فقرای محروم از تحصیل
مدارس تعطیل باقی مانده‌اند و محدودیت‌ها همچنان باقی است. درحال‌حاضر در هند کلاس‌های درس عموما تعطیل هستند و آموزش از راه دور انجام می‌شود البته دولت اعلام کرده دانش‌آموزان ۹ تا ۱۲ ساله در صورتی که مایل هستند می‌توانند به مدرسه بروند. در بنگلادش و نپال تعطیلی مدارس ادامه پیدا کرده است و آموزش از راه دور انجام می‌شود. در سریلانکا مدارس ماه گذشته میلادی بازگشایی شد و در پاکستان دانش‌آموزان از این هفته به تدریج به مدرسه بازمی‌گردند. آموزش از راه دور به دو روش آنلاین و آفلاین انجام می‌شود یعنی یا به‌صورت زنده معلم به دانش‌آموزان درس می‌دهد یا محتوای دیجیتال در اختیار آنها قرار می‌گیرد تا هر زمان خواستند به آن دسترسی داشته باشند. در بسیاری از کشورهای جنوب شرق آسیا زیرساخت‌های قابل اتکای اینترنت وجود ندارد و هزینه دسترسی آنلاین به آموزش برای بسیاری از مردم بالاست. سازمان ملل اعلام کرده ۱۴۷ میلیون دانش‌آموز توانایی دسترسی آنلاین به آموزش یا آموزش از راه دور را ندارند. در هند تنها ۲۴ درصد خانواده‌ها به اینترنت دسترسی دارند و در مناطق روستایی این کشور تنها ۴درصد خانوارها به اینترنت دسترسی دارند. وضعیت بنگلادش از این جهت بهتر از هند است یعنی ۶۰ درصد خانواده‌های بنگلادشی به اینترنت دسترسی دارند. البته کیفیت اینترنت بسیار بد است. از سوی دیگر امکانات پایه در بسیاری از مدارس وجود ندارد. در نپال از ۳۰ هزار مدرسه دولتی تنها یک‌سوم به رایانه دسترسی دارند و تنها ۱۲ درصد آنها می‌توانند آموزش آنلاین ارائه کنند. برخی کشورها برای آموزش دانش‌آموزانی که به اینترنت دسترسی ندارند از تلویزیون و رادیو استفاده کرده‌اند زیرا ضریب نفوذ این پلت‌فرم‌ها بسیار بالاتر است. در هند و بنگلادش از تلویزیون و رادیو به شکل روزانه برای تدریس استفاده می‌شود. این یک رویکرد بسیار موفق بوده زیرا تقریبا به تمامی دانش‌آموزان امکان داده از محتوای آموزشی استفاده کنند. ریسک شیوع گسترده ویروس کرونا با بازگشایی مدارس، یک ریسک جدی است. در سریلانکا که اکنون مدارس آن مشغول فعالیت هستند فاصله‌گذاری اجتماعی رعایت نمی‌شود و تنها در برخی مدارس استفاده از ماسک اجباری است. مشکل اصلی، فقدان منابع مالی برای ارائه امکانات است. در هند و پاکستان نگرانی‌های عمیق درباره افزایش شیوع کرونا همزمان با ادامه فعالیت مدارس وجود دارد. در واقع با بازگشایی مدارس، والدین، معلمان، حمل و نقل عمومی و دیگر ارائه‌کنندگان خدمات فعالیت بیشتری خواهند کرد. در نتیجه، جابه‌جایی اجتماعی افزایش می‌یابد و زمینه برای افزایش شیوع کرونا فراهم می‌شود.
در برخی کشورهای جنوب آسیا به دلیل فقدان امکانات آموزشی بسیاری از دانش‌آموزان از حضور در روند آموزش سال جدید آموزشی محروم مانده‌اند. این یک اتفاق منفی است و دولت‌ها باید به هر روش که می‌توانند زمینه بازگرداندن این دانش‌آموزان به چرخه آموزشی را فراهم کنند. تجربه‌های قبلی که با همه‌گیری ویروس‌های دیگر حاصل شد، نشان می‌دهد زیان‌های بلندمدت محروم شدن دانش‌آموزان از تحصیل بسیار بالاست.
