پرونده امروز
سودسازی با فرمول یک
مشهورترین مسابقه اتومبیل‌‌‌رانی جهان به ماشین تولید ثروت تبدیل شده است
طی پنج‌سال اخیر بخش اعظم رشد و توسعه رقابتهای فرمول‌یک، در ایالات‌متحده رخ داده است؛ اما برخی کشورهای خاورمیانه هم توانستهاند جایگاه ویژه‌‌‌ای برای میزبانی این رقابتها کسب کنند. به لطف راهبردهای مناسب بازاریابی، سرمایه‌گذاران از این رقابتها به سودهای خوبی دست یافته‌‌‌اند؛ چرا که توانستهاند مسابقات فرمول‌یک را از رقابتهای صرفا تخصصی و مختص شیفتگان خودرو، به مسابقاتی سرگرم‌‌‌کننده برای عموم تبدیل کنند. پرونده امروز «باشگاه اقتصاددانان» به بررسی رقابتهای فرمول‌یک از جوانب مختلف پرداخته است.
گراند پری سنگاپور؛ بزرگ‌ترین دستاورد بازاریابی
The Straits Times
برگزاری رقابتهای جایزه بزرگ روی صنعت گردشگری سنگاپور نقش مهمی داشته و سالانه بیش از نیم‌‌‌میلیون بازدیدکننده را به خود جذب می‌کند که به طور خاص برای تماشای این رقابتها به سنگاپور سفر می‌کنند.طبق گزارشها، در سال‌های 2008 تا 2021، این مسابقات بیش از 1.5میلیارد دلار درآمد از محل گردشگری نصیب این کشور کوچک کرده که آثار آن بر اقتصاد این کشور کوچک قابل‌توجه و عمیق بوده است. گراندپری سنگاپور یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای بازاریابی برای این کشور است و شمار تماشاگران و بینندگان رقابتهای فرمول‌یک فقط در سال‌های 2021 و 2022 حدود 1.54میلیارد برآورد شد. مسیر تنگ و پرپیچ‌‌‌وخم خیابان‌‌‌های سنگاپور واقعا بی‌‌‌نظیر و زبانزد شرکت‌کنندگان است. این مسابقات در واقع به جواهری در تقویم رویدادهای بین‌المللی سنگاپور بدل شده است. اما بسیار بیشتر از یک نمایش پرزرق‌‌‌وبرق، به‌‌‌عنوان یک رویداد شاخص است که مزایای اقتصادی قابل‌‌‌توجهی را به همراه دارد و وجهه جهانی سنگاپور را معتبرتر می‌کند.
ارتباط سنگاپور با ورزش برجسته، معتبر و متمایزی مانند فرمول‌یک، تصویر این نقطه را به یکی از کلان‌شهرهای شورانگیز تبدیل کرده و به‌‌‌نوعی درهای بازار جهانی و اقتصاد جهانی را به این کشور گشوده است. این امر استعدادهای بین‌المللی و افراد ثروتمند را به دنبال مشاغل و ایجاد دفاتر خانوادگی در سنگاپور کشانده است.رقم سرمایه‌گذاری خارجی در سال 2022 در سنگاپور به لطف سیاست‌‌‌های اقتصادی روزآمد و همراه با توسعه روابط و حضور پرقدرت در عرصه جهانی، 195میلیارد دلار بود که بر جذابیت آن به عنوان یک مقصد تجاری بین‌المللی تاکید داشت. اما حفظ این رقم چشمگیر مستلزم حفظ حضور قوی در صحنه جهانی است که میزبانی رویدادهای برجسته جهان مانند جایزه بزرگ فرمول‌یک از آن پشتیبانی می‌کند.صرف‌‌‌نظر از جذابیت، رشد فعالیت‌‌‌های مرتبط با تجارت، نمایشگاه‌‌‌های تجاری و عرضه محصولات در حاشیه برگزاری این مسابقات در سنگاپور طی دهه گذشته، جایگاه و نقش این مسابقه را به‌‌‌عنوان یک رویداد باارزش در سنگاپور و به‌مثابه یک مقصد برتر برای تجارت و بازاریابی تثبیت کرده است.
