ترودو دورنمای رابطه ایران و کانادا روشن‌تر به نظر می‌رسد. جاستین ترودو، رهبر حزب لیبرال کانادا که برنده انتخابات شده است، از مدافعان از سرگیری مجدد رابطه با ایران است.