طرح جنگ پیشگیرانه

دیوید سنگر
نیویورک تایمز

از سال ۲۰۰۲ که ایالات‌متحده خود را برای جنگ در عراق آماده می‌کرد، این حجم مباحثه در کاخ سفید درباره میزان اعتبار و خطرات جدی اقدام پیشگیرانه نظامی علیه یک کشور متخاصم انجام نگرفته است. دولت ترامپ مانند دولت‌های قبلی می‌کوشد کره شمالی را با تحریم‌ها زیر فشار بگذارد تا برنامه هسته‌ای‌اش را تعطیل کند. پرزیدنت ترامپ و اچ‌آر مک‌مستر، مشاور امنیت ملی‌اش، هر دو علنا درباره گزینه نهایی در صورت شکست دیپلماسی و آمادگی در برابر تهدید هسته‌ای صحبت کرده‌اند؛ آنچه ژنرال مک‌مستر «جنگ پیشگیرانه» توصیف می‌کند. گرچه پنتاگون بیش از یک دهه است که گزینه‌ها را برای حمله پیشگیرانه به مراکز هسته‌ای و موشکی کره‌شمالی آماده کرده است، اما این گفته چهار رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا که «تمام گزینه‌ها روی میز است» با توجه به قابلیت کره‌شمالی در حمله متقابل به کره‌جنوبی اعتبار چندانی ندارد.

حمله پیونگ‌یانگ به سئول می‌تواند تلفات جانی سنگینی بر این کلانشهر ۲۵ میلیونی تحمیل کند. با این وجود دولت ترامپ با انجام رزمایش برنامه‌ریزی‌شده، شامل هزاران نیروی آمریکایی و کره‌جنوبی و احتمال پرواز هواپیماهای با قابلیت حمل بمب‌های هسته‌ای، مصمم است که نشان دهد گزینه نظامی جدی است. مک‌مستر که مورخ نظامی است، به اتفاق دیگر مقام‌های دولت ترامپ از جمله جیم‌متیس، وزیر دفاع آمریکا، سعی دارند این نگرش را که گزینه نظامی واقعی در مورد کره‌شمالی وجود ندارد، به چالش بکشند. متیس با این وجود اذعان دارد که این گزینه‌ای «هولناک» است. رویکرد دولت ترامپ حتی واکنش هشدار‌آمیز دولت کره‌جنوبی را به همراه داشت. استیو بنن، استراتژیست ارشد دونالد ترامپ، از جمله افراد بدبین به حمله پیشگیرانه بود. بنن چند روز پیش از کار برکنار شد. او در مصاحبه‌ای با یک نشریه لیبرال گفته بود «گزینه نظامی اینجا وجود ندارد.» مک‌مستر در انتقادی آشکار از سوزان رایس، مشاور امنیت ملی دولت اوباما هم گفت، رژیم کیم‌جونگ‌اون به مراتب بیش از اتحاد جماهیر شوروی سابق غیرقابل پیش‌بینی است و از این‌رو یک رژیم اتمی در کره شمالی قابل‌قبول نیست.