سرمایهگذاری خارجی در کشاورزی
صنعت کشاورزی از دیرباز بخش لاینفک اقتصاد ایران بوده است. بخشی که بهرغم در اختیار داشتن سهمی بزرگ در اشتغال کشور، در زمینههای مختلف معضلات متعددی است. شاید یکی از معضلات را بتوان توسعهنیافتگی دانست که موجب هدر رفت بسیاری از منابع فعلی شده و راندمان این صنعت را پایین نگه داشته است. مشکلی که با سرمایهگذاریهای مناسب در کوتاه مدت و بلند مدت تغییرات عمدهای را تجربه خواهد کرد. این سرمایهگذاریها میتواند شامل خطوط انتقال آب، آبیاری، آموزش، اصلاح بذر، تجهیزات مکانیکی، سردخانه، حمل و نقل و بسیاری موارد دیگر باشد که هرکدام بدون تهیه اسناد بالادستی میسر نخواهد شد.
صنعت کشاورزی از دیرباز بخش لاینفک اقتصاد ایران بوده است. بخشی که بهرغم در اختیار داشتن سهمی بزرگ در اشتغال کشور، در زمینههای مختلف معضلات متعددی است. شاید یکی از معضلات را بتوان توسعهنیافتگی دانست که موجب هدر رفت بسیاری از منابع فعلی شده و راندمان این صنعت را پایین نگه داشته است. مشکلی که با سرمایهگذاریهای مناسب در کوتاه مدت و بلند مدت تغییرات عمدهای را تجربه خواهد کرد. این سرمایهگذاریها میتواند شامل خطوط انتقال آب، آبیاری، آموزش، اصلاح بذر، تجهیزات مکانیکی، سردخانه، حمل و نقل و بسیاری موارد دیگر باشد که هرکدام بدون تهیه اسناد بالادستی میسر نخواهد شد. ضمن اینکه جذب سرمایه در بیشتر موارد بدون برقراری ارتباطات خارجی مناسب و بهرهگیری از تکنولوژی کشورهای صاحب فن ممکن نیست. همچنین با فراهم آوردن بستری مناسب برای سرمایهگذاری خارجی نیز میتوان در این عرصه تغییرات جدی ایجاد کرد و بازار کشورهای اطراف را مورد هدف قرار داد. تجربه کشورهایی همچون ایران که دچار معضل کم آبی هستند و امروزه توانستهاند اصلاحاتی در این بخش پدید آورند، میتواند راهنمای مناسبی برای تصمیمگیرندگان این بخش باشد. باشگاه اقتصاددانان در پرونده امروز خود به موضوع سرمایهگذاری در بخش کشاورزی پرداخته است.
ارسال نظر