بازمانده دیکتاتورهای قرن بیستم
دانیل فراید/ دستیار وزیر امور خارجه ایالاتمتحده در امور اروپا و اوراسیا
بایدن در یک سخنرانی شدیداللحن در ورشو، حمایت از اوکراین را در قالب مبارزه گسترده بین «آزادی» و «خودکامگی» مطرح کرد. با این کار، او حق داشت که به تفکر استراتژیک ایالاتمتحده از قرن بیستم بازگردد: پوتین در «اقدامات» و «لفاظی»های خود به اسلاف قرن بیستمی خود شباهت دارد و بایدن بهعنوان رهبر دموکراتی که پوتین را با طرحهای تهاجمیاش به چالش میکشد صحبت میکرد. اما سخنرانی بایدن با سخنرانیهای نمادین «جان اف.کندی» و «رونالد ریگان» در برلین قابلمقایسه است. این لحظه دیگری از رهبری ایالاتمتحده بود که درست پس از سفر بایدن به کییف رخ میداد. سخنرانیهای خوب صحنه را آماده کرد.
آنها بهتنهایی در جنگها پیروز نمیشوند. با توجه به اینکه بایدن مساله اوکراین را با عباراتی شداد و غلاظ بیان کرد، دولت بایدن نشان خواهد داد که کمکهایش به اوکراین -اقتصادی و بهویژه نظامی، آنهم در حالی که نبرد در وضعیت تعادل قرار دارد- همگام با خطراتی است که بایدن آنها را توصیف کرده است. تنش بین «فوریت کمک به اوکراین برای دفاع از خود» و «نگرانی در مورد اجتناب از رویارویی مستقیم با مسکو» وجود دارد. این گاهی اوقات منجر به فرآیندی محتاطانه و عمدی برای تصمیمگیری در خصوص ارسال سلاح به اوکراین شده است. سخنرانی بایدن ممکن است دولت را وادار کند تا آنچه را که اوکراینیها برای آزادسازی سرزمینشان و پیروزی در این جنگ برای بقای ملی خود به آن نیاز دارند، برایش بفرستد.