اقتصاد به زبان ساده!

محمدحسین کریمی‌پور

«ظرفیت» یک مفهوم سهل و ممتنع در درسی چون «بار‌گذاری مهندسی ساختمان» یا مبحث «تعادل سیستم‌های اقتصادی» است. بنده تقریبا بیست و چهار سال قبل - طوطی وار- این را در کلاس دکتر نژادحسینیان آموخته، اما خوب شیر فهم نشده بودم. روح مطلب آن است که ظرفیت سیستم باید برای تعادل در شرایط دینامیک محتمل در طول مسیر و نه شرایط استاتیک نقطه عزیمت طراحی شود، اما اخیرا در یک مکاشفه عجیب - که برایتان نقل می‌کنم - به گمانم درس معلم را فهمیدم.

چند روز قبل یکی از دوستان فاضلم با صدای بمی‌سرشار از خردمندی فرمود: «لایحه هدفمند کردن یارانه‌ها ظرفیت‌های کارشناسی خوبی برای جبران فشار بر تولید دارد.» و بعد هم میان آن همه آدم زل زد به این کمترین که تاییدش کنم، هرچه به خودم فشار آوردم نفهمیدم چه می‌گوید. برای حفظ آبرو چون بز اخفش در حال سر جنباندن بودم که ناگهان خاطره عکس فوق از نظرم گذشت..... ذهن آدمی ‌عجب مخلوق شگرفی است… چیزی در سرم تکان خورد...تلق... فرمایش رفیق فاضل - عکس ذیل و درس استاد در یک مقارنه عجیب به هم آمیخت و هر سه را یک جا فهمیدم...

اما هنوز یک چیز بر من طالب علم مکشوف نیست. در لایحه هدفمند کردن یارانه‌ها آن موتور زرده «تولید» است - آن عدل سفید گندهه «فشاررکود تورمی‌» است.. اما دو نفر در صحنه هستند که تکلیف‌‌شان بر من معلوم نیست: یکی موتورسوار متحیری که قرار است آکروبات برود و دیگری آدم کت و شلواری شاد و خرمی‌ که دست در جیب کرده وبا فراغ بال از دور صحنه را سیاحت می‌کند. کدامشان دولت است، کدامشان مردم؟‌ ‌ها؟