نباید نگران بود؟
ماه گذشته میزان اخراج‌ها در پایین‌ترین سطح تاریخی قرار داشت یعنی ۳/ ۱میلیون نفر یا کمتر از یک‌درصد نیروی کار اخراج شدند. البته در برخی بخش‌ها میزان اشتغال به‌طور غیرمنتظره کاهش یافته و این عامل سبب نگرانی جویندگان کار شده‌است. به‌نظر می‌رسد بازار کار به دو بخش پررونق و کم رونق تقسیم شده‌است. در بخش‌هایی نظیر خدمات درمانی شاهد رونق بازار کار هستیم و شرکت‌های بزرگ بر سر استخدام نیروهای موردنیاز خود و تثبیت نیروی کارشان مشغول رقابت هستند. در بخش دیگر صنایعی وجود دارند که مدتی است در وضعیت نامطلوبی قرار گرفته‌اند.
در بخش مالی و بیمه فرصت‌های شغلی در حال کاهش است. تا همین اواخر شرکت‌های فعال در آن بخش‌ها از نرخ‌های پایین سود وام مسکن بهره می‌‌‌‌‌بردند اما افزایش نرخ‌های بهره بانک‌مرکزی همه‌چیز را تحت‌تاثیر قرار داده است. برای مثال نرخ سود وام مسکن و به‌طور کلی هزینه استقراض افزایش یافته و بخش‌های مختلف دچار ضعف شده‌اند. طی دوران همه‌گیری کرونا در بخش‌های مالی و بیمه رونق کامل حاکم بود اما اکنون چنین نیست و پیش‌بینی می‌شود برای مدتی طولانی شرایط به همین شکل باقی بماند.
اگر این بخش‌ها را مبنا قرار دهیم به این نتیجه می‌رسیم که رکود بسیار نزدیک است. معمولا وضعیت اشتغال در بخش مالی و فناوری به‌طور کامل منعکس می‌شود، یعنی رسانه‌ها بر وضعیت این بخش‌ها تمرکز بسیار زیادی دارند اما واقعیت این است که اقتصاد صرفا از این بخش‌ها که دچار ضعف شده‌اند تشکیل نشده‌است. در حال‌حاضر تعداد زیادی از مدیران شرکت‌ها مشغول برنامه‌‌‌‌‌ریزی برای کاستن از نیروی کار در آینده و در صورت بروز کود هستند. به‌ویژه در بخش‌های بازاریابی چنین برنامه‌های آماده شده‌است اما تا زمانی‌که مصرف‌کنندگان مشغول خرج‌کردن پول خود هستند، برنامه کاهش نیروی کار اجرا نمی‌شود و شاید هرگز به اجرای این برنامه‌ها نیاز نباشد. یکی از تحلیلگران می‌گوید: «با آنکه ضعفهایی در برخی بخش‌های اقتصاد مشاهده شده اما آنچه که رکود توصیف می‌شود و مدیران را مجبور می‌کند به اخراج گسترده نیروی کار اقدام کنند تا زمانی‌که مردم مصرف می‌کنند رخ نخواهد داد. اقتصاد دچار رکودی عمیق نخواهد شد، البته در برخی بخش‌ها ضعفهایی رخ‌داده و این ضعف‌‌ها ادامه پیدا خواهد کرد.»
