پرویز خان روی نقطه صفرمرز تصمیم‌گیری

میم رسا- نام پرویزخان را در چند سال گذشته بسیار شنیده‌ایم: نقطه صفر مرزی در غرب کرمانشاه که بازارچه‌ای پررونق را در خود جای داده است.البته گاهی به طرفه العینی رونق از این بازارچه می‌رود و اساسا می‌توان گفت ماندن و رفتن رونق از آن به تصمیمات خلق‌الساعه ربط دارد، نه سازوکار رقابت تجاری. این مرز طی دو روز آخر هفته گذشته بسته شد که دلیل آن به قول فرماندار قصرشیرین ناشی از یک سوءتفاهم بوده است. شهریار حیدری گفته است: «برداشت برخی مسوولان در مرکز (منظور تهران است) این بود که مرز خسروی در شهرستان قصرشیرین یک مرز رسمی و بین‌المللی است و امکانات مناسب و کافی دارد(!) و از آن جهت صادرات و واردات کالا استفاده شود که با پیگیری‌های استاندار به مسوولان مربوطه اعلام کردیم مرز خسروی بسته (!) و مرز پرویز خان نیز یک مرز رسمی است که در نتیجه آنها نیز دستور به بازگشایی مرز پرویز خان دادند که البته این روند یکی دو روز طول کشید».ماجرای ساده؛ اما تامل بر‌انگیزی است. چنان که از گفته فرماندار قصرشیرین برمی‌آید «مسوولان مربوطه در مرکز» نمی‌دانسته‌اند که مرز خسروی مدت‌ها است بسته شده و از همه جالب‌تر اینکه فکر می‌کرده‌اند «امکانات مناسب و کافی» نیز دارد! روزانه حدود ۳۰۰کامیون حامل بار از طریق مرز پرویزخان تردد می‌کنند که طی آن دو روز حداقل ۶۰۰کامیون مجبور به توقف و پرت زمان شده‌اند. یکی از این کامیون‌داران در گفت‌وگو با ما می‌گوید: «چند تن سبزی و گل به عراق می‌بردیم که از دست رفت و پلاسیده شد.» احتمالا دیگر کامیون‌داران هم‌چنین انتقادی دارند و این همه فقط به همان دلیل ساده بوده است.