با استناد به سالنامه آماری سازمان تامین‌اجتماعی مربوط به سال ۹۸، مصارف سازمان طی دوسال (۱۴۰۰ نسبت به ۱۳۹۸) معادل ۲۵۰‌درصد رشد نشان می‌دهد؛ رشدی غیرمتعارف و بدون تامین منابع مالی لازم که سازمان به هیچ عنوان، پاسخگوی این مصارف نخواهد بود و به کسری بودجه شدید در این سازمان تبدیل شده است. به اعتقاد کارشناسان، عمده دلیل این افزایش، متناسب‌‌‌سازی حقوق بازنشستگان طی سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ است. نسبت مصارف به منابع صندوق بازنشستگی کشوری در سال ۱۳۹۸، معادل ۳۳۳‌درصد بوده و در سال ۱۳۹۹ به ۴۶۵‌درصد رسیده است. این مساله نشان می‌دهد که منابع این صندوق، نه‌تنها تکافوی مصارف آن نیست، بلکه در سال ۱۴۰۰ بیش از ۵/ ۴برابر منابع آن است و این کمبود عملا به تشدید کسری بودجه دولت منجر می‌شود. در حال حاضر، این صندوق همراه با صندوق بازنشستگی نیروهای مسلح، بیش از ۶۵‌درصد بودجه رفاهی دولت را به خود اختصاص می‌دهند و این روند رو به افزایش است. در سال‌های اخیر، نه‌تنها از محل بودجه رفاهی، بلکه از محل واگذاری اموال و دارایی‌‌‌های در اختیار دولت که صاحبان اصلی آن، همه آحاد مردم و همه نسل‌‌‌های آینده هستند، نیز برای تامین تعهدات صندوق‌ها هزینه می‌شود. بررسی قوانین بودجه سنواتی حکایت از آن دارد که در شرایطی که اعتبارات هزینه‌‌‌ای دولت طی هشت‌سال (۱۳۹۲ تا ۱۴۰۰) معادل ۳۹۷‌درصد رشد داشته، میزان کمک دولت به صندوق بازنشستگی کشوری، ۸۵۰‌درصد و صندوق لشکری ۵۴۴‌درصد رشد داشته است.