جهش انتخاباتی بازارها

لوئیس وودهیل

نویسنده فوربس

بازارهای سهام ایالات‌متحده روز جمعه با جهشی روبه‌رو شدند که شاخص داو جونز را ۵/ ۱ درصد بالا برد. بسیار گفته شد که این جهش ناشی از آمار اشتغال‌زایی آمریکا در ماه آوریل بود، آماری که در بهترین حالت متوسط بودند، اما دلیل اصلی این رشد نتیجه انتخابات بریتانیا بود. محافظه‌کاران که قول کاهش مالیات را داده بودند پیروزی‌ قاطع بر تمام دیگر احزاب کسب کردند، احزابی که نوید مبارزه با نابرابری از طریق افزایش مالیات ثروتمندان را داده بودند.

جود وانیسکی، مولف «دنیا این گونه کار می‌کند»، از پیروزی محافظه‌کاران شگفت‌زده نشد. «مدل سیاسی» وانیسکی می‌گوید که اگر رای‌دهندگان گزینه‌های رشد اقتصادی و بازتوزیع درآمد (مثلا ایجاد برابری توسط دولت) را داشته باشند، رشد را انتخاب می‌کنند. اقتصاد بریتانیا در دولت ائتلافی تحت رهبری محافظه‌کاران رشد داشته است؛ بنابراین حوزه‌های انتخابی بریتانیا به سوی محکم کردن جای پای محافظه‌کاران (که به نسبت حامی سیاست‌های حامی رشد هستند) در دولت حرکت کردند، این حرکت با دادن اکثریت مطلق پارلمان به آنها انجام شد.

از آن سو نتایج انتخابات بریتانیا این امید را تشدید کرده که جمهوری‌خواهان آمریکا پیام لازم را گرفته و رشد را از کانون کارزارهای خود در انتخابات سال ۲۰۱۶ حذف کنند، اما مگر داده‌های گزارش روز جمعه که ایجاد ۲۲۳ هزار شغل در ماه آوریل را نشان می‌داد خوب نبود؟ نه، نبود! دقیق شدن در این گزارش نشان می‌دهد که تعداد مشاغل تمام وقت ۶ هزار مورد کاهش داشته است.

بر اساس مدل سیاسی وانیسکی، رای‌دهندگان در کل از همه چیز شامل اقتصاد درک دارند. این در انتخابات اخیر بریتانیا نیز نشان داده شد. حزب محافظه‌کار بریتانیا یکی از پنج حزب عمده‌ای بود که سیاست‌هایی حامی رشد ارائه کرده بود، اما توانست پیروزی مطلقی به دست آورد.