محدودیت‌های ناتمام
محدودیت دامنه نوسانی که با شیوه فعلی در بازارسرمایه اجرا شده و در تمامی بورس‌های جهان هم وجود دارد، با چنین فرضیه و هدفی اجرا شده است؛ اما نکته حائز اهمیت این است که اگر یک سهم بخواهد در یک‌روز، ۳۰درصد نوسان داشته باشد، مکانیزم بازار فارغ از اینکه این نوسان درست است یا غلط، باید اجازه این مورد را بدهد؛ یعنی اگر همه فعالان بازار معتقدند که آن سهم باید بیشتر از ۳۰درصد معامله شود، مکانیزمهای عملیاتی بورس نباید جلوی این کار را بگیرد. مشکلی که در بورس ایران وجود دارد، این نوع محدودیت‌هاست که در هیچ کجای دنیا مرسوم نیست، در بورس‌های دنیا اگر کل بازار معتقد باشد که یک‌سهم قابلیت نوسان بالا در یک‌روز را دارد، باتوجه به مکانیزمهای خاصی که دارند این کار انجام می‌شود؛ پس، از این منظر باز کردن دامنه نوسان جزو وظایف بورس است و باید حتما این اتفاق رخ دهد.
نکته‌ای که در کشور وجود دارد، این است که طی ۳۰سال بازار ما با یک دامنه نوسان محدود فعالیت کرده است؛ یعنی از یک‌‌درصد به بالا در بازارهای مختلف تا ۱۰درصد را شاهد بودیم. همچنین اگر بخواهیم به سمت دامنه نوسان باز برویم، طبیعتا یک‌شبه رخ نمی‌دهد؛ چون بازار و تمامی ارکان به این موضوع عادت دارند و بسیاری از مدل‌های معاملاتی خود را بر آن اساس می‌گذارند، پس این اصلاح باید تدریجی انجام شود. منظور از تدریجی چیست؟ به این معنا نیست که از ۵درصد به صورت پلکانی به ۶درصد و بالاتر ارتقا یابد و پس از مدتی با سرعت بیشتر دامنه نوسان یکباره باز شود؛ منظور این است که دامنه نوسان باز شود، اما به‌تدریج از یک نماد به نماد‌های دیگر و نهایتا در کل بازار اجرا شود، برای اولین نمادها هم باید بازارگردان‌های حرفه‌ای که با مفاهیم بازارگردانی آشنایی کامل دارند، روی یک نماد فعال شوند، سپس دامنه نوسان روی آن نماد مورد نظر برداشته شود؛ پس از کامل شدن تدریجی این موضوع در بازار و در گام‌‌‌های آشنایی بازار با دامنه نوسان باز در نماهای ابتدایی می‌توان گفت، می‌توانیم آن را در مابقی نمادهایی که در بازار موجود است، گسترش دهیم.
