امید به فضای همکاری و هماندیشی در «باشگاه اقتصاددانان»
دکتر حسین راغفر عضو هیات علمی اقتصاد دانشگاه الزهرا وقتی سخن از «باشگاه» به میان میآید، اجتماع یا تجمعی به ذهن متبادر میشود که به شکلگیری یک گردهمایی منجر خواهد شد تا به اتفاق، هدف مشترکی پیگیری شود. با این توضیح آنچه از عبارت «باشگاه اقتصاددانان»- آن هم بدون پسوند اضافی- انتظار میرود، این است که اجتماعی از کارشناسان اقتصادی- بدون تاکید بر نوع نگرش آنها و تنها بر مبنای آموختهها و سواد آنان- شکل بگیرد که هدف خاصی را دنبال کند.
به این ترتیب انتظار بر این است که این باشگاه که در فضای روزنامه «دنیای اقتصاد» راهاندازی شده، قاعدتا مجموعهای برای انعکاس دیدگاههای اقتصاددانان با تعهدات و نگرشهای خاص نبوده، بلکه فراتر از آن رفته و طیف گستردهای از آرا و گرایشهای کارشناسان اقتصادی را دربرگیرد.
دکتر حسین راغفر عضو هیات علمی اقتصاد دانشگاه الزهرا وقتی سخن از «باشگاه» به میان میآید، اجتماع یا تجمعی به ذهن متبادر میشود که به شکلگیری یک گردهمایی منجر خواهد شد تا به اتفاق، هدف مشترکی پیگیری شود. با این توضیح آنچه از عبارت «باشگاه اقتصاددانان»- آن هم بدون پسوند اضافی- انتظار میرود، این است که اجتماعی از کارشناسان اقتصادی- بدون تاکید بر نوع نگرش آنها و تنها بر مبنای آموختهها و سواد آنان- شکل بگیرد که هدف خاصی را دنبال کند.
به این ترتیب انتظار بر این است که این باشگاه که در فضای روزنامه «دنیای اقتصاد» راهاندازی شده، قاعدتا مجموعهای برای انعکاس دیدگاههای اقتصاددانان با تعهدات و نگرشهای خاص نبوده، بلکه فراتر از آن رفته و طیف گستردهای از آرا و گرایشهای کارشناسان اقتصادی را دربرگیرد.
همچنین انتظار میرود که «باشگاه اقتصاددانان» فرصتی منصفانه را برای طرح راهحلهای برآمده از دیدگاههای مختلف برای مشکلات اقتصاد ایران، فراهم آورد. اگر استنباط فوق درباره هدف این اقدام روزنامه «دنیای اقتصاد» صحیح باشد، قطعا اقدامی ارزشمند و درخور
احترام است.
با این تعریف، این باشگاه عرصهای خواهد بود تا همکاری و هماندیشی اقتصاددانان ایرانی حول مباحث اصلی اقتصاد کشور به بحث و تبادلنظر گذشته شده و مخاطبان آن اعم از سیاستگذاران، فعالان اقتصادی، محققان و کارشناسان اقتصادی، میتوانند با راهحلها و پیشنهادهای گوناگون آشنا شوند.
بدون تردید، یکی از موضوعات اصلی این باشگاه، پرسشهایی است که هر روز در آن مطرح شده و به بحث و تبادل نظر گذاشته میشود. هم دقت در انتخاب این پرسشها بسیار مهم است و هم دقت در مراجعه به کارشناسان متنوع.
یک پیشنهاد این است که پرسشهایی که در روزهای مختلف در دستور کار قرار میگیرند نیز میتوانند با هماندیشی اعضای این باشگاه تعیین شوند. خلاصه آنکه تحقق همکاری اقتصاددانان، بهرغم تنوع فکری آنها، اصلیترین دستاورد باشگاه اقتصاددانان خواهد بود. اگر همین نتیجه حاصل تلاش موسسان این باشگاه باشد، دستاورد بزرگی برای جامعه علمی و رسانهای کشور تحقق خواهد یافت.
اما انتظار دیگری که از تاسیس این باشگاه شکل میگیرد، این است که بازیگران آن به چهرههای اقتصاددان شناختهشده محدود نشوند، بلکه طیف گستردهای از سیاستگذاران و فعالان اقتصادی را در بر بگیرند. ضمن آنکه دغدغهمندی و خلاقیت موسسان باشگاه اقتصاددانان، میتواند به رونق هر چه بیشتر این باشگاه کمک کند.
پیشاپیش توفیق باشگاه اقتصاددانان را در ارائه راهحلهای موثر برای رفع مشکلات اقتصادی کشور از درگاه باریتعالی مسألت دارم.
ارسال نظر