میم‌رسا- درست در روزی که تومار ۸۰متری پسته‌کاران به دفتر ریاست جمهوری رسیده، مدیرکل «دفتر میوه‌های سردسیری و خشک معاونت تولیدات گیاهی وزارت جهاد کشاورزی» از صادرات پسته ایران به ۷۰کشور دنیا خبر داده و افزایش ۱۵درصدی ارزش آن در ۸ماهه نخست سال‌جاری را نشانه‌ای به حضور پررنگ در بازارهای جهانی دانسته است. علی‌اکبر یاسمی همچنین گفته است:‌ «باید سیاست‌ها و راهکارهایی اندیشیده شود که بتوانیم همچنان مقام اول جهانی خود را در تولید پسته حفظ کنیم». احتمالا نوشتن و امضای آن تومار ۸۰متری در فقدان همین «سیاست‌ها و راهکارها» اتفاق افتاده است. راهکارهایی که انگار روی یک تومار ۸۰۰متری سربسته نوشته شده و به بایگانی سپرده شده است.

رییس انجمن پسته ایران چندی پیش در گفت‌وگو با خبرنگار «دنیای‌اقتصاد» گفته بود: «زمان هفت ساله مذاکرات کدکس به سرآمد و کاری نکردیم». به گفته محسن جلالی‌پور، از سال ۱۹۹۶ به این سو، ۸۰درصد بازار اروپا را از دست داده‌ایم.

البته وصف شرکت «ایرانیان» را نیز در تومار پسته‌کاران بخوانید تا‌ دریابید که همه کاسه‌کوزه‌ها را نباید در حیاط رسمی دولتیان شکست. بخش‌خصوصی دولت ساخته هم حیاطی دارد که خلوت و جلوت آن را باید دید.