واقعیت این است که فرمول‌یک، شکل منحصربه‌‌‌فردی از سرگرمی را ارائه می‌دهد و جمعیتی متفاوت را به تصویر می‌‌‌کشد که فراتر از علاقه‌‌‌مندان به مسابقه هستند. به لطف کنسرت‌‌‌های پر از ستاره که سرگرمی هیجان‌‌‌انگیزی را ارائه می‌دهد، مخاطبانی متنوع، از جمله طرفداران پرشور موسیقی را نیز جذب می‌کند.خوانندگان مشهوری مثل کیتی پری، مارون5 و گوئن استفانی در این رویدادها حضور داشته‌اند؛ مهمانی‌‌‌‌های پرشکوهی که در برخی از مکان‌‌‌های تفریحی شناخته‌‌‌شده برگزار می‌شود و هزاران شرکت‌کننده دارند. این جمعیت فراوان علاوه بر اینکه بازار گردشگری سنگاپور را رونق داده‌‌‌اند، به برگزارکنندگان کنسرت اطمینان می‌دهند که اگر نام‌‌‌های بزرگی را برای برنامه سالن بزرگ، حتی خارج از تقویم فرمول‌یک سازماندهی کنند، گردشگران به سنگاپور سرازیر خواهند شد. همین حالا در سال‌جاری چند کنسرت و رویداد بزرگ برای برگزاری در سنگاپور برنامه‌‌‌ریزی شده است. این کنسرت‌‌‌ها همچنین به معنای سرمایه‌گذاری آینده سنگاپور به‌‌‌عنوان یک‌مرکز تجاری و گردشگری است.
چشم‌‌‌انداز آینده
با وجود همه این موفقیت‌‌‌ها مسابقات شبانه فرمول‌یک در سنگاپور با سه‌چالش کلیدی روبه‌روست. اول، اخبار مربوط به اختلاس در مورد وزیر حمل‌‌‌ونقل سنگاپور، حاشیه‌‌‌های فراوانی برای این رقابتها ایجاد کرد. این وزیر ۶۱ساله، ماه گذشته پس از متهم شدن به فساد در بزرگ‌ترین رسوایی سیاسی چهار دهه اخیر، استعفا کرد. وزیر سابق که به قید وثیقه آزاد شده است، با 27 اتهام مختلف فساد و سوءاستفاده از جایگاه وزارت مواجه است. دوم، رقابتهای فرمول‌یک در سال‌های اخیر به دلیل ردپای کربن بالای این ورزش مورد انتقاد قرار گرفته است. اقداماتی از سوی هیات گردشگری سنگاپور و فرمول‌یک انجام شده است؛ از جمله نصب پنل‌‌‌های خورشیدی برای تامین انرژی مسابقه شبانه، کاهش استفاده از ظروف پلاستیکی یک‌بار مصرف و بهبود مدیریت زباله. با همه اینها چالش‌‌‌های زیست‌‌‌محیطی برای فرمول‌یک موضوع بحث‌‌‌های جاری باقی خواهند ماند.سوم، هزینه‌‌‌های فزاینده برگزاری این رقابتها این پرسش را مطرح می‌کند که آیا برای کشوری که قبلا میزبان رویدادهای تجاری در سطح جهانی، مانند مجمع جهانی اقتصاد و انجمن اقتصاد جدید بلومبرگ بوده، میزبانی رقابتهای فرمول‌یک سودمند است؟ هزینه میزبانی این رقابتها در سال 2022 بین 135 تا 140میلیون دلار تخمین زده می‌شود که دولت سنگاپور 60درصد از کل هزینه‌ها، از جمله تعمیر و نگهداری پیست مسابقه و راه‌اندازی زیرساخت‌هایی مانند جایگاه‌های بزرگ و سوئیت‌های مهمان‌نوازی را پرداخت کرد. همه اینها سوالاتی هستند که سنگاپور، کوچک‌ترین کشور جنوب‌شرقی آسیا، باید به آنها پاسخ دهد.
