چهره سیاسی تحول‌خواهان
درمیان این جمع که نام‌‌‌‌‌‌‌های محسن مهرعلیزاده و مسعود خوانساری را نیز می‌توان به آن افزود؛ پدرام سلطانی شاید پیشینه و نیز آینده‌‌‌‌‌‌‌ای متفاوت داشته‌است. اگر تمامی این چهره‌‌‌‌‌‌‌ها، عمده فعالیت دوران حرفهای خود را علاوه‌بر فعالیت اقتصادی، مشتغل به سیاست، آن‌هم در رده‌‌‌‌‌‌‌های بالای مدیریتی، از استانداری تا معاونت‌های حساس وزارتی بودند، سلطانی بدون پیشینه و آینده سیاسی وارد گود اتاق بازرگانی شد و شاید عدم‌موفقیت او بر اساس معیار سیاست، یعنی موفقیت در حضور مستقیم در صحنه را تاحدی بتوان به این ناآشنایی با عالم مردان سیاسی مرتبط دانست. او برای چند دوره نایب‌رئیس اتاق ایران بود و بعد از آن پای خود را از پارلمان بخش‌خصوصی بنا به مصلحتی که خود می‌اندیشید کنار کشید. این در حالی است که محمدرضا بهزادیان تا همین چند ماه پیش عضو هیات‌نمایندگان اتاق تهران باقی‌ماند – و این مساله باتوجه به شکافی که در تحول‌خواهان ایجاد شد و فشاری که بر او وارد آمد باید موفقیت محسوب شود- و مسعود خوانساری تا همین چند ماه پیش رئیس اتاق تهران بود و محسن مهرعلیزاده تا کاندیداتوری ریاست‌جمهوری نیز پیش‌رفت؛ سهم سلطانی در این میان از سیاست اما فعالیت در شبکه‌‌‌‌‌‌‌های اجتماعی است و البته مشغول به کسب‌وکار شخصی خود. در مناظره‌‌‌‌‌‌‌ای که پس از ایجاد شکاف میان تحول‌خواهان بین سیدحمید حسینی و پدرام سلطانی انجام شده‌است می‌توان ردی از سیاست‌‌‌‌‌‌‌پیشگی را در حرفهای حسینی در توصیف جریان تحول‌خواهی مشاهده کرد.
او در بخشی از این مناظره مفصل می‌گوید: «جریان تحول یک جریان در حال تغییر بوده و متناسب با مقتضیات زمان خود را وفق داده‌است. یک روز تحول تصمیم گرفته بود در زمان دکتر احمدی‌‌‌‌‌‌‌نژاد پای اصول خود بماند، یک زمان دید منافع بخش‌خصوصی در این است که از حق خود بگذرد و به مهرعلیزاده بگوید از حقت بگذر تا آقای نهاوندیان رئیس اتاق شود، یک زمان دید که تصمیمات دولت آنقدر اشتباه است که موجودیت بخش‌خصوصی در خطر است و ما حاضر شدیم با فعالان توسعه مذاکره کنیم و لیست مشترک بدهیم، لذا این نیست که بگوییم تحول یک جریان دگم و ایدئولوژیک است. نه؛ تحول نشان داده‌است که همه‌جا در راستای منافع بخش‌خصوصی و منافع ملی گذشت و انعطاف دارد.» رویکردی که این عضو تحول‌خواهی اتاق به توصیف آن می‌پردازد مشخصا رویکرد مردی سیاسی به وقایع است. اینکه ته‌‌‌‌‌‌‌مانده حضور تحول‌خواهان نیز در این دوره اتاق بازرگانی گوی رقابت را به حریف واگذار کرد، نافی سیاست‌‌‌‌‌‌‌پیشگی این گروه نیست. سیاست بازی همیشه برد نیست و گاهی باخت‌‌‌‌‌‌‌های سنگین به‌جا می‌گذارد، اما این مناظره میان سلطانی و حسینی حرف‌‌‌‌‌‌‌هایی بسیار برای گفتن دارد که به یادداشت‌‌‌‌‌‌‌های بعدی موکول می‌شود.
