به گزارش «ایسنا» علی حسینی، با بیان اینکه در گذشته تولیدکننده بیش از ۹۰‌درصد زعفران دنیا بودیم، گفت: در حال‌حاضر اما این‌درصد کمتر شده و حتی کمتر نیز خواهد شد، زیرا تولید زعفران به دلیل عدم‌آموزش‌های درست در کاشت، داشت و برداشت کاهش‌یافته و قیمت آن نسبت به ۵ ماه گذشته حدود ۴‌برابر بیشتر شده‌است. وی ادامه داد: درست است که افزایش قیمت ممکن است تا جایی به نفع تولیدکننده باشد، اما در یک نقطه‌‌‌‌ای بازارها و مشتریان خود را از دست می‌دهیم. عضو شورای‌ملی زعفران ایران اضافه کرد: تصور می‌کنیم تولیدکننده اول زعفران در دنیا هستیم؛ ولی هند، یونان، مراکش و اسپانیا هم وارد عرصه شده و تولیدکنندگان قدری هستند. افغانستان نیز از دیگر تولیدکننده‌های زعفران به‌شمار می‌رود.

او در ادامه با اشاره به اینکه زعفران ایران از کشور خارج می‌شود و سپس با اسم کشورهای دیگر مجددا صادر می‌شود، گفت: افغانستان کمتر از ۲۰‌تن زعفران تولید می‌کند ولی حدود ۷۰‌تن صادرات دارد. این یعنی زعفران ما به آنجا می‌رود و سپس بسته‌بندی شده و از آنجا صادر می‌شود.

به گفته وی عمده‌ترین وارد‌کننده زعفران ایران، افغانستان و سپس امارات، اسپانیا و چین هستند. این یعنی بازاری که سال‌ها پیش با زحمت آماده کرده‌بودیم، دو دستی تقدیم افغانستان شد و آنها نیز به هند، عربستان و آمریکا صادر می‌کنند. حسینی عنوان کرد: هند تعرفه سنگینی برای واردات زعفران از ایران دارد به همین دلیل زعفران ایران وارد افغانستان شده و سپس به هند می‌رود.

این فعال بخش کشاورزی با بیان اینکه نگاهمان به تجارت با زعفران تنها از مسیر خام‌فروشی است، گفت: علاوه‌بر مشکلاتی که در بخش آموزش و مدیریت تولید و بسته‌بندی زعفران وجود دارد، صادرات نیز با موانعی همراه است و دولت باید این موانع صادراتی را بردارد. وقتی موانع موجود باشد امکان صادرات نیست. معافیت تعهد ارزی از صادرکنندگان محصولات کشاورزی باید اولویت اول دولت باشد. عضو شورای‌ملی زعفران با اشاره به اینکه موانع پیش‌روی صادرات باعث‌شده که بازارهای هدف را از دست بدهیم و حجم صادرات کاهش یابد، گفت: باید عارضه‌یابی کنیم تا مشخص شود مشکل دقیقا از کجاست و چرا تولید کاهش یافته‌است. در دهه‌۵۰ تا ۶۰ در هر هکتار بین ۶ تا ۷ کیلو زعفران تولید می‌کردیم، اما در حال‌حاضر این عدد به ۲ کیلو در هر هکتار رسیده‌است.  او با بیان اینکه مدیریت تولید می‌لنگد، افزود: اگر کشاورز بتواند در هر هکتار ۶ تا ۷ کیلو زعفران برداشت کند، تولید توجیه اقتصادی دارد و می‌توانیم با دنیا رقابت کنیم.

حسینی در پایان گفت: در هر مترمربع زمین باید یک‌گرم زعفران خشک تولید کنیم، اما در حال‌حاضر در هر هکتار ۲۰۰ میلی‌گرم تولید می‌شود. این یعنی منابع ارزشمند آب و خاک و انرژی برای تولید صرف می‌شود اما عملکرد در واحد سطح بسیار پایین است. باید عملکرد را افزایش دهیم. وزارت جهادکشاورزی باید در این بخش جدی‌‌‌‌تر باشد، زیرا با حرف و وعده نمی‌توان به این مهم دست‌یافت.