فصلی تازه برای اتاق بازرگانی

علی‎اکبر جوان جاویدان*

یک برگ بیشتر از تقویم دوره ششم هیات نمایندگان اتاق بازرگانی باقی نمانده است و به روز پایانی این دوره نزدیک می‌شویم. دوره‌ای که با رای‎ریزان فعالان اقتصادی در ۵ اسفندماه ۱۳۸۴ فصل تازه‌ای در بزرگ ترین نهاد بخش خصوصی رقم زد.

چهار سال پیش که میتینگ‎های انتخاباتی فعالان اقتصادی برای نخستین بار راه افتاد و طیف‌های مختلف با هر گرایش و تفکری به استقبال انتخابات ششمین دوره هیات نمایندگان اتاق بازرگانی رفتند. یارکشی‌ها آغاز شد و گروه‌های مختلف با شعار تغییر به عرصه انتخابات پا گذاشتند و اینجا بود که بازرگانان و صاحبان صنایع به این باور رسیدند که اتاق بازرگانی به عنوان خانه تمامی فعالان اقتصادی باید که نقش آفرینی در اقتصاد کشور را در دست بگیرد. به واقع انتخابات اتاق بازرگانی در آن دوره یکی از مردمی ترین انتخابات ایران بود که طعم نتایج آن انتخابات هنوز در کام بسیاری از فعالان اقتصادی شیرینی خود را دارد.

نمایندگان فعالان اقتصادی در اتاق بازرگانی در طول چهار سال اخیر روزهای تلخ و شیرین بسیاری را از سر گذرانده‌اند. روزهایی که بعضا با بی‎محلی‎هایی از سوی دولتمردان مواجه می‌شدیم، اما قدم‎های نمایندگان فعالان اقتصادی در پارلمان بخش‎خصوصی برای تحقق آنچه که وعده داده بودند هرگز سست نشد.روزهایی که سعی کردیم بنا به قول یحیی آل‎اسحاق، رییس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران «یار شاطر باشیم و نه بار خاطر». ترکیب هیات نمایندگان این دوره نیز در قیاس با دوره‌های پیشین اتاق بازرگانی اگر نگوییم بی نظیر، بلکه کم نظیر بود و از این حیث دفتر تاریخ‌سازی در اتاق بازرگانی رقم خورد. حضور فعالان اقتصادی با گرایش‎ها و تفکرات مختلف که وجه اشتراک آنها اعتقاد و باور به اقتصاد آزاد است، دوره ششم هیات نمایندگان اتاق بازرگانی را به گواه بسیاری از پیشکسوتان و بزرگان اقتصاد در تاریخ این نهاد بخش خصوصی ماندگار کرد. باور جمعی در اتاق بازرگانی این است که هر فعال اقتصادی که می‌تواند در عرصه کسب‎و‎کار و اقتصاد کشور نقش‌آفرین باشد، باید از توان خود به عنوان یک وظیفه اجتماعی، کمک حال اقتصاد کشور شود و برای ایفای نقش خود اتاق بازرگانی را محلی برای خدمت به اقتصاد بداند.

اتاق بازرگانی می‌تواند جایگاهی رفیع، اثربخش و کارآمد در اقتصاد کشور داشته باشد، مشروط براینکه بتواند با مخاطبان خود ارتباطی سازنده همراه با تعاملی دوسویه برقرارکند.از این منظر، اولین مخاطب اتاق بازرگانی حکومت یا به عبارتی قوای سه گانه است. گروه دوم مخاطبان که اتاق بازرگانی وظیفه حمایتی و خدمت رسانی درقبال آنها را دارد فعالان بخش خصوصی هستند. گروه دیگر مخاطبان اتاق بازرگانی به تعاملات بین‌المللی و خارج از کشور برمی گردد و در قالب ارتباط و تعامل اتاق بازرگانی با دیگر کشورها و فعالان اقتصادی آنها تعریف می‌شود. اتاق بازرگانی باید بتواند از طریق تعامل سازنده با دستگاه‌های حکومتی دیدگاه‌های کارشناسی و مسیرهای منطقی پیشرفت و توسعه را پیشنهاد دهد و اجرایی شدن آنها را پیگیری نماید.

اتاق بازرگانی باید تلاش کند، خدمات با بهره‌وری بالا و حداقل هزینه در اختیار فعالان اقتصادی قرار دهد و در مقابل مشکلاتی که برای صاحبان کسب و کار پیش می‌آید، با ارائه مشاوره از ایشان حمایت کند یا با استفاده از ارتباطی که با دستگاه‎های اداری و سازمانی قوای سه گانه دارد، برای حل مشکلات ایشان قدم بردارد.

بخشی از اقتضائات بین‌المللی این مساله است که ارتباط اتاق بازرگانی با اتاق‌های بازرگانی سراسر دنیا برقرار شود که این اتفاق می‌تواند برای حضور فعالان اقتصادی کشور در بازارهای بین‌المللی بسیار اثربخش باشد و متقابلا می‎تواند بسترسازی لازم برای حضور فعالان اقتصادی و سرمایه گذاران خارجی در اقتصاد ایران برای سرمایه گذاری مشترک، ارتقای سطح مدیریت، افزایش توان کارشناسی و انتقال دانش و تکنولوژی به داخل کشور را ایجاد کند. به باور من امروز شاهد یک تحول تدریجی رو به افزایش در اتاق بازرگانی هستیم. براین اساس تعاریف و موقعیت‌هایی که برای اتاق‌های بازرگانی سراسر کشور در قانون برنامه پنجم دیده شده از برنامه چهارم و سال‌های پیش از آن قابل توجه‌تراست و این نشان می‌دهد که اتاق بازرگانی طی چهار سال گذشته در تعامل با قوای سه گانه و در کل حاکمیت موفق شده این موضوع را مطرح کند که اتاق بازرگانی کانون مدیران کسب وکار و کارآفرینان و کسانی است که برای کشور تولید ثروت می‌کنند.

امروز در آستانه انتخابات هفتمین دوره اتاق‎های بازرگانی کشور فعالان اقتصادی می‎توانند با شورآفرینی در این دوره از انتخابات پیام واضح و روشنی را به دولتمردان و نهادهای تصمیم‎ساز کشور مخابره کنند که اتاق بازرگانی در تصمیم‌گیری‌ها «یار شاطر است».

*قائم‌مقام دبیرکل اتاق تهران

انصراف حسین صدر

حسین صدر، رییس مرکز مطالعات و بررسی‌های اقتصادی و بازرگانی خاورمیانه و رییس اتحادیه واردکنندگان گوشت قرمز و سفید کشور، طی نمابری، انصراف خود را از کاندیداتوری هفتمین دوره انتخابات اتاق بازرگانی، صنایع و معادن تهران اعلام کرد. او در عین حال که دلیل این اقدام را کاملا شخصی ذکر کرده، بر حضور خود، اعضای اتحادیه مذکور و همه فعالان اقتصادی واجد شرایط در پای صندوق‌های رای با هدف انتخاب افراد اصلح و شایسته‌ای که در التزام عملی به نظام مقدس و ولایی جمهوری اسلامی ایران قرار دارند، تاکید و ابراز امیدواری کرد که مسیر خردمندانه و مبتنی بر تعامل و تعادل هوشمندانه ای که در طول دوره ششم به همت اعضا و مسوولان اتاق‌ها به ویژه روسای اتاق‌های ایران و تهران و برخی چهره‌های شاخص هیات رییسه اتاق ایران طی شده، در دوره هفتم نیز تکرار شود.