میم رسا: یک عضو کمیسیون اقتصادی مجلس گفته است: «برای رفع مشکل مردم، نان با قیمت بالا عرضه می‌شود». وی همچنین افزوده است که «واحدهای نانوایی که آرد دولتی دریافت می‌کنند، نمی‌توانند نان را گران بفروشند؛ اما در این واحدها تخلفاتی مانند فروش آرد دولتی به قیمت آزاد، کاهش وزن خمیر و اندازه نان و... صورت می‌گیرد.» در این سه نقطه‌ای که در ادامه تخلفات آمده، نکته‌ها نهفته است.

چند روز پیش گذارم به یکی از رستوران‌های «درکه» افتاد که به همراه غذا نان تنوری اختصاصی «تولید» و به مشتریان خود «عرضه» می‌کند. از آن نان‌هایی که دیدنش به آرزویی دست نیافتنی بدل شده چه رسد به خوردنش. با خود اندیشیدم چه تفاوتی هست میان آن تنور و هزاران تنور دیگری که در کلانشهر تهران نان ذغالی و جوش‌شیرینی از آنها بیرون می‌آید؟ نزدیک‌ترین پاسخ این بود که دولت حتی در تولید نان و تصدیگری آن هم کم آورده و بازی را به رقیب (بخش‌خصوصی؟!) باخته است. اگر دولتی‌ها و مجلسی‌ها این باخت را بپذیرند در این صورت می‌توان امیدوار بود که تنور نانوایی‌های شهری هم، آهنگی دیگر ساز کند. راه رفع مشکل مردم همین است نه عرضه بالای نان‌های دندان‌نگیر.