آفریقایی شدن جهادگرایی

راما یاد/ مدیر ارشد مرکز آفریقا بورکینافاسو دو کودتا را در سال ۲۰۲۲ تجربه کرد و کشور مالی هنوز توسط حکومتی نظامی اداره می‌شود که در پایان سال ۲۰۲۱ قدرت را در دست گرفت. جناح‌‌‌های نظامی که کنترل هر کشوری را به دست گرفتند هنوز اجازه نداده‌‌‌اند که انتقال به انتخابات دموکراتیک انجام شود.

بی‌‌‌ثباتی سیاسی و عدم‌اطمینان حاصله در غرب آفریقا چالش‌‌‌های مهار جنبش‌‌‌های جهادی فعال در هر دو کشور و سایر نقاط آفریقا را با حملات اخیر در بنین، ساحل‌عاج و توگو تشدید می‌کند. این جهادگرایان -مرتبط با القاعده و دولت اسلامی- به دنبال کنترل قلمرویی از دریای سرخ تا سواحل اقیانوس اطلس آفریقا هستند. این امر به آنها امکان دسترسی به مسیرهای قاچاق مواد مخدر از آمریکای جنوبی را می‌دهد که منبع درآمد قابل‌توجهی را برای جنگ‌‌‌های آنها فراهم می‌کند. اگرچه رقابت قدرت‌‌‌های بزرگ و جنگ‌‌‌های متعارف اکنون در کانون توجه جهانی است، گروه‌‌‌های جهادی با جاه‌‌‌طلبی‌‌‌های فراملی، مستقر در کشورهای ضعیف و بی‌‌‌ثبات، خطری هستند که شایسته توجه‌اند. با وجود جنبش‌‌‌های جهادی در سایر نقاط این قاره -از موزامبیک تا دریاچه‌‌‌های بزرگ- برخی کارشناسان بر خطر «آفریقایی شدن جهادگرایی» تاکید می‌کنند.