p24 copy

ایده ریزش و رویش بنگاه‌‌‌ها به‌عنوان شاکله اصلی پویایی اقتصاد در سطح خرد، موضوعی است که واجد تحلیل‌‌‌های مختلف است. یکی از مهم‌ترین بحث‌‌‌ها درباره پویایی اقتصادی کشورها، نحوه ایجاد و توسعه شرکت‌های جدید است؛ موضوعی که چه در آثار کلاسیک و چه در مباحث مدرن اقتصاد جریان اصلی به آن توجه بسیاری شده است. از آنجا که عمده رشد بهره‌‌‌وری در اقتصادها از محل ظهور و توسعه بنگاه‌‌‌های جدید حاصل می‌شود و صنایع بزرگ میل چندانی به بهره‌‌‌وری ندارند، چارچوب سرمایه‌گذاری خطرپذیر را راهی برای اتصال ایده به عمل در فضای تولید و نوآوری صنعتی می‌‌‌دانند. در این مبحث عمده سرمایه‌گذاری‌‌‌های نوآورانه با مدل CVC و از ناحیه بنگاه‌‌‌های بزرگ انجام می‌شود که نتیجه این کار، ایجاد موتور جدید برای تزریق نوآوری به قلب اقتصاد است. در ایران طبق برآوردی که انجمن سرمایه‌گذاری خطرپذیر انجام داده، حجم سرمایه‌گذاری CVC حدود 3200میلیارد تومان بوده که به معنی تزریق حدود 70 تا 75میلیون دلار سرمایه به شرکت‌های جدید و نوظهور نوآور در سال 1402 است؛ عددی که به‌خوبی گویای میل اندک سرمایه‌گذاران به ساخت شرکت‌های جدید است.