شهاب‌الدین رحیمی: اقتصاددانان به‌دلیل ماهیت بسیار پیچیده علم اقتصاد، بار سنگینی بر دوش دارند. وارد کردن موضوعات علم اقتصاد در زندگی روزمره شهروندان و آگاهی‌‌بخشی در این خصوص امری ضروری است تا شکاف بین نخبگان و شهروندان عمیق نباشد و مردم انتخاب‌های دقیق‌تر و کم‌هزینه‌تری داشته باشند. شرایط لازم برای ورود هر چه بهتر اقتصاددانان برای نقش‌آفرینی در جوامع مختلف متفاوت است. بسیاری از برندگان جایزه نوبل اقتصاد به‌دلیل آگاهی‌بخشی در این حوزه مورد تقدیر قرار گرفته‌اند. در ایران نیز بررسی این موضوع قابل تامل است.

حضور کمرنگ اقتصاددانان و عدم برخورداری از جایگاه مناسب در بین شهروندان و به تبع اطلاع اندک مردم از پدیده‌های اقتصادی، زمینه‌های لازم برای رشد پوپولیسم را فراهم کرده است. تله فقر و پوپولیسم در بزنگاه‌های سیاسی همچون انتخابات، به‌دلیل حضور بسیار کمرنگ اقتصاددانان نسبت به سایر نخبگان، ضربات مهلکی به رفاه خانواده‌های ایرانی وارد کرده که این ضربه به نوبه خود، به شدیدتر شدن تله فقر و پوپولیسم منجر شده است. از سوی دیگر محافظه‌کاری اقتصاددانان در بین نخبگان ایرانی کم‌نظیر بوده و حتی در دپارتمان‌ها و دانشکده‌های اقتصاد نیز این موضوع به وضوح قابل مشاهده است. گره خوردن منافع بسیاری از آنان به منافع دولت و نهادهای خاص، ساختار بیماری را در محیط‌های آکادمیک به‌وجود آورده است و دانشکده‌های اقتصاد را که باید محیطی برای پرورش جوانانی با انگیزه برای مبارزه با فقر باشند، در مواردی به دژهای پوپولیسم تبدیل کرده است. همچنین رفتار سازمان‌های حاکمیتی در کشور به نوعی بسیاری از اقتصاددانان را در کنار سایر نخبگان، برای حضور پررنگ‌تر در جامعه پرهیز داده است. به عقیده بسیاری از متفکران، نخبگان توان مبارزه با برخوردهای احتمالی را ندارند و عقب می‌نشینند. کارشناسان در این پرونده باشگاه اقتصاددانان به بررسی نقش و جایگاه اقتصاددانان در جامعه پرداخته‌اند.