مکانیزم تخصیص فرکانس‌ها
این دوگانگی از جایی نشات می‌گرفت که یک نگاه به MVNOها وجود داشت که می‌خواهند در بازار سیم‌کارت سهمی داشته باشند و یک نگاهی هم ارزش افزوده‌ها را مطرح می‌کرد. در اکثر کشور‌ها اپراتورهای موبایل رقابت سالمی دارند، چون رگلاتورها طوری تنظیم می‌شوند که تعداد قابل قبولی اپراتور وجود داشته باشد، مثلا در هند چهار اپراتور موبایل وجود داشت که با آمدن JIO به ۵ رسید و در اکثر کشور‌ها حداقل دو اپراتور قوی و مستقل وجود دارد. MNOها و MVNOها، اگر نخواهد با یکی کار کند با دیگری همکاری می‌کند و در نتیجه بین اپراتورها رقابت وجود دارد. اما در ایران تنها یک اپراتور دولتی داریم که همین امر باعث شده چابک نباشد. اپراتور MTN با مدیریت خصوصی مدیریت می‌شود، ولی سهامدارانی چون بنیاد مستضعفان را دارد که این مدل بسیار موفق جلو می‌رود و ثبات مدیریتی در آن حاکم است. این اپراتور سهم بزرگی در حوزه‌های مختلف ارزش افزوده را هم به خود اختصاص داده است. زمانی که سازمان تنظیم مقررات این مجوز‌ها را به‌عنوان اپراتورهای مجازی تعریف کرد، در آن مقطع بسیاری با نگاه بین‌المللی وارد شدند، بدون آنکه اشراف کاملی به این حوزه داشته باشند و در نتیجه این مجوز‌ها هیچ کدام به نتیجه خاصی نرسید. راه‌حل آن است که رگولاتوری، فرکانسی که مورد نیاز جامعه است را به‌جای اینکه در اختیار اپراتورهای موبایل قرار دهد، با یک مدل در اختیار شرکت‌هایی که در فضای اینترنت فعال بودند مانند FCPها یا servcoها قرار دهد یا حتی شرکت‌های ارزش افزوده را حمایت کند، تا فرکانس مناسب ۴G در اختیار این مجموعه‌ها در قالب یکسری ادغام‌ها قرار گیرد. فرکانس ۲۳۰۰ مگا هرتز مناسب‌ترین فرکانسی است که می‌تواند افزایش ظرفیت اپراتورهای موبایل و MVNOها را ایجاد کند. مزایده‌ای برای این فرکانس برگزار شد که ۱۱ شرکت FCP در کنار هم شرکتی به نام حلماگستر تلاش را ایجاد کردند که در قالب عمده‌فروشی فعالیت خواهد کرد و این شرکت درحال پیگیری صدور پروانه از سازمان مقررات است، البته بعد از اینکه شرکت برنده شد یکسری موانع و پیچیدگی‌های رقابتی به وجود آمد که هنوز منجر به صدور پروانه نشده است. ولی اگر مشابه مکزیک یا هند این فرکانس در اختیار شرکتی قرار بگیرد که بتواند این فضای رقابتی را بشکند و یک اپراتور جدید ایجاد کند که بتواند از دکل اپراتورهای موجود مانند همراه اول استفاده کند و در ازای آن سهمی از ظرفیت فرکانس در اختیار اپراتور قرار دهد، مانند مدل مکزیک؛ این کار باعث می‌شود اپراتورهای موبایل اجازه رشد را به MVNOها بدهند. در این حالت MVNOها می‌توانند سهم بازار بگیرند. غیر از این مدل متاسفانه ادامه این روند باعث به‌وجود آمدن بازار یک قطبی می‌شود. اما اگر این فرکانس که تنها فرکانسی است که تمام گوشی‌های هوشمند آن را پشتیبانی می‌کند و قابلیت تا ۱۰۰ مگابیت در هر ثانیه را به کاربر می‌دهد در اختیار این شرکت قرار گیرد، این مدل می‌تواند باعث رشد MVNOها شود و می‌توانند سهمی در این اپراتور جدید داشته باشند.
