جهادگران اقتصادی را به اتاق بیاوریم
فرشید شکرخدایی مسوول طرح ملی رتبه بندی اعضای اتاق ایران انتخابات اتاق در راه است و هیجان و هیاهوی بخش خصوصی برای تعیین نمایندگان خویش موجب خرسندی و فخر صاحبان کسبوکار است، حضور شرکتها و فعالان اقتصادی رتبهبندی شده در همه فهرستها و ائتلافهای انتخاباتی نشان از استقبال و حمایت همه گروهها از شفافیت و روشن بودن فعالیت اقتصادی نمایندگانی است که قصد ورود به اتاق بهعنوان نماینده و ویترین بخش خصوصی کشور را دارند. توسعه شفافسازی در اقتصاد ملی موجب کاهش فساد و توان پرسشگری و پاسخگو کردن دولت و حاکمیت را میسر میسازد، فعال اقتصادی معتبر واهمهای از ارائه اطلاعات فعالیت خویش ندارد و از بررسی آن و درک وضعیت رقابتی خویش خشنود خواهد شد.
فرشید شکرخدایی مسوول طرح ملی رتبه بندی اعضای اتاق ایران انتخابات اتاق در راه است و هیجان و هیاهوی بخش خصوصی برای تعیین نمایندگان خویش موجب خرسندی و فخر صاحبان کسبوکار است، حضور شرکتها و فعالان اقتصادی رتبهبندی شده در همه فهرستها و ائتلافهای انتخاباتی نشان از استقبال و حمایت همه گروهها از شفافیت و روشن بودن فعالیت اقتصادی نمایندگانی است که قصد ورود به اتاق بهعنوان نماینده و ویترین بخش خصوصی کشور را دارند. توسعه شفافسازی در اقتصاد ملی موجب کاهش فساد و توان پرسشگری و پاسخگو کردن دولت و حاکمیت را میسر میسازد، فعال اقتصادی معتبر واهمهای از ارائه اطلاعات فعالیت خویش ندارد و از بررسی آن و درک وضعیت رقابتی خویش خشنود خواهد شد. اقتصاد زیرزمینی و فعالیتهای پنهان اقتصادی توسط بخش خصوصی توانمند و شایسته انجام نمیشود و نباید فضا را برای حضور این افراد در اتاق مهیا کرد، از فعالان اقتصادی انتظار میرود افراد شناسنامهدار، با سابقه، شفاف و سالم را بهعنوان نمایندگان خویش برگزینند. نمایندهای که از سابقه فعالیت اقتصادی خویش مطمئن است، بهتر و دقیقتر خواستههای بخش خصوصی اقتصاد را پیگیری میکند و منافع بیشتری را برای اعضا محقق میسازد. بهرهوری و تولید ارزش افزوده برای ارتقای تولید ارزش در سطح ملی چالش دیروز و امروز و فراروی اقتصاد ماست که انتظار ایجاد بستر آن توسط دولت بیهوده و عبث است، بخش خصوصی باید بهرهوری را به دولت و دولتیها بیاموزد، هجوم مدیران دولتی برای حضور در پارلمان بخش خصوصی به جز تزریق روحیه «بودجهمحور» و «مدیریت هزینه» دستاورد دیگری برای اتاق نخواهد داشت، بخش خصوصی واقعی احتیاجی به بودجه ندارد، بلکه با خلاقیت و نوآوری و پشتکار خویش سدهای ایجاد شده توسط مجوزها و فسادها و انتظارات و توقعات همه و همه و.... را میشکند و راه خویش را باز میکند، این روحیه با روحیه دولتی «اول بودجه، دوم کار» همخوانی و سنخیت ندارد. شاید بهترین صفت برای بخش خصوصی فعال کشور «جهادگر اقتصادی» است که از هفتخوان تولید و کار و تحریم داخلی و خارجی در کشور میگذرد تا نان حلالی را بر سفره خویش و کارگران دلبندش ببیند. این جهادگر که هنوز دارد تولید میکند و به همه ادارهها و خصولتیها و ارگانهای کشور سهم میدهد ! و کسی نمیپرسد که این عشق از چیست؟ ایران اسلامی عزیزمان به جهادگران اقتصادی واقعی و مخلص بیشتری احتیاج دارد که با عشق خویش به این مرز و بوم اعتلای کشور را مهیا سازند. انتظار میرود که مخلصترین و کوشاترین این جهادگران به هیات نمایندگان اتاق راه یابند تا ژنرالهای معتمد بخش خصوصی ما بتوانند تنفس را در محیط کسبوکار ممکن سازند که هم اکنون نفس کشیدن این مجروح شیمیایی شده در طول جنگ طاقتفرسای تولید با موانع تولید، بسیار سخت و دشوار شده است. یادمان باشد افراد شناسنامهدار به اتاق هویت میدهند و نخواهیم روزی را که اتاق به افراد هویت دهد. همچنان که در صد و سی سال گذشته هم غیر از این نبوده است.
ارسال نظر