دیدگاه
سیستم مستمری بگیری رواج نیابد
پیش نیاز هر کشوری برای رسیدن به قله های پیشرفت و استقلال، داشتن ۱) منابع لازم، ۲) ملتی هوشیار، مصمم و وفادار به منافع ملی و ۳) متصدیان لایق، شایسته، با شهامت و باوقار است. در ارتباط با نکته اول باید گفت، کشور ایران همه امکانات مورد نیاز برای داشتن مملکتی قوی و مقتدر از نظر اقتصادی و اجتماعی را دارد؛ از جمله معادن عناصر اصلی، ذخایر عظیم انرژی، سرزمین‌های وسیع، تنوع آب و هوایی، مرزهای وسیع آبی و دشت‌های حاصلخیز.
محمدرضا مرتضوی *
پیش نیاز هر کشوری برای رسیدن به قله های پیشرفت و استقلال، داشتن ۱) منابع لازم، ۲) ملتی هوشیار، مصمم و وفادار به منافع ملی و ۳) متصدیان لایق، شایسته، با شهامت و باوقار است. در ارتباط با نکته اول باید گفت، کشور ایران همه امکانات مورد نیاز برای داشتن مملکتی قوی و مقتدر از نظر اقتصادی و اجتماعی را دارد؛ از جمله معادن عناصر اصلی، ذخایر عظیم انرژی، سرزمین‌های وسیع، تنوع آب و هوایی، مرزهای وسیع آبی و دشت‌های حاصلخیز. در مورد نکته دوم، برخورداری از جمعیتی جوان و حضور نخبگان ایرانی در بالاترین سطوح علمی و اجتماعی و اقتصادی در سراسر جهان، دلیلی بر اثبات این مدعا است که ایرانیان، محترم‌ترین اقلیت در کشورهای اروپایی و آمریکایی هستند؛ چنانچه دانشگاه‌های معتبر جهان برای جذب نخبگان ایرانی، همه امکانات خود را بسیج کرده و موج مهاجرت بهترین فارغ‌التحصیلان ایرانی برای ادامه تحصیل در معتبرترین دانشگاه‌های جهان، حقیقتی غیرقابل انکار است. اما با وجود همه فشارها، کمبودها، بی‌توجهی‌ها و سوءمدیریت‌ها، هرجا که پای منافع ملی و انقلابی در میان بوده، ملت ایران دست از جان و مال خود شسته و برای دفاع از حیثیت ملی و اسلامی خود، صبورانه و فداکارانه در صحنه حاضر شده و شما می‌توانید در این آشفته بازار سیاسی و اقتصادی، رفتار متین ملت ایران را در سخت‌ترین شرایط مشاهده کنید. اما روی اصلی سخن، با گروه سوم است. اساسا باید از برخی متولیان پرسید که در مقابل گذشت، شرافت، عزت و وطن‌پرستی ملت انقلابی ایران، آنها کجایند و ملت کجا؟
کارگران شریف با عشق به استقلال کشور، با ۴۰۰ هزار تومان حقوق ماهانه که یک هفته زندگی شرافتمندانه خانواده ایرانی را کفایت نمی‌کند، یک روز از روی غصه و غم و خجالت خانواده به کار پشت نکرده‌اند.
روی سخنم با مدیران کشور است. به جای فکر برای ایجاد بستری مناسب برای ارتقای معیشت و عزت مردم ایران، سیستم «مستمری بگیری» در بدترین شکل آن رواج می‌یابد. منابع مالی محدود کشور که متعلق به نسل‌های آینده بوده و باید در جهت رشد و ارتقای صنعت و زراعت و تولید کشور باشد به هدر می‌رود. سند چشم‌انداز بیست ساله به کجا رسید؟ اصلاحیه اصل ۴۴ چه شد؟ قانون بهبود فضای کسب و کار به کجا انجامید؟ در این شرایط، پارلمان بخش خصوصی ایران اجرای تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی را طلب می‌کند. ما بسیج امکانات کشور در جهت اجرای سند چشم‌انداز را پیگیری خواهیم کرد. در اجرای قانون بهبود مستمر فضای کسب و کار که گره‌های اساسی موجود در راستای استفاده از ظرفیت‌های بالقوه کشور را می‌گشاید، تردید نکرده و هیچ بی‌قانونی و قانون‌شکنی را تحمل نخواهیم کرد و با مراجعه به مراجع قانونی، خود و دیگران را مکلف به اجرای قانون خواهیم نمود.
* رییس هیات مدیره خانه صنعت و معدن استان تهران
ارسال نظر