بازار پرسود فرمول یک
کریس بریانت/ بلومبرگ
زمانی سرمایه‌گذاری در رقابتهای فرمول‌یک، صرفا به‌‌‌عنوان یک سرگرمی برای خودآزارهای شیفته مسابقات ماشین‌‌‌سواری شناخته می‌‌‌شد؛ به این معنی که تیمها طی تلاش‌‌‌های اغلب بی‌‌‌ثمر برای کسب افتخار، سرمایههای هنگفت و فناوری را به هدر می‌‌‌دادند و برخی حتی تا مرز ورشکستگی پیش می‌‌‌رفتند تا در نهایت در ازای تنها چند سنت، به دیگری واگذار می‌‌‌شدند. اما امروز به لطف برخی تصمیمات ساده، از جمله تصمیم‌‌‌های شرکت لیبرتی مدیا، غول رسانه‌‌‌ای آمریکایی و مالک و دارنده حقوق تجاری فرمول‌یک، 10تیم حاضر در رقابتهای فرمول‌یک، هریک مالکیت مستقل دارند و صرفا به‌‌‌عنوان یک دارایی مادی و محصول بازاریابی به آنها نگریسته نمی‌شود. امروز برخی از این تیمها سودآور هستند و ارزش هریک از آنها به طور متوسط براساس برآورد مجله فوربس، به رقمی در حدود ۲میلیارد دلار افزایش یافته است.
اما در پس این تحول شگرف یا به‌اصطلاح از فقر به ثروت رسیدن، یک کنایه نهفته است؛ لیبرتی‌مدیا با کاستن از جوانب کاپیتالیستی این رقابتها و اعمال سیاست‌‌‌هایی در راستای برابری، آن را سرمایه‌‌‌پذیرتر کرده است. این شرکت هدف اصلی خود را تقویت و زمینه‌‌‌سازی برای رقابت بیشتر و منصفانه‌‌‌تر در پیست مسابقه و محدودکردن رقابت در خارج از پیست عنوان کرده است. امروز در ایالات‌متحده رقابتهای فرمول‌یک هر روز طرفداران جدیدی پیدا می‌کند. شکی نیست که پخش مستند معروف نتفلیکس با عنوان «رقابت برای بقا» و انتشار اخبار مربوط به تکمیل پروژه فیلم جدید برت پیت با موضوع فرمول‌یک، در افزایش میزان اقبال و علاقه به این مسابقات تاثیرگذار بوده است. شرکت لیبرتی مدیا بعد از پرداخت مبلغ 4.4میلیارد دلار در سال ۲۰۱۷ بابت حقوق تجاری سهام گروه فرمول‌یک، ارزش بازار گروه فرمول‌یک تحت مالکیت لیبرتی مدیا را به بیش از ۱۶میلیارد دلار ارتقا داده است.
در این میان، ارزش تیمهای فرمول در بازار نیز رو به افزایش است. لارنس استرول، تاجر میلیاردر کانادایی و مالک تیم فرمول‌یک، براساس گزارشها در حال مذاکره برای فروش بخشی از سهام اقلیت استون‌مارتین است که همین اقدام می‌‌‌تواند ارزش دلاری تیم را به بیش از یک‌میلیارد پوند افزایش دهد. شرایطی که از این نظر عجیب به نظر می‌رسد که ارزش این تیم فرمول‌یکی در بازار را با شرکت سازنده خودروهای لوکس بریتانیایی که استرول مالک آن است یکسان می‌سازد.
بااین‌‌‌حال، اگر به این فکر کنید که چرا سرمایه‌گذاران اغلب از شرکت‌های خودروسازی دوری می‌کنند، باید گفت این صنعت به‌شدت سرمایه‌‌‌بر است و رقابت شدید می‌‌‌تواند به سوددهی آسیب برساند. به همین دلیل لیبرتی‌مدیا، با کپی‌‌‌برداری از برخی جنبه‌‌‌های مربوط به اداره و برگزاری رقابتهای ورزشی در ایالات‌متحده، در واقع توانست در روند برگزاری رقابتهای فرمول‌یک، تحولی بزرگ ایجاد کند. این گروه از سال ۲۰۲۱ به بعد، موفق شد تیمهای شرکت‌کننده در فرمول‌یک را مجاب کند که پذیرای شرایط عادلانه‌‌‌تر رقابت از جمله قائل‌‌‌شدن سقف پرداخت حقوق به رانندگان تیمها به‌‌‌عنوان دستمزد و هزینه‌‌‌های انجام‌شده روی سیستم قوای محرکه موتور باشند.
