تخصیص منابع از سوی صندوقی با خاصیت استراتژیک به صندوق تثبیت بازار سرمایه موضوعی است که مورد نقد برخی از صاحب‌نظران بورسی قرار دارد. در واقع این قشر معتقدند، بخش قابل‌توجهی از دارایی‌‌‌های مالی کشور در جهت حمایت از بازاری که اساس آن باید برحسب عرضه و تقاضا و نه حمایت‌های دستوری پیاده‌سازی شود، مورد تایید نیست. به‌طور کلی تزریق منابع به صندوق تثبیت بازار سرمایه که در گذشته هم بی‌سابقه نبوده، حال به موضوع بحث مهمی تبدیل شده است.

 سوال اینجاست صندوق تثبیت بازار که در شفاف‌‌‌ترین بخش اقتصاد کشور فعال است ولی اطلاعات چندانی از عملکرد آن در دست نیست، آیا در جهت تخصیص سرمایه بین‌نسلی مورد اعتماد است؟ آیا می‌‌‌توان از صندوقی خودمختار انتظار عملکردی شفاف داشت؟  هرچند بخشی از فعالان اقتصادی تخصیص منابع صندوق توسعه ملی به صندوق تثبیت بازار را اتلاف منابع ملی در نظر می‌‌‌گیرند؛ اما نباید فراموش کرد، در صورتی که منابع صرف توسعه بازار سرمایه، بهبود زیرساخت‌‌‌ها توام با افزایش ظرفیت‌‌‌ها شود، طبعا می‌تواند حمایت منتقدان را نیز به همراه داشته باشد.