دفع یک زلزله
انتخابات میاندورهای ایالات‌متحده هر چهارسال یکبار، در نیمه دوره ریاست‌جمهوری و دوسال قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری بعدی، برگزار می‌شود. در این انتخابات یک‌سوم مجلس سنا، کل مجلس نمایندگان، برخی فرمانداری‌ها و بسیاری از ادارات ایالتی و محلی، صاحبان کرسی‌های خود را می‌شناسند.
در این انتخابات رأی ملی وجود ندارد؛ اما نتایج به‌طور معمول نشان‌دهنده شرایط کلی کشور است و نوعی همه‌پرسی در مورد حزب دارای قدرت (در این مورد دموکراتها به رهبری جو بایدن) تفسیر می‌شود.
مهم‌تر از همه پیامدهای انتخابات میاندورهای، آنچه انتظار می‌رفت رأی اعتماد قطعی به ریاست‌جمهوری بایدن باشد، در اکثر موارد محقق نشده است. از سوی دیگر انتظار می‌رفت که جمهوری‌خواهان عملکرد بهتری نسبت به دموکراتها داشته باشند. حزبی که در قدرت است به‌طور تقریبی همیشه اکثریت کرسی‌های خود را در انتخابات میاندورهای از دست می‌دهد؛ زیرا رأی‌دهندگان به دنبال بیان نارضایتی خود از این تریبون و در جست‌وجوی تغییرات هستند. بسیاری از مسائلی که در رأس افکار رأی‌دهندگان قرار دارد، از جمله تورم، جرم و جنایت و مهاجرت غیرقانونی بر انتخاب رأی‌دهندگان اثر جدی دارد. دستاوردهای جمهوری‌خواهان تحت‌تاثیر نگرانی رأی‌دهندگان در مورد مسائلی همچون
حق سقط جنین تا سلامت دموکراسی آمریکایی توسط رأی‌دهندگان خدشه‌دار شده است.
همان‌طور که اغلب اتفاق می‌افتد، به نظر می‌رسد نگرانی‌های سیاست خارجی برای رأی‌دهندگان اهمیت چندانی نداشته است. به‌رغم این واقعیت که جنگ در اروپا در حال وقوع است و ایالات‌متحده سهم بزرگی در کمک به اوکراین دارد، واقعیت این است که با وجود حضور تعداد کمی از نیروهای آمریکایی در مناطق درگیری، اکثر رأی‌دهندگان درگیر مسائل داخلی هستند. با این حال، انتخابات میان‌‌‌دوره‌‌‌ها تاثیری بزرگی بر سیاست خارجی ایالات‌متحده خواهند داشت. این واقعیت که این انتخابات به صورت مسالمت‌‌‌آمیز و طبق برنامه‌‌‌ریزی انجام‌شده برگزار شد، باید به دوستان آمریکا اطمینان دهد و کسانی را که امیدوار بودند اعتراضات و خشونت‌‌‌های پس از انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ تکرار شود، ناامید کند. در حال حاضر، حداقل دستاورد این انتخابات این است که دموکراسی آمریکایی حفظ شده است.
با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان انتظار داشت که تغییر قابل‌توجهی در سیاست خارجی ایجاد نشود. این امر به احتمال زیاد به این معنی است که حمایت اقتصادی و نظامی از اوکراین ادامه خواهد داشت؛ اگرچه ممکن است کنگره تلاش‌هایی برای محدود کردن مقیاس آن یا مرتبط کردن آن با برخی مذاکرات آینده انجام دهد. تحریم‌ها علیه روسیه نیز به قوت خود باقی خواهد ماند.
انتظار می‌رود که اتخاذ موضع تند در قبال چین نیز که منعکس‌کننده اجماع سیاسی قوی است، ثابت باقی بماند. در واقع، یکی از معدود پیروزی‌های دوحزبی بایدن، قانون تراشه‌ها بود که صدها میلیارد دلار برای تقویت رقابت ایالات‌متحده در زمینه‌هایی مانند تولید نیمه‌هادی در برابر چین فراهم می‌کند. با اینکه کنگره بین دوحزب تقسیم شده است، یکی از معدود زمینه‌های توافق بالقوه، قوانین مشابهی خواهد بود که چین را هدف قرار می‌دهد.
