پس از آنکه دولت یازدهم بر سر کار آمد، تغییر رویکرد ایران نسبت به جهان خارج، توریست‌های خارجی را ترغیب کرد تا به ایران سفر کنند و واقعیت‌های کشورمان را خارج از چارچوب تبلیغات رسانه‌ای ببینند. چیزی که برخی از فعالان صنعت از آن با عنوان لبخند دیپلماتیک ایران به دنیا یاد می‌کنند، اکنون، به‌گفته مسوولان عالی‌رتبه سازمان گردشگری رشدی ۲۱۵ درصدی را در ورود گردشگران خارجی به ایران باعث شده است. گرچه بسیاری معتقدند که این «۲۱۵ درصد» الزاما به معنی افزایش بسیار چشمگیر نیست و باید آمار دقیق‌تری در این زمینه اعلام شود اما به نظر می‌رسد همین میزان نیز می‌تواند شروع خوبی برای دستیابی به تعداد بالاتری از توریست‌های خارجی در کشور باشد و متعاقب آن ارزآوری و رونق اقتصادی را موجب شود.

این شرایط بارقه امیدی را در دل فعالان صنعت گردشگری و سرمایه‌گذاران ایجاد کرده است اما همچنان حرف و حدیث‌ها در این رابطه کم نیست؛ بسیاری می‌گویند این اقبال وسیع گردشگران خارجی به کشور اگر اداره و همزمان با بهبود و افزایش زیرساخت‌ها همراه نشود، به زودی به تهدیدی جدی برای کشور تبدیل خواهد شد. کمبود هتل‌های ۴ و ۵ ستاره، مشکلات مربوط به حمل‌ونقل جاده‌ای و هوایی، کمبود سرویس‌های بهداشتی مناسب و... هرکدام گوشه‌ای از آن چیزی است که می‌تواند به تدریج گردشگران خارجی را از ایران براند. در کنار این موضوعات، عدم فرهنگ‌سازی صحیح برای برخورد با توریست‌ها نیز ممکن است عواقب نامطلوبی را برای ما داشته باشد؛ گرچه ایران همچنان به‌عنوان کشوری بسیار مهمان‌نواز شناخته می‌شود.

هم‌اکنون با آغاز موج دوم ورود گردشگران به کشور در سال ۹۳، گفته می‌شود بسیاری از هتل‌های ۴ و ۵ ستاره در شهرهای گردشگرپذیر کشور تا سال آینده میلادی اشغال هستند و تورهای ورودی در نوبت برای رزرو به سر می‌برند؛ موضوعی که در عین حال هم می‌تواند موجب خرسندی مسوولان شود و هم باید آنها را به فکر فروببرد که چه امکانات جدیدی را می‌توانند به مسافران خارجی ارائه کنند. بی‌شک در کوتاه مدت نمی‌توان انتظار ایجاد هتل‌های چندستاره را داشت، اما دست کم می‌توان به راه‌های جایگزین فکر کرد و در کنار آن به توسعه زیرساخت‌ها پرداخت.

شعار امسال روز جهانی جهانگردی «توریسم و توسعه جوامع بومی» بود که این شعار یکی از را‌ه‌های توسعه و تجهیز سیستم گردشگری ایران را در خود دارد. گردشگری روستاها و جوامع بومی، گردشگری معیشت و بهره بردن از بافت‌های روستایی و بازسازی آنان به شکل اقامتگاه با حفظ اصالت و هویت‌شان برای جذب گردشگر علاقه‌مند به این حوزه از بخش‌هایی است که در معاونت گردشگری طی یک سال اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته و حال می‌بینیم که با شعار روز جهانی گردشگری نیز همسو شده است. البته توجه به گردشگری پایدار در این روند، ضامن بقای بهره‌وری از این امکان برای درازمدت است. در حال حاضر در اقصی‌نقاط ایران اقامتگاه‌های بوم‌گردی زیادی به‌صورت سازمان‌یافته و با بهره‌گیری از ظرفیت‌های انسانی و طبیعی جوامع محلی خود در کشور فعال هستند و با استقبال خوبی نیز از سوی گردشگران داخلی و خارجی مواجه شده‌اند. البته گسترش فعالیت این کلبه‌های بوم‌گردی دارای محدودیت‌های خاص خود است و لزوما جایگزینی برای هتل‌های ۴ و ۵ ستاره‌ای که باید ساخته شود نیست، بلکه می‌تواند به صورت اقامتگاهی به موازات هتل‌ها فعال شود که پاسخگوی ذائقه بخشی از گردشگران خواهد بود و توسعه این بخش از گردشگری تلاش برای تکمیل زیرساخت‎های مدرن را از دستور کار خارج نخواهد کرد.

همزمان با هفته جهانگردی (۲۷سپتامبر) چندتن از کارشناسان اقتصادی و فعالان صنعت گردشگری در یادداشت‌هایی به بررسی چشم‌انداز ورود گردشگران خارجی به کشور پرداخته‌اند و این موضوع را از زوایای مختلف واکاوی کرده‌اند.