عرایض آخر هفته
مغموم از این آمار تکان‌دهنده بودیم که دو ساعت بعد «خبر اصلاحی» فی‌الفور به دستمان رسید و آن ۴۶/۸۸درصد شد ۹۳/۴۶درصد! فی‌الفور غبار غم از چهره‌مان زدوده شد، اما همچنان انگشت تعجب به دندان ماندیم. از قدیم گفته‌اند سالی که نکوست از بهارش پیداست.
اما لابد قدما از بحران مالی جهانی و امواج سهمگین آن خبر نداشته‌اند که چنین عرایضی را برای آیندگان به جا گذاشته‌اند. ضمنا صادرات میعانات گازی مربوط به تاریخ اخیر است نه دوران قدیم و قس علیهذا...
چند روزی پس از آنکه خبر رسید آن شیخ اماراتی یک تاجر ایرانی را به مدت ۶۰ روز به زندان انداخته و ۲میلیارد دلار اموال او را به حساب خویش منظور کرده، خبرها حاکی از مصادره‌ای دیگر و کلاه گذاشتن بر سر یک تاجر دیگر است.
چنین به نظر می‌رسد که در آینده‌ای نه چندان دور، اوضاع در آن سوی آب‌های خلیج فارس چنان قمر در عقرب شود که به جای برج‌های دوقلو و چندقلو با معماری پسامدرن، یک زندان پیشامدرن بسازند و سرمایه‌گذاران شرق و غرب را در آن محبوس کنند که از قدیم گفته‌اند هر که بامش بیش، برفش بیشتر.
النتیجه‌الاخلاقیه: خواهی میلیاردر زندانی گردی به امارات رو.
یک تولیدکننده گل لاله گفته است: لاله ما به نام کشورهای دیگر صادر می‌شود. اکیدا به عرض ایشان می‌رسانیم که بیش از یک هزار محصول دیگر از زعفران بگیر تا سیب‌زمینی (این میوه رایگان) به نام دیگران صادر می‌شود.
اخیرا گزارش شد که حتی فرش دستباف یکی از دهات دورافتاده‌مان نیز به نام چین و ماچین صادر شده است. با این وصف به آن تولیدکننده محترم پیشنهاد می‌کنیم از صادرات گل لاله شدیدا اجتناب نمایند.
ارسال نظر