تورم در مرز ۵۰ درصد
هدف تلاش‌های رئیس‌جمهوری آرژانتین بازگرداندن آرامش به بازار مالی قبل از انتخابات است، اما به نظر می‌رسد سرمایه‌گذاران و مردم به اثرگذار بودن این اقدامات باور ندارد زیرا معتقدند این اقدامات برای حل مشکلات بزرگ مالی کشور اصلا کافی نیست. از سوی دیگر موسسه رتبه‌سنجی استاندارد‌اند پورز رتبه اعتباری بلندمدت آرژانتین را سه پله دیگر کاهش داده و اعلام کرده است تصمیم یکجانبه آقای ماکری یعنی تمدید تاریخ سررسید تمام بدهی‌های کوتاه‌مدت به معنای ناتوانی دولت در انجام تعهدات مالی خود است. برهم خوردن ثبات محیط مالی، فقدان اعتماد بازارهای مالی به اثرگذار بودن سیاست‌های دولت بعدی و ناتوانی وزارت دارایی آرژانتین در سامان بخشیدن به بدهی‌های کوتاه‌مدت و افق اعتباری این کشور، افق اعتباری را نگران‌کننده کرده است. اواخر ماه آینده میلادی انتخابات ریاست‌جمهوری در آرژانتین برگزار می‌شود و در انتخابات مقدماتی که ماه قبل برگزار شد آقای ماکری از ائتلاف رقیب شکستی سنگین را متحمل شد. آقای آلبرتو فرناندز یعنی رقیب آقای ماکری، یک شخصیت سیاسی با گرایش چپ میان است و خانم کریستینا کرشنر که قرار است معاون او شود گرایش‌های پوپولیستی دارد. او قبل از به ریاست‌جمهوری رسیدن آقای ماکری رئیس‌جمهوری آرژانتین بود.
قربانی اصلی در تحولات هفته‌های اخیر آرژانتین مردم این کشور بوده‌اند؛ آنها از یکسو تحت تاثیر برنامه‌های ریاضت جویانه اقتصادی دولت به ستوه آمده‌اند و از سوی دیگر نگران اجرای سیاست‌های پوپولیستی در صورت پیروزی ائتلاف مخالف دولت در انتخابات آتی هستند، زیرا این سیاست‌ها تنها در کوتاه‌مدت کمی به نفع مردم است؛ اما بر بدهی‌های ملی می‌افزاید و سبب تقویت زیرساخت‌های اقتصادی نمی‌شود. انتخابات‌های مقدماتی یک شاخص نسبتا دقیق از دیدگاه عمومی درباره رقبای انتخابات ریاست‌جمهوری است زیرا در آن تمام احزاب شرکت می‌کنند و رای دادن اجباری است.
نتیجه انتخابات مقدماتی ماه قبل از چند جهت بسیار تعجب‌آور بود: نخست آنکه ائتلاف مخالف دولت آرای بسیار بالاتری نسبت به دولت کسب کرد و دوم آنکه به نظر می‌رسد دو طرف به اندازه کافی طرفدار دارند، طوری که لازم نیست انتخابات مجدد در ماه نوامبر برگزار شود و به احتمال زیاد در انتخابات ماه آینده یکی از دو نفر به ریاست‌جمهوری خواهد رسید. آقای ماکری سال قبل ۵۷ میلیارد دلار از صندوق بین‌المللی پول وام گرفت و در مقابل پذیرفت سیاست‌های ریاضت‌جویانه اتخاذ کند تا هم از بدهی عظیم کشور بکاهد و هم اقساط وام‌ها را بازپرداخت کند. در مقابل، آقای فرناندز اعلام کرده در صورت پیروزی در انتخابات با صندوق بین‌المللی پول مذاکره خواهد کرد تا محتوای قرارداد بین دو طرف تغییر کند. بحران واقعی آرژانتین بحران اعتماد است. سیاست‌های دولت آقای ماکری که با نظارت صندوق بین‌المللی پول اجرا شده مفید نبوده و سبب ورود سرمایه‌گذاران خارجی و رونق اقتصاد نشده است. بی‌ثباتی اقتصادی که حاصل عوامل مختلف از جمله چند دستگی رای‌دهندگان است، ریسک را برای سرمایه‌گذاران خارجی بالا برده است و آنها حق دارند با احتیاط عمل کنند؛ زیرا پیش‌بینی آینده در آرژانتین آسان نیست. نمونه آن، انتخابات مقدماتی ماه قبل است که نتیجه آن با آنچه اکثر تحلیلگران انتظار داشتند متفاوت بود. می‌توان گفت دولت آقای ماکری نیز در نوعی سردرگمی به سر می‌برد. دولت برای آرام کردن شرایط از دارندگان اوراق قرضه خواسته است کمی صبر کنند. دولت همچنین قصد دارد وام ۵۶ میلیارد دلاری به صندوق بین‌المللی پول را از نو تقسیط کند و برای بالا بردن ارزش پزو، دسترسی به دلار را محدود کرده است.
این اقدامات در شرایط عادی احتمالا مفید و اطمینان‌بخش هستند، اما شرایط کنونی آرژانتین عادی نیست و عملکرد سه سال و نیم اخیر آقای ماکری در حوزه اقتصادی موفق نبوده و سخت بتوان به وعده‌های جدید او اطمینان پیدا کرد. سال قبل او به مردم آرژانتین گفت پس از سال‌ها بحران اقتصادی و انزوا، شرایط در حال بهتر شدن است. این ادعا تا اندازه‌ای درست بود زیرا ارزش پزو ثبات پیدا کرده بود، نرخ تورم در حال کاهش بود و هزینه استقراض به تدریج کاهش می‌یافت. اما میزان بهبود شرایط بسیار کم است زیرا اقتصاد آرژانتین همچنان در رکود به سر می‌برد، نرخ بیکاری ۱۰ درصد باقی مانده و نرخ تورم به بالاتر از ۵۰ درصد افزایش یافته است. همچنین اکثر مردم آرژانتین از صندوق بین‌المللی پول به دلیل سیاست‌های ریاضتی که به این کشور دیکته کرده متنفر هستند. در هفته‌های باقیمانده تا انتخابات ریاست‌جمهوری ضروری است برنامه‌های واقع‌بینانه برای رفع مشکلات کنونی تدوین و ارائه شود.
ارسال نظر