در همین راستاست که تیمهای مشهور فرمول‌یک مثل فراری، مرسدس و رد بول نیز متقاعد شدند تقسیم عادلانه‌‌‌تر حقوق رسانه‌‌‌ای و هزینه‌‌‌های تبلیغ رقابتها را بپذیرند که به تشکیل صندوق سالانه جوایز با بودجه 1.2میلیارد دلاری منجر شد.در حالی که هنوز انگیزه‌‌‌های مالی قابل‌‌‌توجهی برای برنده‌‌‌شدن در مسابقات وجود دارد و تیم فراری و دیگران هنوز هم به‌‌‌خاطر نتایج گذشته سهم بیشتری مبالغ دریافتی دارند، رقبای جدید بر مبنای پایه مالی پایدارتر رقابت می‌کنند. از نگاه نظری، اکنون ۱۲تیم امکان حضور در این رقابتها را دارند؛ اما با تشویق مدیران فعلی که نگران ازدست‌‌‌رفتن سهم خود از کیک بزرگ این رقابتها هستند، گروه فرمول‌یک محدودیت‌های بیشتری برای ورود تیمهای تازه‌‌‌وارد وضع کرده است. به‌‌‌عنوان‌‌‌مثال، تیمهای جدید، برای ورود به رقابتها، باید هزینه ورودی به میزان ۲۰۰میلیون یورو پرداخت کنند؛ بااین‌‌‌حال برخی تیمهای حاضر استدلال می‌کنند که مبلغ ورودی به رقابتها باید خیلی بیشتر از این سقف باشد.در حالی که گروه فرمول‌یک تلاش دارد تصویر پایدارتری از این رقابتها به افکار عمومی ارائه کند، قرار است از سال ۲۰۲۶، خودروها از سوخت و نیروی محرکه برقی بیشتری استفاده کنند و حتی آئودی فولکس‌‌‌واگن AG و شرکت فورد موتور در حال آماده‌‌‌شدن و زمینه‌‌‌سازی و مذاکره برای ورود به این مسابقات هستند.
در این میان، به لطف افزایش اقبال جهانی به این ورزش، به‌‌‌ویژه در ایالات‌متحده، تیمها توانستهاند در مورد قراردادهای اسپانسری سودآورتر، از جمله با شرکت‌های فناوری دارای جیب‌‌‌های پرپول‌تر مذاکره کنند. ماه گذشته، فراری با شرکت اچ‌پی به‌‌‌عنوان اسپانسر اصلی خود قرارداد امضا کرد تا بتواند از فصل آینده، دستمزد جدید لوئیس همیلتون را پوشش دهد. از جمله حامیان مالی مک‌لارن، گوگل‌آلفابت است، در حالی که مرسدس با واتس‌‌‌اپ متعلق به شرکت متا وارد شراکت شده است. درست است که همه تیمهای فرمول‌یک به سودآوری یکسانی نرسیده‌‌‌اند؛ اما اکثر آنها وضعیت مالی بهتری دارند. به‌‌‌عنوان‌‌‌مثال، مطابق آمار شرکت مرسدس‌‌‌بنز گرندپری با مسوولیت محدود که عملیات آن شامل تیم مسابقه و بخش خدمات مهندسی می‌شود، در سال ۲۰۲۳ به بازده عملیاتی ۲۱درصدی با درآمد ۵۴۶میلیون پوندی دست یافت که رقمی بالاتر از سود به‌‌‌دست‌‌‌آمده از محل فروش خودروهای لوکس ساخت گروه مرسدس‌‌‌بنز در جهان بوده است.
