مزیت‌های نسبی طرفین
اگر اقتصاد کشوری پویا و مستقل نباشد، سایر ارکان آن متاثر از این رویداد دچار لنگی و لختی خواهد شد. نمونه بارز آن مقایسه ورزش کشورها در دهه‌های گذشته با ورزش در دنیای مدرن امروزی است. اگر در سال‌های گذشته رشته‌های ورزشی سرمایه اندکی نیاز داشتند، امروزه با ورود غول‌های رسانه‌ای و برندهای معتبر ورزشی، طرح های سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در ورزش می‌توان ساخت که قطعا کشورهایی که در اقتصاد خود موفق هستند و سطح رفاهی بالاتری دارند، معمولا در امور ورزش هم موفقیت‌های بیشتری دارند یا چنانچه صنعت جهانگردی را در نظر بگیریم، چنانچه کشوری در این صنعت سرمایه‌گذاری شایسته‌ای داشته باشد، حتما بازخورد بیشتری در دنیا داشته و جذب گردشگران بیشتری خواهد داشت که این امر حجم گسترده‌ای از ورود سرمایه به آن کشور را به بار خواهد آورد.
امروز ایران دارای یک اقتصاد ترکیبی و درحال گذار است؛ بخش عمده‌ای از صادرات در ایران بر پایه صادرات نفت و گاز است. از نظر جمعیت هجدهمین کشور جهان و از نظر وسعت هفدهمین در جهان است و شرکای اصلی آن چین، هند، ترکیه و روسیه به شمار می‌روند. حال با توجه به تحریم‌های ظالمانه‌ای که از طرف کشورهای غربی به سرکردگی ایالات‌متحده علیه ایران صورت گرفته است، چین این کشور مهم و تاثیرگذار در منطقه تصمیم گرفته با یکی از مهم‌ترین شرکای اقتصادی خود یعنی ایران یک سند همکاری بلندمدت ۲۵ ساله منعقد کند که این امر ناشی از دیپلماسی موفق کشور، بعد از به سرانجام رساندن پیمان اقتصادی اوراسیا با کشورهای روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، بلاروس و ارمنستان است. ایران با حضور در پیمان اوراسیا توانست حجم واردات خود با این کشورها را ۱۰۰ درصد رشد دهد و به عدد ۷۴۰/ ۲ میلیارد دلار برساند که تقریبا ۲ میلیارد دلار آن مربوط به تجارت با روسیه است.
با توجه به اینکه رونق تولید و رفع موانع تولید سرلوحه اقتصادی کشور است، پیوند دو اقتصاد ایران و چین می‌تواند دستاوردهای چشم‌گیری برای ایران داشته باشد. با توجه به اینکه چین پرسرعت‌ترین اقتصاد بزرگ دنیاست و بیشترین دارایی بخش بانکی به ارزش ۴۰ تریلیون دلار سپرده در اختیار دارد و بزرگترین تولیدکننده و صادرکننده کالا در جهان به‌شمار می‌رود، آن هم در دنیایی که تحت تاثیر کووید-۱۹ تمامی کشورهای صنعتی با رشد منفی روبه‌رو شده‌اند.اکنون که چین به تنهایی استثنای این تصویر کلی است، این کشور سال ۲۰۲۰ را با رشد اقتصادی مثبت پشت‌سر گذاشت. این کشور دقیقا در میان همه‌گیری کرونا، رشدی معادل ۳/ ۲ داشته و البته این نازل‌ترین نرخ رشد این کشور در سال‌های اخیر بوده است؛ به‌طوری‌که صندوق بین‌المللی پول در سال‌جاری میلادی نرخ رشد ۸ درصدی را برای چین پیش‌بینی کرده است.
از سوی دیگر، بورس شانگهای و بورس شنژن جزو بزرگترین بازارهای سهام دنیا بر پایه ارزش بازار و حجم معاملات هستند. همچنین در سال ۲۰۲۰، ۱۲۴ شرکت از ۵۰۰ شرکت برتر جهان چینی بوده‌اند، این کشور همچنین بزرگترین شریک تجاری آمریکا، اتحادیه اروپا، ژاپن، هند، برزیل و استرالیا است که حتی توافق‌نامه‌های آزاد با استرالیا، نیوزیلند، پاکستان، کره‌جنوبی، سوئیس و کشورهای عضو آ.سه.آن دارد. چین با ۸۰۰ میلیون کارگر، بزرگترین نیروی کار جهان است.
این کشور چهارمین مرکز جذب سرمایه‌گذاری به‌شمار می‌رود و پرشتاب‌ترین بازار مصرف و دومین کشور واردکننده نیز هست؛ به‌طوری‌که هر سال با برپایی نمایشگاه واردات در جذب کالا و خدمات، گام‌های موثری را برداشته و در دنیا خود را به‌عنوان فروشنده صرف معرفی نمی‌کند و این اصل یعنی ایجاد ظرفیت‌های رویایی برای تجار و تولیدکنندگان، یعنی بستر عالی برای حضور محصولات ایرانی، چراکه با امضای این سند درهای همکاری بیشتری بین دو کشور گشوده شده و رساندن کالاهای مرغوب ایران به این بازار بزرگ، شکل راحت‌تر و روان‌تری به خود خواهد گرفت. ایران بزرگترین تولیدکننده پسته، زعفران، خاویار، زرشک، فیروزه و فرش دستباف در جهان است. همچنین بزرگترین ذخیره روی در جهان را دارد. ما در جهان امروز نیاز وافری به این دست از سندهای همکاری با کشورهای بزرگ و کوچک منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای داریم.
