گیرودار
تحریم خودمان علیه خودمان
این سخن را بارها شنیده‌ایم اما این بار همنشینی واژه‌ها معنای روشن‌تری را رسانده است.
میم رسا - یکی از صادرکنندگان کشور گفته است: «قوانین صادراتی و گمرکی بیشتر از تحریم برای ما مشکل ایجاد می‌کند.»
این سخن را بارها شنیده‌ایم اما این بار همنشینی واژه‌ها معنای روشن‌تری را رسانده است. در واقع «به دست خود درختی می‌نشانم/ به پایش جوی «تحریم» می‌کشانم!»
بورکراسی پیچیده اداری مثال بارز این جوی گل‌آلود است. همان صادرکننده در ادامه به یک نکته دیگر هم اشاره کرده و آن این است: «کمبود واگن مشکل اصلی صادر کنندگان است» و ایضا کمبود کانتینر که در چند ماه گذشته بحران‌آفرین هم بود.
در بخش دیگری از سخنان انتقادی آن صادرکننده آمده است: زباله‌های روغنی را که برای محیط‌زیست خطرناک است تصفیه و با کیفیت بالا صادر می‌کنیم. در کشورهای دیگر علاوه بر این که روغن سوخته را به صورت رایگان به کارخانه‌ها تحویل می‌دهند مبلغی هم به عنوان جایزه به این شرکت‌ها اهدا می‌کنند!
نکته اینجا است که تولید‌کننده داخلی نه تنها «مبلغی به عنوان جایزه» نمی‌گیرد بلکه هر بشکه روغن سوخته را با قیمت ۵۰هزار تومان می‌خرد!
چنین است که دود نفت به چشم صادرات غیرنفتی رفته آن هم در این شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین حایل.
ارسال نظر