دوری از تصمیم عجولانه
بر کسی پوشیده نیست که در حال حاضر، با عدم‌ثبات اقتصادی و امنیت سرمایه‌گذاری و انواع تحریم‌های ظالمانه و همچین تصمیمات خلق‌الساعه که به نوعی خودتحریمی بازارسرمایه محسوب می‌شوند، مواجه هستیم و به تبع آن، عدم‌شفافیت اطلاعاتی (ناکارآمدی بازار) که موجب ایجاد صفهای خرید و فروش پیش‌بینی‌نشده می‌شود، صحبت از برداشته شدن دامنه نوسان کار بسیار سخت و دور از ذهنی است؛ چراکه در ترکیب بازارسرمایه نه‌چندان بزرگ ما که ترکیبی از سهم‌های کوچک و بزرگ با حجم و اندازه غیر‌قابل مقایسه وجود دارند، در زمان وقوع رویدادها و خبرهای مثبت یا منفی به تبع کنترل بازار غیر‌ممکن خواهد شد. ما در بازاری مشغول فعالیت هستیم که هر نوع تحرک خریدار و فروشنده، زیر ذره‌بین ناظران سازمان‌های ذی‌ربط قرار دارد و به تبع آن، در یک بازار بدون دامنه نوسان نمی‌توان انتظار اعمال کنترل‌های شدید را داشت. اما آنچه در بازارهای مالی از جنس بازارسرمایه ایران می‌توان انتظار داشت، باز کردن دامنه نوسان حداکثر تا ۱۰درصد است؛ آن هم با اعمال کنترل‌های شدید نظارتی که از دستکاری قیمت یا رشد یا افت ناگهانی سهم‌ها و در نتیجه متضرر شدن سهامداران خرد جلوگیری کند. به نظر بنده، به عنوان یک کارشناس بازارسرمایه، باز شدن دامنه نوسان حداکثر تا ۱۰درصد می‌تواند به شناوری و تعمیق بازار کمک کند و در نتیجه، سهم‌ها سریع‌تر اصلاح شده یا رشد خواهند کرد و به این ترتیب، معضل صفهای خرید و فروش طولانی‌مدت رفع خواهد شد. در نهایت، باتوجه به اینکه سیاست حاکم بر بازارسرمایه ایران تا حدودی مبتنی بر حمایت و کنترل قیمت‌هاست، ریسک سرمایه‌گذاری برای سهامداران و سرمایه‌گذاران خرد باید مدنظر قرار گیرد و ابزارهای مالی برای حمایت از سرمایه‌های خرد در دستور کار سیاستگذاران بازار سرمایه باشد.