امروز مکس ورشتاپن از تیم ردبول همچنان عنوان قهرمانی خود را در رقابتهای فرمول‌یک حفظ کرده است؛ اما آینده ممکن است نگران‌‌‌کننده باشد. تا زمانی که حقوق پرداختی به رانندگان در ورزش ایالات‌متحده محدود نشود، تورم دستمزد ممکن است عدالت و ثبات مالی ورزش را به خطر بیندازد. دستمزد همیلتون برای پیوستن به تیم فراری از مرسدس‌‌‌بنز فاش نشده است؛ اما این چهره‌‌‌ها معمولا جزو پردرآمدترین ورزشکاران جهان هستند. البته جای تعجب نیست که رانندگانی که زندگی خود را به خطر می‌‌‌اندازند با برابری دستمزد مخالفند. با همه این احوال، به نظر نمی‌رسد این ریسک‌‌‌ها، سرمایه‌گذاران و خودروسازان را از ادامه تلاش برای افزایش مبلغ پیشنهادی در راستای خرید حق امتیاز تیمها منصرف کند.
گام‌‌‌های بلند عربستان
نبیح بولوس/ لس‌آنجلس تایمز
عربستان‌سعودی در عرصه مسابقات اتومبیل‌‌‌رانی و به‌‌‌ویژه فرمول‌یک، سلسله‌‌‌ای از اقدامات و سرمایه‌گذاری‌‌‌های جسورانه و هنگفت را انجام داده و توانسته است در میانه تلاش‌‌‌ها برای بدل‌‌‌کردن منطقه خلیج‌‌‌فارس به قطب برگزاری این دست مسابقات، گوی سبقت را از رقبای منطقه‌‌‌ای خود، یعنی کشورهایی همچون بحرین، قطر و امارات متحده عربی که همگی جزو کشورهای میزبان مسابقات فرمول‌یک هستند برباید. براساس آمارها، هیچ کشوری در جهان به‌‌‌اندازه عربستان‌سعودی با حمایت شرکت نفتی آرامکو در این ورزش خودرویی سرمایه‌گذاری نمی‌‌‌کند. در راستای همین سیاست، صندوق سرمایه‌گذاری عمومی عربستان، سهام خود را در خودروساز استون‌مارتین به بیش از 20درصد افزایش داد.
منتقدان، تلاش‌‌‌های عربستان را بخشی از سیاست «ورزش‌شویی» در جهت انحراف افکار عمومی از سوابق حقوق بشری این کشور می‌‌‌دانند؛ اما سرمایه‌گذاری‌‌‌های هنگفت ریاض بخشی از سیاست مدرن‌‌‌سازی و تنوع بخشیدن به اقتصاد این کشور است. دولت عربستان با حمایت شرکت نفتی آرامکو از سال 2020، با مجموعه فرمول‌یک قرارداد شراکت 10ساله امضا کرده و گفته می‌شود این قرارداد سالانه برای سعودی‌ها حدود 45میلیون دلار هزینه دارد. به‌علاوه برخی گزارشها حکایت از آن دارد که سعودی‌ها مبالغ هنگفتی را برای تامین مالی ساخت برنامه‌های تلویزیونی مرتبط و جذب و کسب امتیاز پخش آن در شبکه نتفیلیکس در رابطه با این رقابتها هزینه کرده‌اند. در راستای همین سیاست، یک پیست برگزاری مسابقات به ارزش نیم‌میلیارد دلار در شهر تفریحی قیدیا در دست‌‌‌ساخت است؛ پروژه بزرگی در نزدیکی پایتخت ریاض که بخشی از آن شهر و بخش دیگر به گردشگری، اماکن ورزشی و تفریحی اختصاص دارد.
مارتین ویتاکر، رئیس شرکت موتور اسپرت عربستان‌سعودی (نهاد تجاری متعلق به صندوق سرمایه‌گذاری عمومی عربستان که مسوول جذب رویدادهای ورزش موتوری به کشور است)، می‌‌‌گوید: برنامه‌‌‌هایی نیز برای توسعه مسابقات اتومبیل‌‌‌رانی در سطح مردمی وجود دارد. طبق داده‌‌‌های موسسه «سیلز فورث»، حدود یک‌‌‌سوم از 1.55میلیارد طرفدار مسابقات فرمول‌یک در سراسر جهان، در چهار سال گذشته به این ورزش علاقه‌‌‌مند شده‌‌‌اند. در همین حال، تحلیلگران در مجمع جهانی اقتصاد پیش‌بینی می‌کنند که صنایع ورزشی در خاورمیانه در سال 2026 به میزان 8.7درصد رشد خواهد کرد که بیش از دوبرابر میانگین جهانی است. این منطقه درعین‌‌‌حال در زمینه برگزاری رقابتهای فرمول‌یک، شاهد پیشرفت‌‌‌های شگرفی بوده است و رقابتها در بحرین، امارات و قطر برگزار می‌شود. در سطوح بالای مدیریتی فرمول‌یک، محمد بن سلیمان، راننده سابق رالی امارات، ریاست فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌‌‌رانی را برعهده دارد و شیخ عبدالله بن‌حمد بن عیسی آل خلیفه از بحرین معاون ورزش نهاد فوق در خاورمیانه و شمال آفریقاست.
