بازندگان رویارویی چین و آمریکا

اکونومیست

جنگ تجاری بین چین و آمریکا فاجعه‌بار خواهد بود اما نه برای همه. آرماگدون اقتصادی زمانی که دونالد ترامپ در ۲۰ ژانویه به قدرت رسید و تهدیدات خود را مبنی بر تحمیل تعرفه‌ای ۴۵ درصدی بر واردات کالاهای چینی تکرار کرد، محتمل‌تر شد: به گفته شی جین پینگ، رئیس‌جمهور چین، «هیچ کس برنده جنگ تجاری نخواهد بود. » با این حال نظر وی کاملا درست نیست. در هر فاجعه‌ای تعداد کمی زنده می‌مانند یا حداقل تلاش می‌کنند تا زننده بمانند. با توجه به نمودار، تعرفه‌هایی که بالا بروند همانند مالیاتی بر خریداران آمریکایی تلفن‌ها، رایانه‌ها و لباس‌ها عمل می‌کنند، ممکن است وضعیت جیب آنان نیز چندان اثرگذار نباشد.

اکونومیست

جنگ تجاری بین چین و آمریکا فاجعه‌بار خواهد بود اما نه برای همه. آرماگدون اقتصادی زمانی که دونالد ترامپ در ۲۰ ژانویه به قدرت رسید و تهدیدات خود را مبنی بر تحمیل تعرفه‌ای ۴۵ درصدی بر واردات کالاهای چینی تکرار کرد، محتمل‌تر شد: به گفته شی جین پینگ، رئیس‌جمهور چین، «هیچ کس برنده جنگ تجاری نخواهد بود.» با این حال نظر وی کاملا درست نیست. در هر فاجعه‌ای تعداد کمی زنده می‌مانند یا حداقل تلاش می‌کنند تا زننده بمانند. با توجه به نمودار، تعرفه‌هایی که بالا بروند همانند مالیاتی بر خریداران آمریکایی تلفن‌ها، رایانه‌ها و لباس‌ها عمل می‌کنند، ممکن است وضعیت جیب آنان نیز چندان اثرگذار نباشد. مطالعه‌ای که اخیرا انجام گرفته نشان می‌دهد در سال ۲۰۱۰ کالاها و خدمات ساخت چین کمتر از ۳ درصد مخارج مصرف‌کننده در ایالات متحده را به خود اختصاص می‌داده‌اند. به هر حال، آمریکایی‌های فقیرتر آسیب شدیدتری خواهند دید، زیرا آنان سهم بزرگتری از درآمد خود را صرف کالاهای قابل تجارت می‌کنند.

وارد‌کنندگان آمریکایی از برقراری تعرفه متحمل خساراتی خواهند شد. وارد‌کنندگان محصولات الکترونیکی و پوشاک دارای خرده‌فروشی بالایی هستند و حاشیه سود کلی آنان از سایر واردات بیشتر است. رقیبان آنان، بسته به عرضه‌کنندگان داخلی، می‌توانند از این رویداد منتفع شده و قیمت‌های خود را بالا ببرند. فشار بر تجارت بین آمریکا و چین برای اقتصاد چین نیز دردناک خواهد بود اما فاجعه‌بار نیست. این کار روی رشد مبتنی بر صادرات اثر خواهد گذاشت. تحلیلگران مورگان استنلی که یک بانک سرمایه‌گذاری است، دریافته‌اند که حتی در بدترین سناریوی محتمل و وضع تعرفه‌های ۴۵ درصدی روی کالاهای دو طرف تجاری بین چین و آمریکا، صادرات تقریبا به اندازه ۱۳ درصد کاهش یافته و رشد تولید ناخالص داخلی آنها نیز حدود ۴/ ۱ درصد تحت‌الشعاع این کار قرار می‌گیرد.

بزرگ‌ترین بنگاه‌های چینی از جمله آن دسته از شرکت‌ها که در شاخص MSCI بازار سهام چین قرار دارند، نسبت به شرکت‌های مشابه آمریکایی که به مشتریان چینی وابسته هستند،کمتر به مشتریان آمریکایی وابسته‌اند. این نسبت برای آمریکا به ۱۰ درصد می‌رسد در حالی که برای شرکت‌های چینی تنها ۲ درصد است (اگرچه این نسبت و سهم‌ها در یک جنگ تجاری متحمل خساراتی خواهد شد، زیرا سرمایه‌گذاران شرکت‌ها به دنبال پوشش دادن به درآمد خود برخواهند آمد).

در کوتاه‌مدت، کشورهایی مانند تایوان و کره‌جنوبی که وابسته به زنجیره تامین چین هستند، دچار کاهش تقاضا برای محصولات تولیدی خود خواهند شد، اما اگر هر تعرفه‌ای محدود به چین شود سایر کشورها می‌توانند برنده باشند. سازندگان اسباب‌بازی در مکزیک و تهیه‌کنندگان پوشاک در ویتنام می‌توانند از افزایش تقاضای به وجود آمده بهره‌مند شوند. اعداد به دست آمده از دویچه بانک نشان می‌دهد که کاهش ۱۰ درصدی در واردات آمریکا از چین، می‌تواند شکافی را ایجاد کند که اگر از سوی مکزیک پر شود، می‌تواند صادرات این کشور را تا تقریبا ۳ درصد افزایش دهد. البته با این فرض که آنها بتوانند مسائل مربوط به دیوار و ساخت آن را به خوبی حل و فصل کنند.