حکایت ما و فعالان اقتصادی خارج از پایتخت

گروه بازرگانی - «چرا فقط با فعالان بخش خصوصی پایتخت گفت‌و‌گو می‌کنید مگر خارج از پایتخت فعال اقتصادی وجود ندارد...؟» این شکوائیه کوتاه و مختصر را دیروز یکی از خوانندگان «دنیای اقتصاد» طی یک نمابر فوری به دفتر روزنامه ارسال کرد؛ و اما پاسخ ما: در خارج از پایتخت نه تنها فعال اقتصادی داریم که بیش از ۹۰ درصد صادرات غیر نفتی کشور خاستگاهی بیرون از پایتخت دارد، اگر چه بخشی از این میزان صادرات در گمرکات تهران بزرگ رقم می‌خورد. ما غیر از اتاق تهران ۳۰ اتاق بازرگانی دیگر نیز داریم که جملگی در مناطق دیگر کشور مستقرند، و... از این بدیهیات که بگذریم واقعیت این است که فعالان اقتصادی دیگر نقاط کشور به دلایلی از جمله مشغله‌های بسیار، ترس ضمنی از اعلام رسمی مواضع و... کمتر به رسانه‌های کثیرالانتشار توجه نشان می‌دهند. علاوه بر این، به نظر می‌رسد که نقد وضعیت موجود فضای کسب‌و‌کار و ارائه تحلیل‌های دقیق و کارشناسانه مستلزم صرف وقت و اندیشیدن انتقادی به مسائل است که اغلب نادیده گرفته می‌شود هر چند که در میان اعضای اتاق‌های بازرگانی شهرستان‌ها، چهره‌های کارشناس و تحلیلگر کم نیست و ما نیز به فراخور وضع موجود پذیرای نقد و نظر آنها بوده‌ایم. تردیدی نیست که فضای تحلیلی اقتصاد کشور را نمی‌توان و نباید به اتاق تهران و ایران فروکاست و تقلیل داد، اما پی گرفتن چنین رویه‌ای و امتناع از محدود‌سازی چهره‌ها و سخن‌ها، به مشارکت نقادانه و کارشناسانه فعالان و تحلیلگران اقتصادی در سراسر کشور و ارائه پیشنهادهای موثر از سوی آنها، بستگی دارد. اگر چنین اتفاقی بیفتد استقبال پیوسته ما را در پی خواهد داشت ضمن اینکه به قول اقتصاد دانان در اقتصاد ناهار مجانی وجود ندارد، اما باید به این واقعیت نیز بیندیشیم که فرصت‌هایی که از رهگذر نقد و نظر کارشناسان دیگر نقاط کشور برای رشد اقتصاد ملی به وجود می‌آید در این مورد خاص از هزینه‌های آن بیشتر خواهد بود.