نادر سیف*

چند ماه پیش در اولین جلسه و نشست رسمی وزیر محترم صنایع و معادن جناب آقای مهندس محرابیان که با حضور نمایندگان تشکل‌ها و دست اندرکاران صنایع نساجی و پوشاک برگزار گردید، ایشان مطالب نویدبخشی عنوان نمودند و اظهار داشتند که وزیر خودروسازها نیستند؟! که این مطلب کورسوی امیدی را در دل‌های حضار و بخش‌خصوصی روشن کرد. اما اینک و با وجود گذشت حدود یکسال از این وعده‌ها نه تنها هیچ‌یک از مسائل و مشکلات اساسی و جدی صنعت کهن و اشتغالزای نساجی و پوشاک برطرف نشده؛ بلکه با وجود شرایط خاص و بحرانی تولید و صادرات تاکنون اقدام در خور توجه و موثری در جهت رفع موانع و مشکلات صنعت نساجی و پوشاک کشور با بیش از پانصد هزار نفر شاغل انجام نشده است.

یکی از مشکلات اساسی صنعت نساجی و پوشاک، بدهی ۱۶‌میلیون دلاری وزارت صنایع به حدود ۵۰ نفر از تولید‌کنندگان و صادرکنندگان است که از سال ۷۶ تاکنون معوق مانده و وعده‌های مکرر مسوولان در این رابطه اجرائی نشده که این موضوع موجبات بروز لطمات و صدمات جدی و غیرقابل جبران بر پیکر واحدهای تولیدی را فراهم نموده است.

جناب آقای وزیر!

باور بفرمایید که به هیچ وجه در شان آن وزارتخانه بزرگ و دولت عدالت محور، پاسخگو، پیگیر، تولید محور و البته پولدار و سخاوتمند نیست که بعد از ده سال حدود ۱۶‌میلیون دلار طلب مسلم و اثبات شده نزدیک به ۵۰ واحد تولیدی صادراتی را نپردازد و این واحدها را با ورشکستگی و آوارگی مواجه کند. آقای وزیر طلبکاران شما عمدتا اشخاصی هستند که در عین متانت و صبوری چندین سال است تلاش دارند با مصالحه و خویشتنداری این واقعیت را گوشزد نمایند، لکن به نظر می رسد با توجه به شرایط بسیار دشوار و طاقت فرسای تولید، دیگر تحمل این همه تحقیر و بی توجهی را ندارند. امید است پس از گذشت حدود یک‌سال از وعده شفاف و نویدبخش ریاست محترم جمهوری در روز ملی صنعت و با دستور و اهتمام ویژه ایشان این مشکل ده ساله به فوریت برطرف گردد.

* دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع نساجی و پوشاک ایران