در این میان برخی نارضایتی‌‌‌ها درباره چگونگی تزریق دلارهای نفتی سعودی به رقابتهای فرمول‌یک و احتمال اعمال نفوذ در نحوه برگزاری این رقابتها بیان شده است. کسب میزبانی یک مسابقه، برای کشورها افتخار بزرگی محسوب می‌شود؛ اما کسب این افتخار برای کشوری مثل عربستان 55میلیون دلار هزینه داشته است. از طرفی، این شرایط کشورهای دیگر را که امکان صرف این هزینه‌‌‌های نجومی را ندارند برای توسعه و برگزاری رقابتهای فرمول‌یک، در سایه محدودیت منابع مالی، در شرایط دشواری قرار داده است.
در این میان برخی اتهامات فساد در دوران ریاست بن‌سلیم بر فدراسیون از جمله تلاش برای جلوگیری از صدور گواهینامه پیست لاس‌‌‌وگاس، دخالت در مسابقات جایزه بزرگ عربستان در سال 2023 به نفع تیم استون‌مارتین مطرح شده است. هرچند کمیته اخلاق فدراسیون وی را از این اتهامات تبرعه کرده است. در همین حال، حتی برخی ادعاها حکایت از آن دارد که عربستان از نفوذ خود بر مقامات فرمول‌یک استفاده می‌کند تا با دولت‌‌‌ها برای تضعیف و محدودکردن قوانین استفاده از موتورهای احتراقی و سوخت‌‌‌های فسیلی لابی کنند. اما هیچ‌یک از این ادعاها نمی‌‌‌تواند واقعیت را تغییر دهد. خاورمیانه با سرعت باورنکردنی، به قطب تازه برگزاری رقابتهای فرمول‌یک بدل شده است.
خاورمیانه؛ قطب جدید رقابتهای فرمول‌یک
ندا وحیدی/روزنامه‌نگار
جادوی فرمول‌یک، در نقاط مختلف جهان روی می‌دهد؛ از خیابان‌‌‌های تاریخی موناکو تا پیست آینده‌‌‌نگرانه یاس‌مارینا در ابوظبی، هر مسابقه، فرهنگ محلی منحصربه‌‌‌فردی را به نمایش می‌‌‌گذارد. تنها در ماه اکتبر سال 2023، بیش از نیم‌‌‌میلیون تماشاگر در پیست رقابتهای اتومبیل‌‌‌رانی جایزه بزرگ آمریکا رکورد جدیدی را ثبت کردند. تیمهای شرکت‌کننده برای این رقابتها خودروهای پیشرفته طراحی می‌کنند و رانندگان سوپراستار را به خدمت می‌‌‌گیرند و در واقع هر تیم دو ماشین و دو راننده دارد.
اما چگونه این ورزش، جذابیت جهانی خود را به تجارت پرسود برای گروه فرمول‌یک تبدیل می‌کند. گذشته از پرداخت مبالغ هنگفت از جانب پیست‌‌‌های میزبان به گروه فرمول‌یک برای کسب حق میزبانی، بر سر کسب حق پخش رسانه‌‌‌ای این مسابقات، همیشه در پشت‌‌‌صحنه، رقابت تنگاتنگی میان رقبا جریان دارد و حق پخش رسانه‌‌‌ای، حدود 30درصد از درآمدهای فرمول‌یک را تشکیل می‌دهد. این جریان پرسود، شامل شبکه‌‌‌های سنتی، سرویس‌‌‌های استریم مانند نتفیلیکس و تلویزیون فرمول‌یک است و قراردادها اغلب مختص منطقه هستند.
