با بررسی کلی مواد و احکام مرتبط با حکمرانی و مدیریت آب در برنامه‌‌‌های توسعه پنج‌‌‌ساله پیشین و همچنین لایحه برنامه هفتم توسعه مشخص می‌شود که رویکرد مدیریت آب کشور در لایحه اخیر در حال ‌گذار از مدیریت سازه‌‌‌ای به غیرسازه‌‌‌ای بوده و عمده مواد و احکام ارائه‌شده در لایحه هفتم توسعه در بخش آب نیز ناظر بر این امر است. چنین رویکردی، حداقل با این شدت، در برنامه‌‌‌های توسعه پیشین دیده نمی‌شود.با دید کارشناسی می‌‌‌توان سه دلیل اصلی شکست یا عملکرد ناموفق برنامه‌‌‌های توسعه پیشین را در بخش آب، به سه عامل «تاکید بیش از حد بر توسعه سازه‌‌‌ای»، «نبود دید واقع‌‌‌بینانه و احکام منطبق بر مشکلات بخش» و «عدم‌نگرش سیستمی در مقوله‌‌‌های مختلف برنامه» تقسیم کرد.

«باشگاه‌‌‌ اقتصاددانان» در پرونده امروز به تفصیل عملکرد برنامه‌‌‌های توسعه پیشین در بخش آب را زیر ذره‌‌‌بین قرار داده و نگاهی به اصلاحات انجام‌‌‌شده آبی در برنامه هفتم توسعه انداخته است. از مهم‌ترین مسائلی که در متن لایحه برنامه هفتم پیرامون مساله آب حل نشده باقی مانده، نقش نهادهایی است که قرار است اصلاحات بنیادین را در بخش آب عملیاتی سازند یا اینکه برنامه‌های خود را که متمرکز بر مصرف آب است تعدیل نمایند. وزارت نیرو و وزارت جهاد کشاورزی دو نهادی هستند که به عنوان بازیگران اصلی بازار آب نقش روشنی در بروز بحران‌های فعلی بخش آب بازی کردند اما در برنامه هفتم نسبت به تغییر رویه آنها سخن روشنی عنوان نشده است.