راهکار، حذف دامنه نوسان نیست
نکتهای که وجود دارد، این است که افزایش دامنه نوسان باید با دقت زیادی پیادهسازی شود؛ زیرا بازارسرمایه ایران همواره تجربه دامنه نوسان محدود را داشته است و از سوی دیگر، حجم معاملات و شناوری پایین در برخی سهام بازار، این احتمال را به وجود میآورد که بازتر شدن دامنه نوسان، موجب وقوع نوسانات قابلتوجه و غیرمنطقی در بازار شود. بنابراین بهتر است در خصوص پیادهسازی باز شدن دامنه نوسان شرایط معاملاتی نمادها مورد بررسی قرار گیرد و براساس آن دامنه نوسان نماد مربوطه بازتر شود. نکته دومی که باید در نظر گرفته شود، واکنش فعالان بازار به افزایش دامنه نوسان است. اگر نقش نهادهای مالی حرفهای واسط در بازار ما افزایش پیدا کند، این افزایش نوسان بدون شک میتواند به کشف عادلانه و واقعی قیمت سهام کمک شایانی کرده و از روندهای قیمتی کاذب در بازارسرمایه جلوگیری کند. مشکلی که در حال حاضر وجود دارد، این است که افراد غیرحرفهای زیادی بدون دریافت آموزشهای لازم و بدون برخورداری از تجربه معاملاتی، به معاملات بازار دسترسی برخط دارند و این احتمال وجود دارد که این دسته از افراد، در معاملات خود هیجانی رفتار کنند یا تحتتاثیر فعالیتهای سفتهگرانه دچار زیان و آسیب شوند. در هر صورت میتوان گفت، باید در مسیر افزایش دامنه نوسان به شکل تدریجی و با احتیاط گام برداریم و پیادهسازی افزایش دامنه نوسان را صرفا برای سهامهای با شناوری و ارزش بازار بالا پیادهسازی کنیم تا امکان وقوع رفتارهای هیجانی ناشی از افزایش دامنه نوسان و سرایت آن به سایر نمادهای با شناور کم را از افراد غیرحرفهای سلب کنیم.