در واقع باید گفت افزایش محبوبیت و درآمد رقابتهای فرمول‌یک، صرفا محصول خودروهای سریع و رانندگان جسور نیست و نقش رسانه را نمی‌‌‌توان نادیده گرفت. به‌‌‌عنوان‌‌‌مثال، سریال مستند نتفیلیکس با عنوان «رانندگی برای بقا» که در مارس 2019 پخش شد و در حال حاضر فصل ششم آن عرضه شده، نقشی تحول‌آفرین در برانگیختن علاقه جهانی و دامن‌زدن به رشد بی‌‌‌سابقه این ورزش داشته است. دیگر منابع مالی فرمول‌یک عبارتند از: فروش بلیت شرکت در مسابقات، بسته‌‌‌های وی‌آی‌پی، تدارکات و حمل تجهیزات تیمها، اعطای مجوزهای گوناگون از جمله برای شرط‌‌‌بندی.
مسابقات فرمول یک رقابتی میان ابرسرمایه‌‌‌دارها، همراه با چاشنی شهرت فزاینده و سرشار از پول و زندگی تجملاتی برای راننده‌‌‌های رقابت‌‌‌هاست. شاید خالی از لطف نباشد که بدانید درآمد رانندگان مسابقات فرمول‌یک بین رنج حدود یک‌میلیون دلار تا ۵۵میلیون دلار در هر دور از رقابتها متغیر است. اما باید بدانید که سود اصلی رقابتها نصیب تیمهای شرکت‌کننده می‌شود، نه رانندگان.
لازم به ذکر است که رونق این رقابتها همیشه در آمریکا نبوده، بلکه از دهه 90 به این سو، رقابتهای فرمول‌یک، هر سال رفته‌‌‌رفته در نقاط و در کشورهای مختلف جهان برگزار شده است و خاورمیانه امروز که میزبان بسیاری از این رویدادهاست، پیش از این هیچ‌گاه روی نقشه این مسابقات نبود. امروز مسابقات جهانی جایزه بزرگ فرمول‌یک، در سه کشور خاورمیانه، یعنی بحرین، امارات و قطر (در واقع پنج‌کشور اگر جمهوری‌آذربایجان و ترکیه را هم در نظر بگیریم) برگزار می‌شود.
با این حال، تاریخچه مسابقات فرمول‌یک در خاورمیانه شاید فراتر از تصور شما باشد. اولین دوره این مسابقات در خاورمیانه در سال 2004 برگزار شد؛ اما ارتباط کشورهای عربی با رقابتهای فرمول‌یک برای چند دهه شکل گرفته بود و به سال 1977 بازمی‌گردد.
اولین دور این شکل از مسابقات در یک کشور خاورمیانه، در بحرین بود که مایکل شوماخر آلمانی طی آن رقابتها توانست هفدهمین رکورد جهانی خود را به ثبت برساند. در آن زمان نگرانی‌های زیادی درمورد محل برگزاری مسابقات، دورافتادگی آن، نفوذ شن و ماسه به داخل خودروها و آب‌‌‌وهوای گرم در کنار مسائل امنیتی وجود داشت؛ اما با شروع هیجان‌‌‌انگیز مسابقات، همه این نگرانی‌ها به فراموشی سپرده شد.
بعد از بحرین، ترکیه به‌‌‌سرعت به جمع میزبانان برگزارکننده این رقابتها پیوست. امارات متحده عربی با جیب‌‌‌های پر از پول حاصل از دلارهای نفتی از دیگر کشورهایی بود که میزبانی این دست رقابتها را در شیخ‌‌‌نشین ابوظبی پذیرفت و با ساخت و توسعه یک‌پیست مثال‌‌‌زدنی و صرف مبالغ هنگفت، جایگاه خود را در این حوزه تثبیت کرد. در سال 2021، عربستان‌سعودی هم توانست با بهره‌گیری از سرمایههای هنگفت نفتی و دلارهای شرکت آرامکو، نام خود را در تقویم رقابتهای فرمول‌یک به عنوان یک بازیگر کلیدی ثبت کند.
