گروه بازرگانی- تجارت محصولات نساجی و پوشاک در سال 2006 همچنان در اختیار چهار غول اصلی این عرصه یعنی ایالات‌متحده آمریکا، اتحادیه اروپا، ژاپن و کانادا بود. در این سال ارزش واردات جهانی از این چهار منطقه به ترتیب 4/106،ا6/183ا،30 و 2/11میلیارد دلار بود. ضمن اینکه تغییرات ساختاری در تجارت جهانی این محصولات همچنان ادامه یافت. در این سال صادرکنندگان کشور‌های در حال توسعه شرق آسیا، از کشور‌های آمریکای مرکزی و منطقه مدیترانه عقب ماندند.

این البته از سهم صادرات چین به بازار‌های کشورهای توسعه‌یافته به‌رغم محدودیت‌هایی که در سال ۲۰۰۵ به وجود آمده کاسته نشد. نکته جالب اینجا است که بعد از مناقشه‌‌های بسیار بر سر تجارت محصولات نساجی که دامنه آن به سازمان تجارت جهانی نیز کشیده شد بحران در بازار‌های هدف نساجی چین به اوج رسید که منجر به واردات بیشتر کشور‌های کمتر توسعه‌یافته از آمریکا و اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۶ شد. از سوی دیگر، گفتنی است که رشد واردات نساجی کانادا، آمریکا و اتحادیه اروپا از چین در سال ۲۰۰۵ به ۴۱درصد رسیده بود که در سال ۲۰۰۶ رو به کاهش گذاشت و از ۱۵درصد فراتر نرفت.
در این سال واردات جهانی از چهار منطقه اصلی (آمریکا، کانادا، اتحادیه اروپا و ژاپن) با 5درصد رشد در مقایسه با سال 2005 به 350میلیارد دلار بالغ شد. همچنین واردات آمریکا از کشور‌های عضو CAFTA، جمهوری دومینیکن و کشور‌های زیر صحرای آفریقا، حدود 10درصد کاهش یافت.
بیشترین کاهش واردات آمریکا (۱۴درصد‌) از بازار‌های پیشرفته در آسیا یعنی هنگ‌کنگ، چین،‌ چین‌تایپه و جمهوری کره بود.