در ادامه نیز حمایت از تایوان ادامه خواهد داشت. قانون سیاست تایوان که روابط دوجانبه را به گونه‌‌‌ای ارتقا می‌دهد که بی‌شک چین را تحریک و به تایوان کمک نظامی بیشتری می‌کند، میتواند توسط کنگره جدید احیا شود. اگر کوین مک‌کارتی، به‌عنوان رئیس مجلس نمایندگان انتخاب شود، موضوعی که به احتمال زیاد رخ خواهد داد، به تایوان سفر خواهد کرد که به طور مشابه واکنش شدید چین را به دنبال خواهد داشت.
تجارت، حوزه دیگری است که در آن سیاست ایالات‌متحده آمریکا تا حد زیادی بدون تغییر باقی خواهد ماند؛ زیرا حمایت کمی از طرف هریک از ابتکارات جدید وجود دارد. بعید است که ایالات‌متحده به توافق جامع و مترقی برای مشارکت فراآتلانتیک یا سایر پیمان‌های تجاری مشابه بپیوندد. در مورد ایران نیز، بر سر چگونگی رسیدگی به موضوع هسته‌ای اختلاف‌نظر وجود دارد. با این حال، اعتراضات در ایران، همراه با شواهدی مبنی بر حمایت نظامی ایران از روسیه، به هر فرصتی برای آمریکا به‌منظور پیوستن مجدد به برنامه جامع اقدام مشترک پایان داده است.
کره‌شمالی با ادامه تحرکات و آزمایش هفتمین موشک هسته‌ای خود، چالش دیگری را پیش‌پای سیاست خارجی آمریکا قرار می‌دهد؛ اما هیچ‌یک از طرف‌های ایالات‌متحده سیاست جایگزین مناسبی برای ارائه ندارند. این امر به آن معناست که ایالات‌متحده به تحریم شمال ادامه خواهد داد.
اسرائیل همچنان از حمایت گسترده کنگره برخوردار خواهد بود. با این حال، نمی‌توان برای ابتکارات طراحی‌شده در زمینه مقابله با تغییرات آب‌وهوایی انتظار چنین حمایتی را گفت. به‌طور کلی، تداوم سیاست پیشین، بیشتر غالب خواهد بود؛ تا حدی به این دلیل که نظام سیاسی ایالات‌متحده به رئیس‌جمهور آزادی عمل گسترده‌ای در زمینه اجرای سیاست خارجی می‌دهد.
خطر اصلی این است که سنای تحت کنترل جمهوری‌خواهان میتواند انتصاب پرسنل را مسدود کند و مجلسی که تحت کنترل جمهوری‌خواهان است میتواند جلسات استماع در مورد موضوعاتی مانند خروج از افغانستان برگزار کند که ممکن است باعث شرمساری و حواس‌پرتی دولت بایدن شود.
شاید مهم‌ترین پیامد انتخابات میاندورهای این باشد که نتایج این انتخابات، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا را تضعیف کرده است، در حالی که ران دیسانتیس، فرماندار فلوریدا که به‌راحتی در انتخابات مجدد پیروز شد، به‌عنوان رقیب جدی برای رهبری حزب جمهوری‌خواه ظاهر شده است. با اینکه عملکرد دموکراتها فراتر از انتظارات بود، سوالات درون‌حزبی در مورد اینکه آیا بایدن باید در سال ۲۰۲۴ برای بار دوم انتخاب شود یا خیر، وجود دارد.
خلاصه کلام آنکه در انتخابات میاندورهای از زلزله سیاسی جلوگیری شده است. سیاست خارجی ایالات‌متحده تا دوسال آینده، یعنی تا انتخابات ریاست‌جمهوری، به طور عمده ثابت باقی خواهد ماند.
